Անցած շաբաթ ՀՀ Ազգային ժողովի կողմից ընդունվեց հարկային փաթեթը, որն առաջարկում է եկամտային հարկի համահարթեցում, ակցիզային հարկի դրույքաչափերի բարձրացում, շահութահարկի իջեցում։ Ընդհանուր առմամբ ինչպե՞ս եք գնահատում այս փոփոխությունները և, ըստ ձեզ, կարելի՞ է դրանք բարեփոխումներ անվանել «Առաջին լրատվական»-ի հարցին տնտեսագետ Զարեհ Ասատրյանը պատասխանեց․ «Իհարկե, դրանք բարեփոխումներ են։ Ընդհանուր առմամբ, համահարթ բարեփոխման մեջ երկու խնդիր եմ տեսնում։ Նախ, դա շատ մեծ բարեփոխում չէր։ Երբ նայում ենք եկամտային հարկի բաշխմանը, ապա տեսնում ենք, որ աշխատողների մոտ 65 տոկոսը ստանում է 150 հազար դրամից պակաս եկամուտ, և միայն 0,3 տոկոսը կամ մոտ հազար մարդ է ստանում երկու միլիոնից ավելի եկամուտ։ Եթե հաշվենք ոչ թե նոմինալ, այլ միջին էֆեկտիվ եկամտային հարկը, ապա կտեսնենք, որ այն 25 տոկոս էլ չի հասնում։ Այսինքն՝ էֆեկտիվ 25-ից գնում ենք 23 տոկոսի։ Երկրորդ՝ եթե ընդհանուր փիլիսոփայությունն այն է, որ պետք է լինի արդարություն, ապա պետք է ասեմ, որ Հայաստանում եկամտային հարկը դա հարկ է աշխատավարձի վրա, այսինքն՝ այն վճարվում է գործատուի կողմից, և դա այն եկամտահարկը չէ, որ կա զարգացած երկրներում»։
Զարեհ Ասատրյանը նաև հավելեց․ «Հարկային նոր փաթեթով բարձրացվել է ԱԱՀ-ի շեմը, և շատ ինքնազբաղվածներ անցնելու են շրջանառության հարկ վճարելուն և ավելի քիչ հարկ են վճարելու։ Այսինքն՝ այստեղ համահարթի սկզբունքը խախտվել է։ Ճիշտ է, այստեղ փոքր բիզնեսի համար թեթևացվել են հարկերը, սակայն այստեղ խնդիրն այն է, որ խախտվել է արդարությունը՝ հորիզոնական արդարությունը։ Ըստ հարկային փոփոխությունների՝ ԱԱՀ կվճարեն մոտ 15-20 տոկոսը, և այն ավելի շուտ դարձվում է վաճառքի հարկ, որն իր մեջ վտանգներ է պարունակում։ Իսկ ինչ վերաբերում է նրան, որ եկամտային հարկն իջեցվում է հարուստների համար, ապա ես համաձայն չեմ։ Հարուստներն աշխատավարձ չեն ստանում, իսկ երկու միլիոն աշխատավարձ ստացողները միջին խավն է»։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։