Հայկական ծանրամարտի առաջատար Սիմոն Մարտիրոսյանը Տաշքենդում ավարտից մոտեցող աշխարհի առաջնությունում 109 քաշայինների պայքարում բավարարվեց միայն բրոնզե մեդալով։ Մարտիրոսյանը, որը օլիմպիական խաղերի կրկնակի արծաթե մեդալակիր է այս մրցաշարին ներկայացել էր աշխարհի գործող չեմպիոնի կարգավիճակով։ 2019 թվականին նաև Թաիլանդում տեղի ունեցած աշխարհի առաջնությունում փայլուն ելույթով դարձել էր աշխարհի չեմպիոն։ Մարտիրոսյանը աշխարհի չեմպիոն էր դարձել նաև 2018 թվականին Աշխաբադում տեղի ունեցած աշխարհի առաջնությունում։ Երեկ Սիմոն Մարտիրոսյանը երկամարտում ցույց տվեց 416 կգ արդյունք։ Առաջին հորիզոնականը զբաղեցրած ուզբեկ Ակբար Ջուրաևը երկարամարտում գրանցեց 433 կգ արդյունք, իսկ նրա հայրենակից, արծաթե մեդալը նվաճած Ռուսլան Նուրուդինովը՝ 421 կգ արդյունք։ Վերջին 5 տարիներին Օլիմպիական խաղերում և աշխարհի առաջնություններում այս քաշային կարգում չեմպիոնի կոչման լարված պայքար է ընթանում Սիմոն Մարտիրոսյանի և երկու ուզբեկ ծանրորդների միջև։ 2016 թվականի Ռիոյի Օլիմպիական խաղերում Մարտիրոսյանը ոսկե մեդալը զիջեց Նուրուդինովին, իսկ այս տարվա օլիմպիադայում՝ Ջուրաևին։
Տոկիոյում Մարտիրոսյանը կարող էր շրջանցել իր հիմնական մրցակցին, բայց․․․։ Օլիմպիական խաղերից հետո թվում էր թե Մարտիրոսյանը կփորձի ռևանշի հասնել Ջուրաևի նկատմամբ ապացուցելով, որ ինքն ավելի ուժեղ է այս քաշային կարգում։ Երեկ սակայն տեղի ունեցավ բոլորովին հակառակը։ Մարտիրոսյանի երեկվա ելույթը կարող ենք գնահատել թերևս մեկ բառով՝ վատ։ Փորձենք պարզաբանել թե ինչու։ Վերադառնանք 2018 թվական։ Աշխաբադի աշխարհի առաջնությունում հայ ծանրորդը երկամարտում ցույց էր տվել 435 կգ արդյունք, որը 19 կգ-ով ավելին է երեկվա արդյունքից։ Պոկում ձևում Մարտիրոսյանը բարձրացրել էր 195 կգ, իսկ հրում ձևում՝ 240 կգ սահմանելով համաշխարհային ռեկորդ։ Նուրուդինովն այս մրցաշարում ձախողվել էր պոկում ձևում ստանալով 0։ 2019 թվականին առաջին անգամ մեծահասակների աշխարհի առաջնությանը մասնակցեց այն ժամանակ 19 տարեկան Ջուրաևը։ Թաիլանդի առաջնությունում Մարտիրոսյանը ոսկե մեդալ նվաճեց երկամարտում ցույց տալով 429 կգ արդյունք 6-կգով ավելի քիչ քան Աշգաբադում։ Ջուրաևը 417 կգ արդյունքով բավարարվել էր 4-րդ հորիզոնականով։ 2020 թվականի Օլիմպիական խաղերում թվում էր թե Մարտիրոսյանը գոնե կպահպանի իր դիրքը և առանց լուրջ խնդիրների կնվաճի ոսկե մեդալ, բայց․․․։ Տոկիոյում Մարտիրոսյանը երկամարտում գրանցեց 423 կգ արդյունք, 6 –գով ավելի քիչ քան 2019 թվականի աշխարհի առաջնությունում։ Երիտասարդ Ջուրաևը Օլիմպիական չեմպիոնի կոչումը նվաճեց երկամարտում ցույց տալով 430 կգ արդյունք։ 2019 թվականի աշխարհի առաջնության համեմատ ուզբեկ ծանրորդը երկամարտի իր արդյունքը գերազանցել էր 13-կգով։
Վիճակագրական այս տվյալները ըստ էության արտացոլում են օբյեկտիվ իրականությունը, որի ականատեսը եղանք այս տարի տեղի ունեցած աշխարհի առաջնությունում և Օլիմպիական խաղերում։ 2018 թվականի աշխարհի առաջնության համաեմատ Սիմոն Մարտիրոսյանի երկամարտի արդյունքը անկում է ապրել մոտ 20 կգ-ով։ Եթե Մարտիրոսյանին հաջողվեր պահպանել 2018 թվականի ներուժը ապա նա այսօր կլիներ Օլիմպիական չեմպիոն և աշխարհի եռակի չեմպիոն։ Այո կան այլ գործոններ որոնք ազդել է Մարտիրոսյանի արդյունքի վրա, բայց․․․։ Նույն Ջուրաևը, որը մի քանի ամվա ընթացքում դարձավ աշխարհի և Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն ցույց չի տվել այն արդյունքը, որը Մարտիրոսյանը գրանցել էր 2018 թվականին։ Կարճ ասած ամեն ինչ Մարտիրոսյանի ձեռքերում էր։ Նա ուներ բոլոր հնարավորությունները գոնե պահպանելու իր արդյունքը և դառնալու անկախ Հայաստանի ամենատիտղոսակիր մարզիկներից մեկը։ Հիմա էլ ամեն ինչ Մարտիրոսյանի ձեռքերում է։
Նա երիտասարդ և կարող է ունի բոլոր հնարավորությունները աշխարհի գալիք առաջնություններում և 2024 թվականի Փարիզի օլմպիական խաղերում ոսկե մեդալներ նվաճելու։ Վերջին խոշոր մրցաշարերը պետք է դառնան կարևոր հանգրվան մեր մարզիկի համար։ Ավելի ստույգ չնվաճված ոսկիները պետք է ստիպեն Մարտիրոսյանին ավելի ուժեղ դառնալ և որևէ դեպքում չթուլանալ։
