Ուկրաինայի Գերագույն ռադայի խոսնակ Վլադիմիր Լիտվինը հրաժարական է տվել: Այս մասին հայտնում է «Ուկրաինսկիե նովոստի»-ն: Նման որոշում է կայացրել նաև ընդդիմադիր «ԲՅՈՒՏ-Բատկիվշչինա» խմբակցության փոխնախագահ Նիկոլայ Տոմենկոն:
Երկուսն էլ իրենց հրաժարականը բացատրել են երեկ ռուսերենին պետական լեզվի կարգավիճակ տալու վերաբերյալ օրինագծի ընդունմամբ:
Լիտվինը, մեկնաբանելով «Ռեգիոնների կուսակցության» ներկայացուցչի խոսքերը, որոնք հնչել են քվեարկությունից հետո և վերաբերել ընդդիմությանը («Մենք նրանց կատվի ձագերի պես խաբեցինք»), հայտարարել է, որ խաբեության զոհ է համարում և իրեն:
«Խաբեցին առաջին հերթին՝ ինձ, սակայն մեծ հաշվով խաբեցին Ուկրաինային, ժողովրդին ու մտածում եմ`այդ խաբեության պտուղները մենք դեռ քաղելու ենք»,- նշել է նա:
Հիշեցնենք, որ լեզվի մասին օրինագիծը, որի ընդունմանը դեմ էր ընդդիմությունը, հունիսին առաջին ընթերցմամբ ընդունվել է:
Ընդդիմադիրները փորձելով արգելափակել փաստաթղթի հետագա քննարկումը՝ ներկայացրել էին մեծ քանակությամբ փոփոխություններ (2000-ից ավելի): Այս պայմաններում ենթադրվում էր, որ Ռադան չի հասցնի ընդունել փաստաթուղթը մինչ խորհրդարանական արձակուրդները (դրանք սկսվում են հաջորդ շաբաթ), ու այն կհետաձգվի մինչև աշուն:
Լիտվինը հայտարարել էր, որ այս շաբաթ օրինագիծը չի դրվի քվեարկության, սակայն, այդուհանդերձ, այն երկրորդ ընթերցմամբ ընդունվեց: Լիտվինն այդ ժամանակ նիստերի դահլիճում չի եղել (նիստը վարել է փոխխոսնակ, կոմունիստ Ադամ Մարտինյուկը), ով օրինագիծը ներառել է օրակարգ: Ռադայում վիճաբանություն է սկսվել: Այդ ֆոնի վրա փաստաթուղթը արագ դրվել է քվեարկության և ընդունվել:
Ռեգիոնների կուսակցության ներկայացուցիչ Միխայիլ Չեչետովը, մեկնաբանելով տեղի ունեցածը, հայտարարել էր. «Գնահատեք խաղի գեղեցկությունը: Մենք խաբեցինք նրանց՝ ինչպես կատվի ձագերի: Ես չգիտեմ՝ ինչ են անելու նրանք ընտրություններին»:
Ընդդիմության ներկայացուցիչ, փոխխոսնակ Նիկոլայ Տոմենկոն հայտարարել էր, որ Ռադան վերածվել է «Վիկտոր Յանուկովիչի ռեժիմին ծառայող ինստիտուտի»: Ու այս պայմաններում ինքը այլևս չի ցանկանում աշխատել խորհրդարանում:
Օրինագիծը պայմաններ է ստեղծում Ուկրաինայում բարձրացնելու ոչ պետական լեզվի (առաջին հերթին՝ ռուսերենի) կարգավիճակը այն շրջաններում, որտեղ այն հարազատ է բնակչության նվազագույնը 10 տոկոսին (այսինքն` ուկրաինական մարզերի գրեթե կեսում):
