Կրթության ու մշակույթի ականավոր գործիչ, ՀՀ ԳԱԱ անդամ, Կարնեգի հիմնադրամի նախագահ Վարդան Գրիգորյանը ԳԱԱ-ում խոսեց նաև Հայաստանի գիտական և կրթական հաստատությունների մասին.
«Ինձ համար շատ պատմական կենտրոն է այստեղ, որովհետև մեր ժողովուրդը ես միշտ համեմատել եմ Ճապոնիայի և Սինգապուրի հետ: Ճապոնիան չունի որևէ հանքային կամ այլ նյութ, բայց ունի մտքի ուժը: Մեր երկրի մեջ, որ պիտի ֆինանսավորվի, դուք եք, մեր համալսարաններն են: Առանց ձեզի, առանց մտքի առաջադրման՝ ոչ մեկ բան չէր լինի Հայաստանի մեջ, և դրա համար ինձի դժբախտություն է, որ Երևանի պետական համալսարանի գրադարանին, և ձեզ և այլն, շատ քիչ բյուջե է տրված, սիմվոլիկ է: Շատ երկրների մեջ ակադեմիան առաջինն է, համալսարանները երկրորդը, նրանցից ավելի` տարրական դպրոցները, մեր մեկ փրկողը, մեր ապագան մեր կրթության մեջ է, մենք կարող ենք ոսկի հագնել, մեծ տներ սարքել, մեծ ռեստորանների մեջ ուտել-խմել, քեֆ անել, մեքենաներ ունենալ, դրանք մեր ժողովրդի կյանքի համար վայրկյաններ են, բայց հավերժականը գիտությունն է: Ինձ համար Հայաստանն անուն չէ, էություն է»:
