Հայաստանյան տաքսի ծառայություններում վարորդների աշխատանքային իրավունքների պաշտպանվածության մասին խոսելն, ինչպես երևում է, ավելորդ է: Բոլոր վարորդները կարծես նույն դժգոհ տողերը կրկնեն, և սա ոչ միայն նրանց ընդհանուր մտածելակերպի արդյունք է, թե` «Բա մենք տաքսու վարո՞րդ էինք լինելու», այլ պատճառը նաև այն է, որ ոչ մի տաքսի ծառայություն չի ցանկանում հանդուրժել վարորդի իրավունքները, օրինակ` աշխատանքային ժամերի հետ կապված: «Մեկ-մեկ քիչ է մնում ղեկին քնեմ: Մեր երթևեկության մեջ էլ միայն քնելն է պակասում. քեզ էլ, մեքենադ էլ մի վայրկյանում կշպրտեն մի կողմ ու կրակի կույտ կդարձնեն»,- «Առաջին լրատվականի» հետ զրույցում նշեց տաքսու վարորդ, 44-ամյա Վազգենը, ով արդեն 2 ամիս է 17 ժամ աշխատաժամով վարորդ է աշխատում մայրաքաղաքի տաքսի ծառայություններից մեկում: Վազգենը դեմ է այդ պայմաններով աշխատելուն, սակայն գիտի, որ եթե ինքն աշխատանքից հրաժարվի, անմիջապես կգտնվի մեկ ուրիշը, որ պատրաստ կլինի նույն պայմաններով աշխատելուն: Այդ իսկ պատճառով կոչ է անում դուրս գալ և պայքարել իրենց իրավունքների համար:
«Աշխատենք էս պայմաններում` ստացվում է, որ ընդունում ենք մեր իրավունքների ոտնահարումը, իսկ եթե չաշխատենք, ոնց տուն պահենք, բոլոր տեղերն էլ էս է»,- գանգատվում է տաքսու մեկ այլ վարորդ, որը արդեն 3 տարի է գոնե մեկ հանգստյան օր չի ունեցել: «Բազմիցս խնդրել եմ, որ հերթափոխ տան, սակայն ամեն անգամ լսում եմ միևնույն պատասխանը, թե` չես ուզում, դուրս արի, հազար հոգի էս տեղի համար կռիվ է տալիս»,- շարունակում է նա:
Գրեթե նույն վիճակն է մայրաքաղաքային տրանսպորտում. վարորդներն աշխատում են առավոտյան ժամը 6.30-ից մինչև երեկոյան 23.30-ը, ոմանք էլ մինչև ժամը 1-ը: Ու երևի հենց սրանով էլ պայմանավորված է երթուղայինների վարորդների մուննաթով խոսելաձևը. զայրույթը ոչ մեկի վրա չեն կարողանում թափել, ամենախելոք տեսքն ունեցող ուղևորին են գտնում և սկսում գոռգոռալ: