Friday, 29 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ

Բելառուսի և Հայաստանի համեմատությունը. բացառիկ տարբերություն

Բելառուսում տեղի ունեցող զարգացումները հաճախակի են համեմատում Հայաստանում 2018-ի իրադարձությունների հետ: Այդ զբաղմունքը լցնում է բելառուսական իրադարձությունների հայաստանյան դիտարկումների մի զգալի հատված: Գործնականում, եթե կա նմանություն կամ ընդհանրություն, ապա լոկ այն իմաստով, որ ինչպես Հայաստանում, Բելառուսում էլ այսօր վճռվում է ամենևին ոչ լոկ մեկ առանձին վերցրած պետության ճակատագիր, այլ ծավալվում է ռեգիոնալ և ընդհուպ աշխարհակարգային ռազմա-քաղաքական նշանակության զարգացում: Ընդհանրություն է թերևս այն, որ այդ զարգացումը ծավալվում է հետխորհրդային տարածքում կամ, այսպես ասած, եվրասիական համակարգում, որը առնվազն անցնող հնգամյակում ՌԴ նախագահ Պուտինը փորձում էր վերածել ԽՍՀՄ վերակենդանացման ակցիայի: Խորքային, բովանդակային իմաստով Հայաստանում և Բելառուսում տեղի ունեցողը արմատապես տարբեր է, ինչի պատճառներն, իհարկե, տասնյակ են:

Ավելին, Բելառուսում ծավալվողի ֆոնին, որն ուղեկցվում է բռնությամբ, ուժի գործադրումով, հազարավոր ձերբակալվածներով, խոշտանգվածներով, վիրավորներով և արդեն իսկ արձանագրված մի քանի քաղաքացու մահվան, ըստ էության էլ ավելի է բարձրանում այն գործընթացի քաղաքական և ռազմա-քաղաքական նշանակությունը, որ ծավալվեց Հայաստանում՝ առանց բռնության և բախումների: Այն, ինչ տեղի է ունենում Բելառուսում, ընդգծում է Հայաստանում կատարվածի բացառիկությունը: Եվ սա լոկ խորհրդանշական հանգամանք չէ, որ կարող է արթնացնել լոկ զգայական արձագանքներ: Դա քաղաքական կապիտալ է, որը պետք է դնել աշխույժ շրջանառության մեջ՝ թե՛ ներքին, թե՛ արտաքին իմաստով: Խոսքը պետական շրջանառության մասին չէ, այլ հանրային դիսկուրսի ծավալման, դրա որակի շեշտադրումների, բովանդակային ուղենիշների, որոնք պետք է միտված լինեն դեպի ապագա:

Ի վերջո, խոշոր հաշվով, Բելառուսն այսօր բախվել է մի շարք խորքային համակարգային խնդիրների, որոնք բնորոշ են եվրասիական հարթությանն ու «մտածողությանը», և դրանցից առանցքայիններից մեկն էլ հենց այն է, որ պետությունը, հասարակությունը բախվում է փոփոխության մեխանիզմների, տարբերակների, սխեմաների բացակայությանը, վակուումի: Բռնությունը ծնվում է այդտեղ: Ամբողջատիրական և ավտոկրատ կառավարման տարիների ընթացքում այդ վակուումի «գաղտնիքը» չի էլ նշմարվում՝ մինչև հանրություններն ու պետությունները չեն կանգնում փաստի առաջ: Բելառուսն այսօր այդ փաստի առաջ է: Մի բան, որից փաստորեն կարողացավ խուսափել Հայաստանը, բայց նաև մի ծուղակ, որում կարող է հայտնվել, եթե չմշակվեն Հայաստանում հասարակական-քաղաքական դիսկուրսի համատեքստում փոփոխությունների և այլընտրանքների գեներացիոն հզորություններ:

Որովհետև լոկ լեգիտիմ առաջնորդի կառավարումը չի ապահովագրում կամ երաշխավորում այդ վակուումից և, հետևաբար, բռնության փաստի առաջ կանգնելու ճահճից: Ըստ այդմ, Հայաստանը ունի 2018-ի բացառիկությունն ապագայում ինստիտուցիոնալ օրինաչափության վերածելու խնդիր, որը լինելու է ռեգիոնալ առաջատարության կարևոր գրավական:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում