Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահ Ռուբեն Հայրապետյանը երեկ լրագրողների հետ հանդիպմանը նշեց, որ այս տարի Հայաստանի «լավագույն մարզիչ» մրցանակակիր չի լինելու: «Որոշում է կայացվել, որ ՀՖՖ-ի գործկոմը չքվեարկի, որպեսզի շահարկումները քիչ լինեն: Ֆեդերացիային պետք է հեռու պահենք նման բաներից: Լավագույն մարզիչ միշտ էլ չի եղել, ես գտնում եմ, որ մենք ճիշտ չենք արել` սահմանելով այդ անվանակարգը: Որպեսզի ավելորդ խոսակցություններ չլինեն, քվեակություն չի լինի: Եթե հիշում եք, ունենք հայկական Մոուրինյո, որն անցյալ տարի հայտարարեց, թե ինքն է լավագույնը, և սխալ ընտրություն է կատարվել: Նման բաներից խուսափելու համար, չի որոշվի տարվա լավագույն մարզիչը: Եթե հետագայում գտնենք, որ պետք է որոշվի, կքննարկենք»,- նշել էր Հայրապետյանը:
Հիշեցնենք, որ անցյալ տարի լավագույն մարզիչ էր ճանաչվել Գյումրիի «Շիրակը» գլխավորող Վարդան Բիչախչյանը: Վերջինիս առաջին մրցանակ ստանալը ոչ միանաշանակ արձագանք էր ստացել ֆուտբոլային հասարկության շարքերում: Շատերն այն կարծիքին էին, որ լավագույն մարզիչը Աբրահամ Խաշմանյանն է: Հիմա էլ ֆուտբոլասերների զգալի մասն այն կարծիքին է, որ Խաշմանյանը շարունակում է լինել մեր երկրի ամենալավ մասնագետը: Խաշմանյանի գլխավորությամբ «Ալաշկերտը» Հայաստանի բարձրագույն խմբի առաջնության առաջին կեսից հետո 30 միավորով գլխավորում է մրցաշարային աղյուսակը՝ 6 միավորով գերազանցելով երկրորդ հորիզոնականում գտնվող «Գանձասար-Կապանին»:
Այս տարի «Ալաշկերտին» կրկին անգամ հաջողվել էր հաղթահարել Չեմպիոնների լիգայի խաղարկության որակավորման առաջին փուլը, և դրական արդյունք ցույց տալ որակավորման երկրորդ փուլում: Հիշեցնենք, որ երկրորդ փուլում «Ալաշկերտը» հյուրընկալվելիս ոչ-ոքի 1:1 էր խաղացել Բելառուսի չեմպիոն ԲԱՏԷ-ի հետ, որին Երևանում զիջել էր 1:3 հաշվով: Հաշվի առնելով ցուցանիշներն ու վիճակագրական տվյալները, ինչ խոսք, Խաշմանյանի ցուցանիշը լավագույնն է և նա դե ֆակտո Հայաստանի լավագույն մարզիչն է:
Փորձենք հասկանալ, սակայն, ինչու ֆուտբոլի ֆեդերացիան հրաժարվեց «լավագույն մարզիչ» անվանակարգից: Եթե լավագույն ֆուտբոլիստների ընտրությունը շատ ավելի պարզ է ու հասկանալի, ապա մարզչի ընտրությունը ուղղակի չի կարող արտացոլել իրական պատկերը: Ավելի ստույգ՝ լավագույն ֆուտբոլիստի կոչմանն արժանականում է այն խաղացողը, որը հաջող է ելույթ ունեցել միջազգային ասպարեզում, մասնավորապես՝ Հայաստանի հավաքականներում: Օրինակ՝ հետևելով Հայաստանի ազգային և երիտասարդական հավաքականների ելույթները կարելի առանց ջանքեր գործադրելու պատկերացում կազմել 5 լավագույն ֆուտբոլիստների վերաբերյալ: Տեղացի մարզիչների գլխավորությամբ մեր թիմերը տարեկան, լավագույն դեպքում, 4 միջազգային պաշտոնական հանդիպում են անցկացնում՝ և որպես կանոն, անհաջողության մատնվում:
Եվրագավաթների խաղարկություններում մի քանի հանդիպումներով իրականում դժվար է ասել, որ մասնագետն է ավելի հմուտ: Հիմք ընդունելով Հայաստանի առաջնության հանդիպումները և ասել, որ մեր երկրում կա բարձրակարգ մասնագետ, կարծում ենք, այնքան էլ ճիշտ չի լինի:
Ակհնայտ է, որ եթե նույն Մոուրինյոն գլխավորեր ասենք Երևանի «Արարատը», ապա դժվար թե այս թիմը դռանար Հայաստանի չեմպիոն և հաղթահարեր Չեմպիոնների լիգայի խաղարկության որակավորման առաջին և երկրորդ փուլերը: Մոուրինոյի գլխավորությամբ «Արարատը» շարունակելու էր նույն կերպ խաղալ Հայաստանի առաջնությունում, քանզի պղտոր լճում ձուկ որսալը գործնականում անհնար է: Աշխատելով Հայաստանի առաջնությունում կարելի է ասել՝ անհնար է դառնալ բարձրակարգ մարզիչ: Հրաժարվելով լավագույն մարզչի ընտրությունից ՀՖՖ-ի նախագահը, ըստ էության, հասկացնել տվեց, որ մեր երկրում մարզիչ չկա:
Անկախ Հայաստանի պատմության մեջ միակ մասնագետը, որի արդյունքները տպավորել է ֆուտբոլասերին՝ Վարդան Մինասյանն է: Վերջինս սակայն վերջին տարիներին որևէ թիմում չի աշխատել: «Լավագույն մարզիչ» ընտրելով կամ չընտրելով, ոչինչ չի փոխվում: Առանց ընտրության էլ հասարակությունն ունի հստակ պատկերացում տիրող վիճակի վերաբերյալ: Երբ որ կունենանք կայացած առաջնություն, կայացած թիմեր, որոնք ասելիք կունենան եվրագավաթների խաղարկությունում, կարելի կլինի նաև հստակ կարծիք կազմել մարզիչների որակների վերաբերյալ:
Օրինակ՝ Գուրբան Գուրբանովի գլխավորությամբ «Ղարաբաղը» այս տարի մասնակցեց Չեմպիոնների լիգայի խաղարկության խմբային փուլին և երկու միավոր վաստակեց Մադրիդի «Ատլետիկոյի» պես թիմի դեմ մրցավեճերում: Գնահատելով այս մասնագետի աշխատանքը, Ադրբեջանի ֆուտբոլի ֆեդերացիան Գուրբանովին նշանակեց ազգային հավաքականի գլխավոր մարզիչ: Կարծում ենք՝ շատերի համար է պարզ, որ Գուրբանովը լավ մարզիչ է: