Թուրքիայի հետ հարաբերությունների կտրուկ վատացումն ու երկարատև հակամարտությունը Մոսկվայի շահերից չի բխում ինչպես տնտեսական, այնպես էլ ռազմական-ռազմավարական և ներքաղաքական պատճառներով: Deutsche Welle-ը բերում է առնվազն 8 փաստարկ՝ ինչու ռուսներն ավելի լավ է՝ բարեկամություն կամ գոնե գործընկերություն ունենան Թուրքիայի հետ:
Առաջին պատճառ. ինչու Ռուսաստանը չպետք է վիճի Թուրքիայի հետ՝ ռազմաքաղաքական է: Թուրքիայի բանակը հզոր է, որը թվով երկրորդն է ՆԱՏՕ-ում ամերիկյանից հետո:
Բացի դրանից՝ ռազմական հակամարտության դեպքում Անկարան հնարավորություն ունի օգնության կանչելու ՆԱՏՕ-ի բոլոր անդամներին: Այնպես որ, Թուրքիայի հետ ցանկացած զինված համակարտություն հղի է ամբողջ ՆԱՏՕ-ի հետ բախումով:
Երկրորդ պատճառը Թուրքիայի ռազմավարական աշխարհագրական դիրքն է: Նա վերահսկում է Բոսֆորը: Դա նշանակում է, որ Անկարան կարող է դադարեցնել կամ սահմանափակել այդ նեղուցով ռուսական նավերի ընթացքը: Քանի որ Սիրիայում ռուսական զորքերի մատակարարումը ջրով հիմա իրականացվում է հիմնականում Բոսֆորի նեղուցով, այդ ճանապարհին ցանկացած խոչընդոտ խնդիր կլինի:
Երրորդ պատճառն իսլամական գործոնն է: Միջազգային հարթակում Թուրքիան բնորոշվում է որպես սուննիների առաջնորդներից մեկը, իսկ Ռուսաստանում ապրող մուսուլմաններն իսլամի հենց այդ ուղղության հետևորդ են:
Չորրորդ պատճառը Ղրիմն է: Թուրքերը Ղրիմի թաթարներին ընկալում են որպես իրենց եղբայրներ, և Անկարան բացահայտ դժգոհություն է հայտնել այն կապակցությամբ, թե Ռուսաստանն ինչպես վարվեց Ղրիմի հետ և ինչպես է հիմա այնտեղ գործում: Ռուս-թուրքական հարաբերությունների սրումը կհանգեցնի, ամենայն հավանականությամբ, Թուրքիայի և Ուկրաինայի մտերմացման, որը կարող է ամենատարբեր ձևեր ընդունել:
Հինգերորդ պատճառը զբոսաշրջային է: Ներկայումս Ռուսաստանի Թուրքիա զբոսաշրջային ուղևորությունների փաստացի սահմանած արգելքը, անկասկած, ցավոտ հարված է Թուրքիայի տնտեսական շահերին:
Իսկ Ռուսաստանի համար զբոսաշրջային արգելափակումը հղի է ներքաղաքական ռիսկերով: Ինչպե՞ս կարձագանքեն միլիոնավոր ռուսները նրան, որ հաշված շաբաթների ընթացքում զրկվեցին իրենց սիրելու զբոսաշրջային ուղղոթյուններից երկուսից՝ եգիպտականից (A321 ինքնաթիռում ահաբեկչությունից հետո) և թուրքականից:
Վեցերորդ պատճառը գազային է: Թուրքիայի հետ հարաբերությունների սրումը, ըստ ամենայնի, վերջնականապես կթաղի «Թուրքական հոսք» գազատարի» նախագիծը, դրա հետ՝ նաև այնտեղ «Գազպրոմի» բազմամիլիարդանոց ներդրումները: Բացի դրանից՝ մինչև վերջերս ռուսական գազի հիմնական գնորդները Գերմանիան, Ուկրաինան և Թուրքիան էին: Հիմա ուկրաինականից հետո կարող է կտրուկ կրճատվել նաև թուրքական իրացման շուկան:
Յոթերորդ պատճառը արտաքին առևտրային է: Թուրքիան Ռուսաստանի խոշորագույն առևտրային գործընկերներից մեկն է: Թուրքական մթերքների ներկրման արգելքն ավելի է սեղմում ռուսական շուկային սննդամթերք մատակարարող երկրների շրջանակը, ինչը վաճառասեղաններն ավելի կաղքատացնի, գները կթանկացնի:
Վերջում Deutsche Welle-ը նշում է ներդրումային պատճառը: Ռուսական խոշոր ֆինանսական, նավթային, մետաղագործական ընկերություններ թուրքական շուկայում զգալի միջոցներ են ներդրել: Այդ ներդրումները կարող են տուժել հարաբերությունների տևական վատացման դեպքում:
