Մարտի 1-ի գործով տուժող Արթուր Ավագյանի ներկայացուցիչ Սեդա Սաֆարյանը պատրաստվում է քաղհայցով դիմել դատարան՝ միջնորդելով որպես նյութական վնասի փոխհատուցում, գործով գլխավոր ամբաստանյալ Ռոբերտ Քոչարյանից իր պաշտպանյալի օգտին բռնագանձել 243 մլն դրամ:
«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում Սեդա Սաֆարյանը նշեց. «243 մլն դրամի նյութական վնաս եմ պահանջելու, այդ թվում՝ 100 մլն դրամը՝ բարոյական վնաս: Միայն ԱՄՆ-ում Արթուր Ավագյանի վիրահատությունը 250 հազար ԱՄՆ դոլար է արժեցել, 42 հազար դոլար անմիջականորեն վիրահատությունից հետո կատարված ծախսերն են, և 1,6 մլն՝ վնասված ատամների հետ կապված խնդիրները: Այդ բոլորը միասին կազմում է 243 մլն դրամ»:
Հարցին, թե ինչ ակնկալիքներ ունի գործող դատարաններից, նա արձագանքեց. «Ես կարծում եմ, որ դա անմիջականորեն հասցրած վնաս է և պետք է փոխհատուցվի: Ինքն ունի նաև բաց թողած օգուտ, աշխատող է եղել, թողել է աշխատանքը, բայց դա առանձին քաղաքացիական հայցի կարգով առանձին դատարան կդիմեմ»:
Արթուր Ավագյանի ներկայացուցիչը հավելեց, որ եթե հայաստանյան բոլոր ատյաններում չբավարարվի պահանջը, կգնա մինչև Եվրոպական դատարան: «Ես կգնամ, բայց կարծում եմ, որ բանը դրան չի հասնի: Կարծում եմ, որ դատարանը գոնե այդ հարցով կփորձի տուժողների շահերը ինչ-որ ձևով պաշտպանել: Ամեն դեպքում դիմադրություն կլինի, քանի որ իրենց համար կարևոր է փողը: Կոնկրետ Քոչարյանի համար, իմ տպավորությամբ, իր գույքն ավելի կարևոր է, քան Մարտի 1-ին իր արածը:
Ամենասարսափելին այն է, որ մարդիկ իրենց օրինական պահանջները ներկայացնելիս կաշկանդվում են, որովհետև Քոչարյանի կողմը փորձում է տարաբնույթ շանտաժներ անել այդ գումարների հետ կապված: Ես խնդրել եմ, որ իմ վստահորդը ընդհանրապես որևէ նշանակություն չտա, որովհետև սա շատ օրինական պահանջ է և կարգավորված է օրենքով»:
Սեդա Սաֆարյանը շատ վատ է գնահատում, որ նախորդ շաբաթ Քոչարյանի գույքի վրա դրված կալանքը մասնակի հանվել է. «Դատարանը պետք է հաշվի առներ, որ մոտ 100-ից ավելի տուժող կա և բոլորն էլ իրենց քաղաքացիական հայցերը մինչև դատարանի կողմից վճիռ կայացնելը կարող են ըստ օրենքի ներկայացնել: Դատարանը չպետք է գնար այդ քայլին:
Դատարանը չգիտի, թե ինչ ծավալի վնասներ կան, մարդիկ ինչքան նյութական ներդրումներ են արել իրենց առողջությունը վերականգնելուն ուղղված: Ես դատարանին դիմում եմ ներկայացրել, որպեսզի տրամադրի գույքն արգելանքից հանելու որոշումը, ես ուզում եմ դա բողոքարկել»:
Ինչ վերաբերում է ընդհանրապես դատական գործընթացին, ձգձգումներին, պաշտպանն ասաց. «Առայժմ տեսնում ենք, որ դատարանի վարքագծում ոչինչ չի փոխվել, նույն ձևով էլ շարունակում են: Սա մի տեղ նշանակում է, որ գուցե իրենց ձեռնտու էր տուժողների կամ նրանց իրավահաջորդների չներկայանալը: Ես կարծում եմ, որ եթե կարևորվեր տուժողների և ամբաստանյալի հավասարության իրավունքի պաշտպանությունը դատական նիստում, դատարանը գործնական մի քայլ կաներ: Քանի որ դատարանը դեռ շարունակում է նույն կերպ ենթարկվել ամբաստանյալների շահերի պաշտպանների անվերջանալի խոսքին, դա նշանակում է, որ այդ խոսքը ոչ սահմանափակելու, ոչ էլ գործով բուն քննարկվող նյութին բերելու կամք չկար: Սա շատ վտանգավոր է, որովհետև այնպես չի, որ տուժողները շատ վատ են նայում իրենց համար ստեղծված այդ վիճակը: Չի կարելի այս իրավիճակում 13 տարի անց ծնողներին դնել նույն տխուր վիճակի մեջ»:
