Վլադիմիր Պուտինի հետ հանդիպումից մեկ օր անց Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւը բացահայտեց, որ քննարկվել է նաեւ ռուս-ուկրաինական պատերազմը, բայց ինքը չգիտի, թե այն ինչ ավարտ կունենա, ոչ ոք կանխատեսել չի կարող: Նա «մասնավոր տեսակետ» հայտնեց, թե կողմերը կարող են հասնել հրադադարի, բայց դա «չի լինի խաղաղություն»: Ալիեւը նույնիսկ հիշեցրեց ղարաբաղյան առաջին պատերազմի նախադեպը, երբ թեեւ հրադադար էր, բայց մշտապես տեղի էին ունենում դիպուկահարների «փոխհրաձգություն, լինում էին դիվերսիոն ներթափանցման գործողություններ»:
Մենք խաղաղություն հաստատեցինք պատերազմով, դա նույնպես տարբերակ է,- ասաց Ալիեւը՝ թերեւս ակնարկելով, որ ռուս-ուկրաինական ճակատում հրադադարի հաստատումը կարող է Ուկրաինայի հնարավորությունը լինել, որպեսզի վերախմբավորի ուժերը, սպառազինվի եւ նախապատրաստվի նոր պատերազմի: Ապրիլի 26-ին Իլհամ Ալիեւը Բեռլինում էր, բանակցություններ էր վարում Գերմանիայի կանցլեր Շոլցի հետ, ով փետրվարին միջնորդել եւ կազմակերպել էր Հայաստանի վարչապետի եւ Ադրբեջանի նախագահի հանդիպումը՝ Մյունխենի անվտանգության խորհրդաժողովի շրջանակներում:
Ադրբեջանի նախագահի պաշտոնական կայքը հրապաևակել է Ալիեւի հետ հաամտեղ մամուլի ասուլիսին Գերմանիայի կանցլերի հայտարարության ամբողջական տեքստը, որի մի հատված նվիրված է տուս-ուկրաինական պատերազմին եւ, կարծես, Ալիեւի «ոչ ոք չգիտի ինչպես կավարտվի այդ պատերազմը» դիտարկման պատասխանն է: «Պուտինը պեռք է վերջ դնի իր պատերազմին, հեռացնի իր զինվորներին եւ վերջապես լիովին ճանաչի եւ ընդունի Ուկրաինայի ինքնիշխանությունը եւ ռարածքային ամբողջականությունը»:
Գերմանիայի կանցլերը փաստացի նախանշում է ռուս-ուկրաինական պատերազմն ավարտի մի տեսլական, որ հնչեցվել է բազմիցս եւ սկզբունքային նորություն չի պարունակում: Հետաքրքիրն այն է, որ դա ասվում է Ադրբեջանի նախագահի հետ բանակցություններից հետո, ինչից հասկացվում է, որ կանցլեր Շոլցը դեմ առ դեմ բանակցություններում փորձել է նրան համոզել, որ ռուս-ուկրաինական պատերազմն այլ «ավարտ չի կարող ունենալ, քան՝ որ Ռուսաստանը պետք է թողնի օկուցրած տարածքները, ճանաչի եւ ընդունի Ուկրաինայի ինքնիշխանությունը եւ տարածքային ամբողջականությունը»:
Ալիեւն, իհարկե, քաղաքական նորելուկ եւ, մանավանդ, ռոմանտիկ չէ, որպեսզի Մոսկվայում Պուտինի հետ բանակցություններից չորս օր անց Բեռլինում Գերմանիայի կանցլերին հավատարմության երդում տա: Եւ Գերմանիայի կանցլերն էլ, կարծես, վստահ չէ, որ Ալիեւը հավատարիմ է մնալու Հայաստանի հետ խաղաղ կարգավորման հանձնառությանը: Այլապես չէր բացահայտի, որ Ալիեւի հետ քննարկել է նաեւ ռուս-ուկրաինական պատերազմը:
Ալիեւի «ճամբարափոխությունը» նվազ հավական է: Առավելագույնը, որ կարելի է ակնկալել, այն է, որ նա հայ-ադրբեջանական սահմանին նոր սրացումների չի գնա եւ, ինչպես Գերմանիայի կանցլերն է կարծում՝ «բանակցային դինամիկան կպահպանվի»: Բայց հավանականությունը դեռեւս իրացնելի հնարավորություն չէ: Գերմանիայի կանցլերը Եվրամիության կոնսոլիդացված տեսակե՞տ է արտահայտել: Իսկ Ալիեւը բարձրացրե՞լ է Հայաստանի տարածքում «հակաադրբեջանական պլացդարմ ստեղծելու կապակցությամբ մտահոգությունների» հարցը: Եթե հավաստիացում ստացել է, որ ոչ ոք ընդդեմ Ադրբեջանի չի գործում, ապա ինչպե՞ս է պատկերվում Հարավային Կովկասում «նոր բաժանարարների» խնդիրը:
