Friday, 29 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ

Սերժ Սարգսյանն իր պատվանդանն է աղտոտում

Վերջին շրջանում նկատելիորեն ակտիվանում են այն կուսակցություններն ու լիդերները, որոնք 2008 թվականի նախագահական ընտրություններից հետո վերածվեցին քաղաքական ավելորդության և հայտնվեցին լուսանցքում` ոչինչ չունենալով ասել ու տալ թե՛ հասարակությանը, թե՛ անգամ իշխանությանը:

Նախագահական ընտրությունից երեք տարի անց և խորհրդարանի հերթական կամ արտահերթ ընտրությունից մի քանի ամիս առաջ այդ ուժերը լցրել են մամուլի սրահներն ու հեռուստատաղավարները` հյուրընկալվելով հեռուստամեկնաբաններին: Իսկ մենք գիտենք, որ մամուլի ակումբների զգալի մասում և հեռուստատաղավարների գրեթե մեծամասնությունում պատահական հյուրեր չեն հայտնվում: Այդ հյուրերի ցանկը պարզվում է իշխանության վերին օղակում` նախագահական նստավայրում, ինչի մասին, ի դեպ, ըստ WikiLeaks-ի, ԱՄՆ դեսպանությանը տեղեկացրել էր հեռուստամեկնաբաններից մեկը: Հետևաբար, եթե այդ քաղաքական ուժերը և նրանց լիդերները հայտնվում են մեդիամիջավայրի առաջին դիրքերում, ուրեմն նրանց առաջ է մղում իշխանությունը: Մնում է միայն պարզել, թե ինչ նպատակով: Դա, թերևս, դժվար չէ:

Նպատակն, իհարկե, ջուրը պղտորելն ու դաշտը լղոզելն է: Թե ինչ է դա նշանակում` երևի թե արդեն հայտնի է բոլորին, ովքեր հասցրել են զգալ քաղաքական պրոցեսների զուլալման հաճույքը, երբ դաշտը մաքրվել էր ավելորդություններից և իրենց սպառած քաղաքական գործիչներից: Դա, թերևս, իշխանության ու ընդդիմության ակամա, բայց համատեղ վաստակն էր, ինչի շնորհիվ քաղաքական դաշտը Հայաստանում մաքրվել էր, և հասարակության տեսադաշտը զգալիորեն բացվել: Այսօր, սակայն, հրապարակ են նետվում այդ ուժերը: Խնդիրն ամենևին այն չէ, որ նոր ուժեր չպետք է հայտնվեն քաղաքական դաշտում: Քաղաքական դաշտը պետք է մշտապես բաց լինի նոր ու թարմ ուժերի առաջ, նոր գաղափարների, նոր կառուցվածքների և մոդելների, նոր մեթոդաբանության առաջ: Բայց ի դեմս «հայտնի ուժերի»` մենք գործ ունենք ոչ թե նոր գաղափարների կամ մտքերի, նոր մտահղացումների և քաղաքական կրեատիվի, այլ իրենց վաղուց սպառած ուժերի հետ, որոնք քաղաքական դաշտում այլևս մի նպատակ են հետապնդում` որևէ կերպ օգտակար ծառայություն մատուցել իշխանության վերարտադրության գործին, այդպիսով վերարտադրելով ինքզինքը քաղաքական դաշտում:

Հենց այդ պրոցեսի մեկնարկին կամ կարելի է ասել` քաղաքական աղբի «ռեսթարթին» ենք մենք ականատես լինում այսօր, երբ վաղուց սպառված դեմքերը հերթական անգամ փորձում են փաթաթվել հանրության ականջին, որպեսզի իշխանության ոտնաձայները խլանան` չլսվեն:

Սերժ Սարգսյանն, ըստ երևույթին, փորձում է կրկնել 2008 թվականի տարբերակը, երբ ինքն անձամբ փորձում էր հնարավորինս քիչ հակադրվել Լևոն Տեր-Պետրոսյանին և հիմնականում այդ բանն անել տարբեր մարգինալացված ուժերի ձեռքով` դհոլ Արտաշի, Վազգեն Մանուկյանի, Արամ Գասպարի Սարգսյանի, բաբուխանյան-մաբուխանյանների, ԱԽՔերի միջոցով, որոնց ընդհանուր հրամանատար էր նշանակվել Ռոբերտ Քոչարյանը, ով իր նախագահական այդ շրջանի գործունեության իմաստը դարձրել էր Լևոն Տեր-Պետրոսյանին «մերկացնելը»: Սակայն, ինչպես փորձը ցույց տվեց, Սերժ Սարգսյանին դա ոչ միայն հաջողություն չբերեց, այլ կատարյալ տապալման ենթարկեց իշխանական ամբողջ համակարգը և ըստ էության պայթեցրեց քաղաքական դաշտի ընդդիմություն կոչվող այն փուչիկը, որը գերակա էր մինչև 2007 թվականի աշուն:

Այդ ամենով հանդերձ` ներկայումս խիստ տարօրինակ է, որ Սերժ Սարգսյանը վերստին փորձում է դիմել տապալված, ձախողված, կատարելապես սպառված ուժերին և մեթոդաբանությանը` փորձելով դաշտը լցնել նրանցով, ովքեր, բնականաբար, պետք է զբաղվեն Լևոն Տեր-Պետրոսյանի քննադատությամբ: Ըստ ամենայնի, Սերժ Սարգսյանի հաշվարկն այն է, որ ներկայումս Լևոն Տեր-Պետրոսյանի և Հայ ազգային կոնգրեսի վարկանիշը սրընթաց աճի փուլում չէ, ինչպես 2008 թվականին էր, և հետևաբար մարգինալացված դասակի գրոհը կարող է անել իր գործն ու իրապես թուլացնել Տեր-Պետրոսյանի և ընդդիմության գործոնը: Այդ հաշվարկի մեջ տրամաբանություն կա` այն իմաստով, որ Սերժ Սարգսյանը սև գործը հանձնարարելով մարգինալներին` ինքը կմնա հանդուրժողության պատվանդանին կանգնած և այդ կերպի մեջ կփորձի վայելել հասարակության համակրանքը: Բայց այդ տրամաբանությունը, մեղմ ասած, կաղ է, որքան էլ որ իրականությանը համապատասխան լինի Տեր-Պետրոսյանի ու Կոնգրեսի վարկանիշային որոշակի անկման իրողությունը:

Կոնգրեսն ու նրա առաջնորդը, այդուհանդերձ, շարունակում են մնալ երկրում ամենակայուն ընտրազանգված ունեցող ուժերը, և այդ հարաբերակցությունն առաջիկա ընտրական փուլում հազիվ թե հնարավոր լինի խախտել այնպիսի սպառված գործիչների միջոցով, որոնց դիմակները վերջնականապես ու անդառնալիորեն պատռվել են 2008 թվականին: Բացի այդ, դրանց նոր դիմակ հագցնելն ու հրապարակ հանելը ավելի հարվածելու է Սերժ Սարգսյանին: Բանն այն է, քաղաքական աղբը վերստին դաշտ վերադարձնելը չի կարող Սերժ Սարգսյանի համար դրական կերպի նշան լինել: Իսկ հանրությանը համոզել, որ այն, ինչ նա իր վերաբերմունքով դեն է նետել երեք տարի առաջ, իրականում աղբ չէր, այլ քաղաքական կապիտալ, ըստ էության անհնար գործ է լինելու:

Հետևաբար, Սերժ Սարգսյանն իրականում թող ասուլիսների սրահներն ու հեռուստատաղավարներն ազատի քաղաքական թափոններից, որոնք ըստ էության առաջին հերթին հենց իր շրջապատն են աղտոտելու` ցույց տալով այն, որ իշխանությունը երեք տարվա ընթացքում սնանկացել է այն աստիճան, որ ստիպված է ապավինել ընդամենը եռամյա վաղեմության թափոնին:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում