Վարչապետի պաշտոնակատար Կարեն Կարապետյանն այսօր կառավարությունում հանդիպում է ունեցել «Տաշիր» ընկերությունների խմբի նախագահ, «Հայաստանի ներդրողների ակումբի» հիմնադիր Սամվել Կարապետյանի հետ: Հանդիպման ընթացքում Սամվել Կարապետյանը վստահեցրել է, որ բոլոր մեկնարկած ծրագրերը լինելու են շարունակական:
Իհարկե, Երևանում ծավալված դրամատիկ իրադարձությունները, Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը և Կարեն Կարապետյանի նոր կարգավիճակը Հայաստանում շեշտակի մեծացրել են նրա տնտեսաքաղաքական հովանավոր Սամվել Կարապետյանի դերը: Ներդրումները, անշուշտ կարևոր են, սակայն անհամեմատ ավելի լայն և ընդգրկուն է Սամվել Կարապետյանի դերակատարությունը: Նա, ըստ էության, պետք է կանխի օլիգոպոլ համակարգի փլուզումը` ապահովելու համար Կարեն Կարապետյանի վարչապետությունը, նոր իշխանության ձևավորումը` հին համակարգի հենքով: Եվ խիստ ուշագրավ է, որ Կարապետյանների հանդիպումը, ինչպես նաև Անվտանգության խորհրդի այսօրվա նիստը, անմիջապես նախորդում են վարչապետի պաշտոնակատարի և Նիկոլ Փաշինյանի վաղվա բանակցություններին: Կարեն Կարապետյանը փորձում է հակակշռել փողոցի հզոր էներգետիկային և, այսպես ասած, մուսկուլներ ցույց տալ:
Սակայն պալատական այս միտումները, տրամադրությունները հիմնվում են 2017-ի ապրիլի 2-ի արդեն ժամկետանց, ըստ էության չեղարկված կոնսենսուսի վրա ու հենց այդ տրամաբանության մեջ հակադրվում են, այսպես կոչված, թավշյա հեղափոխության տրամաբանությանը:
Կարևոր չէ, թե մեզանից ով և ինչ դիրքորոշում է ունեցել Նիկոլ Փաշինյանի շարժման տարբեր էտապների վերաբերյալ: Գոյություն ունի կուռ քաղաքական տրամաբանություն` հիմնված ռեալ պոլիտիկի, փաստերի վրա: Իսկ իրականությունն այն է, որ թավշյա հեղափոխությունը պետք է ռեալիզացնի իր բովանդակ օրակարգը` վարչապետի պաշտոնը, երկրի կառավարման ղեկը հանձնելով Նիկոլ Փաշինյանին: Երևանի վերջին օրերի դրամատիկ զարգացումներն այլընտրանք չեն թողնում:
ՀՀԿ-ն և Կարեն Կարապետյանը պետք է արժանապատվորեն ընդունեն իրենց պարտությունը ու, հետևելով Սերժ Սարգսյանի օրինակին, հեռանան` իշխանությունը հանձնելով Նիկոլ Փաշինյանին:
Վերջինս, իր հերթին, պետք է հրապարակավ հայտարարի, թե պատրաստ է ստանձնել պետության ղեկավարման քաղաքական պատասխանատվությունը: Հակառակ պարագայում` իր սուբյեկտությունը վերականգնած, քաղաքացիական զարթոնք ապրող հասարակությունը հերթական անգամ հիասթափվելու է` մտածելով, որ «Մերժիր Սերժին» շարժումը հռչակված նպատակների տողատակում ունեցել է լատենտ նպատակներ` աջակցելով համակարգային սեգմենտներից մեկին:
Մենք, իհարկե, այդպես չենք մտածում, սակայն անհրաժեշտություն ենք համարում թավշյա հեղափոխության հաղթանակի ինստիտուցիոնալացումը:
Հայաստանի հասարակությունը ապրիլի 23-ին մերժել է ՀՀԿ իշխանությունը, ինչը ենթադրում է ոչ միայն Սերժ Սարգսյանի, այլ նաև Կարեն Կարապետյանի հեռացումը: Մյուս կողմից` եթե նույնիսկ խորհրդարանում պահպանվի հանրապետական ֆորմալ, ձևական մեծամասնությունը, ապա Սերժ Սարգսյանի հրաժարականից հետո վերացել է Կարեն Կարապետյանի որևէ ինստիտուցիոնալ կապ ՀՀԿ-ի հետ, ըստ այդմ` նա վարչապետ չի կարող դառնալ անգամ 2017-ի խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքների հենքով:
Զուր է Կարեն Կարապետյանը փորձում իշխանությունը «վերակենդանացնել» ներդրողների ակումբով, որը նրա վարչապետության մեկուկես տարիներին կատարելապես ձախողվել է:
Իշխանության և ընդդիմության միջև կոմպրոմիսի հնարավորություն, այնուամենայնիվ, կա: Նիկոլ Փաշինյանը` վարչապետության և կառավարություն ձևավորելու ազատության դիմաց, կարող է նույնիսկ հրաժարվել խորհրդարանական արտահերթ ընտրությունների պահանջից, պետք է երաշխավորի հազարավոր աշխատատեղեր բացած գործարարների սեփականության անձեռնմխելիությունը: Իհարկե, դա որևէ կերպ չի կաշկանդում Փաշինյանի ձեռքերը, որպեսզի նա վերացնի արագաչափերը, բանակում տիրող ապօրինությունները, պայքարի կոռուպցիայի և մենաշնորհների դեմ:
Արձանագրենք, որ վաղը մեկնարկող բանակցությունները` իրենց սկզբունքայնությամբ և կարևորությամբ, չեն զիջում Սերժ Սարգսյանի հեռացման գործընթացին: Սկզբունքորեն ավելի կարևոր է նոր իշխանության քաղաքական հասցեականությունը և քաղաքական բովանդակությունը:
Լուսանկարը՝ Photolure-ի
