Ադրբեջանի նախագահ Ալիևը մարտի 13-ին աշխատանքային այցով ժամանել է Բեռլին: Պլանավորվա՞ծ էր նրա այցը, թե՞ դրա անհրաժեշտությունն ու պլանավորումը առաջ է եկել Նիկոլ Փաշինյանի Գերմանիա այցից հետո: Այդ հարցն առաջացնում է ոչ միայն հանգամանքը, որ փետրվարին Մյունխենի անվտանգության համաժողովին մասնակցած, ու այնտեղ նաև ԱՄՆ պետքարտուղարի հովանու ներքո հանդիպում ունեցած, նաև հարավկովկասյան թեմայով պանելային քննարկման մասնակցած Փաշինյանն ու Ալիևը դրանից կարճ ժամանակ անց հաջորդական աշխատանքային այցեր են կատորում Գերմանիա, այլ նաև այն հայտարարությունը, որ Արցախի ինքնորոշման իրավունքի վերաբերյալ արել էր Կանցլեր Շոլցը օրեր առաջ Հայաստանի վարչապետի հետ համատեղ ասուլիսի ընթացքում:
Կա՞ր որևէ նախնական համաձայնություն, որ Մյունխենի համաժողովից հետո թե Հայաստանի վարչապետի, թե Ադրբեջանի նախագահի այցեր լինեն Բեռլին, արդեն Գերմանիայի քաղաքական ղեկավարության հետ քննարկումների համար, թե՞ Ադրբեջանի նախագահը Բեռլին է այցելում այն բանից հետո, ինչ հնչել է Շոլցի շուրթերից՝ ինքնորոշման իրավունքի մասով, և Ալիևը Փաշինյանի «հետքով» մեկնում է կրակը հանգցնելու համար: Որովհետև, կախված այն հանգամանքից, թե որ տարբերակի հետ գործ ունենք, կանցլեր Շոլցի հայտարարությունը ստանում է տարբեր համատեքստ: Օրինակ, այդ հայտարարության նպատակը կարող էր լինել Ալիևին Բեռլին «բերելը»: Այդ դեպքում էլ հարց է, թե ի՞նչ նպատակով, բուն թեմային, այսինքն հայ-ադրբեջանական հակամարտությանն առնչվո՞ղ, թե՞ այդ պարաըայում հայ-ադրբեջանական հակամարտությունն ու արցախյան խնդիրը ծառայել է իբրև «խայծ», իսկ Բեռլինում նրա հետ կքննարկվեն այլ՝ Գերմանիայի համար ավելի նշանակալի և անմիջական կարևորություն և ընդգրկում ունեցող հարցեր, որոնց քննարկման արդյունքից էլ կարող է կախված լինել, թե որքանով կպահպանվի ինքնորոշման իրավունքի մասին Գերմանիայի կանցլերի արտահայտած դիրքորոշումը իրական քաղաքականության ռեժիմում:
