Վազգեն Սարգսյանի անվան «Հանրապետական» մարզադաշտում տեղի ունեցած Հայաստան-Լիտվա հանդիպումը ցույց տվեց, որ մենք ազգային թիմ ըստ էության չունենք: Արթուր Պետրոսյանը, տանելով հետևողական աշխատանք, վերջնականապես քանդել է Հայաստանի հավաքականը:
Առկա իրավիճակը ոչ միայն ամոթալի է, այլև վտանգավոր: Վտանգավոր՝ մի քանի տեսանկյունից: Պետրոսյանի խաղը առաջին հերթին վտանգավոր է հազարավոր երկրպագուների առողջության համար: Մղձավանջային 90 րոպեները քայքայելով նյարդային համակարգը՝ կարող են լուրջ հիվանդությունների հիմք հանդիսանալ: Պետրոսյանի խաղը վտանգավոր է մատաղ սերնդի համար, որոնք ամեն անգամ մարզադաշտ գալով՝ հոգեբանական հարված են ստանում: 5-6 տարեկան երեխային դժվար է բացատրել, որ Հայաստանի հավաքականը մարզիչ չունի, և ահավոր խոտանի պատճառը հենց դա է: Դիտելով Պետրոսյանի հավաքականի հանդիպումները՝ դժվար թե երեխաների մեջ ցանկություն առաջանա զբաղվելու ֆուտբոլով և վաղը ելույթ ունենալու ազգային թիմում:
«Հանրապետական» եկած երկրպագուները շարունակ վանկարկում էին՝ «թասիբով»: Թասիբով խաղալու համար նախևառաջ պետք է ունենալ այդ թասիբը: Եթե մեր մարզիչն ունենար այդ թասիբը, ապա հրաժարական կտար աշխարհի առաջնության ընտրական փուլի Լեհաստանի հետ հայտնի հանդիպումից հետո: Չաշխատելով որևէ լուրջ թիմում՝ Պետրոսյանի համար Հայաստանի հավաքականը դարձել է փորձադաշտ, իսկ մեր երկրի համար՝ փորձանք:
Ինչի համար են աննպատակ փոփոխությունները, եթե գումարելիների տեղափոխությունից գումարը չի փոխվում: Սա ֆուտբոլ է, և այստեղ «կպցնելու» գաղափարը չի աշխատում: Լիտվայի հավաքականի ֆուտբոլիստները եթե կարգով չէին զիջում, ապա չէին էլ գերազանցում մեր ֆուտբոլիստներին: Մեր հակառակորդը պարզապես խաղում էր պարզ և հասարակ մի մարտավարությամբ: Շատ դեպքերում լիտվացիների մոտ էլ խնդիրներ էին լինում, բայց մեր մրցակիցը խաղում էր 20-րդ դարի միջին մակարդակին մոտ ֆուտբոլ:
Ասուլիսների ժամանակ Պետրոսյանը խոսում է մարտավարական սխեմաներից: Ի՞նչ սխեմաների մասին է խոսքը, երբ խաղադաշտում «շունը տիրոջը» չի ճանաչում: Այդ մարտավարական սխեմաներից՝ 4-4-2 կամ 4-3-3, տեղյակ են ֆուտբոլասերների զգալի մասը, բայց դրանք ամենևին տեսանելի չեն Պետրոսյանի թիմի խաղում: Հայաստանը ունի միայն մեկ խաղային սխեմա՝ «бей, беги»:
«Գիտեք, բավական հետաքրքիր երևույթ է: Երբ Բելառուսին կամ Կիպրոսին հաղթում էինք, երկրպագուներն ասում էին, որ դա ընկերական հանդիպում է, ոչ մի նշանակություն չունի, իսկ հիմա, երբ պարտվել ենք, դա մեծ պատմություն է դարձել։ Նորից կրկնեմ՝ մեր գլխավոր խնդիրը ոչ թե արդյունք ապահովելն էր, այլ փորձարկումներ կատարելը և թիմին պաշտոնական խաղերին պատրաստելը։ Փորձարկումներն ավարտվեցին, և մենք մյուս խաղերում կվերադառնանք Բելառուսի կամ Կիպրոսի հետ խաղերում ցույց տված խաղամակարդակին, եթե ոչ ավելի լավ։ Եվ այդ դեպքում հուսամ՝ երկրպագուները չեն հիասթափվի»,- Պետրոսյանը նման հայտարարությամբ է հանդես եկել Լիտվայի հետ հանդիպումից հետո:
Փաստորեն, Կիպրոսի և Բելառուսի հետ սկանդալային հանդիպումը Պետրոսյանի համար դարձել է չափանիշ: Մեր «հանճարեղ» մարզիչը հավանաբար մոռացել է Լեհաստանի, Դանիայի հետ երևանյան հանդիպումները, երբ բաց թողեցինք 10 գոլ: Վիճակն այնքան է վատացել, որ Պետրոսյանին ի զորու չեն օգնել նաև ընկերական հանդիպումներին Վրաստանից հրավիրված մրցավարները:
Կարծում ենք՝ ավելորդ է խոսել, թե ինչ կլինի Հայաստանի հավաքականի հետ, եթե վերջինս Ազգերի լիգայի խաղարկությանը ներկայանա Արթուր Պետրոսյանի գլխավորությամբ: Այս մասնագետի հեռանալն այսօր հասարակական պահանջ է, որի հետ պետք է հաշվի նստի Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահ Ռուբեն Հայրապետյանը: Եթե նա ցանկանում է, որ մեր հավաքականը հաջողության հասնի Ազգերի լիգայում, ապա պետք է ազատի ազգային թիմին փորձանքից: Ժամանակը քիչ է, բայց Պետրոսյանին փոխարինելը միակ ճանապարհն է ազգային Հայաստանի հավաքականին վերակենդանացնելու: Կարծում ենք՝ հասարակությունը նույնիսկ համաձայն կլինի Պետրոսյանի՝ թիմում մնալուն, միայն թե նշանակվի մարզիչ: Կարծում ենք՝ եթե վերջին խաղերում Հայաստանը խաղար առանց Պետրոսյանի, թիմի ավագի գլխավորությամբ արդյունքը բոլորովին այլ կլիներ: Հենրիխ Մխիթարյանը աշխատել է մեծագույն մասնագետների հետ և բնականաբար կունենա գիտելիքների մեծ արսենալ:
Այսօր մեր հավաքականին օդի և ջրի պես անհրաժեշտ է մարզիչ ունենալը: Հուսանք, որ ՀՖՖ նախագահը կկայացնի կարևորագույն այդ որոշումը:
Մայիսին Հայաստանի հավաքականը ևս երկու ընկերական հանդիպում է անցկացնելու, որոնք վերջինն են լինելու Ազգերի լիգայի խաղարկությունից առաջ: Սպասենք, որ այդ հանդիպումներին Հայաստանի հավաքականը ելույթ կունենա մարզչի գլխավորությամբ: Հայրապետյանը հայտարարել էր, որ վստահում է Արթուր Պետրոսյանին: Վերջինիս բնականաբար կարելի է վստահել, բայց ոչ երկրի ազգային թիմի ղեկը:
