Բուհ ընդունվելու ցանկությունը շարունակում է գերակշռել ՀՀ պետական և մասնավոր դպրոցներում: Այս մասին են վկայում «Ազգային զարգացման գիտակրթական կենտրոն» ՀԿ-ի կողմից հանրապետության 5 դպրոցներում անցկացված հարցումները. ըստ դրանց` հարցված աշակերտների 77.4 տոկոսը ցանկանում է ուսումը շարունակել բուհում: Սակայն հենց այդ նույն աշակերտների ուսուցիչների կարծիքով, սա խոսում է այն մասին, որ բարձրագույն կրթության դիպլոմը շատերի համար դարձել է ինքնանպատակ, և բոլորովին էլ չի վկայում նրանց ուսումնատենչ լինելու մասին: Իսկ այն, որ նրանց 73.2 տոկոսը ցանկանում է ուսումը շարունակել միմիայն պետական բուհում, թույլ է տալիս ենթադրել, որ բարձրագույն կրթության ոլորտում մասնավոր բուհերի առաջարկը այնքան էլ չի գայթակղում միջնակարգ դպրոցի շրջանավարտին: Այնտեղ է դիմում միայն պետական բուհ ընդունվելու բոլոր հնարավորությունները սպառած, այսինքն ` ճարահատյալ դիմորդը, որն էլ ուսումնառության ողջ ընթացքում բոլորին փորձում է հավատացնել, թե սովորում է պետական բուհում: ՀՀ-ում այժմ գործում են 70-ից ավելի ոչ պետական ուսումնական հաստատություններ, մինչդեռ պետական բուհերը 48-ն են: Սակայն ոչ ոք էլ չի հակադրվի, որ այսօր մեծ է պետական և ոչ պետական բուհերի ուսանողների միջև դրվող խտրականությունը, և որ դրանց տված կրթությունը չի դիտվում միևնույն մակարդակի վրա: Հավանաբար, մեր շրջանավարտներին ու նրանց ծնողներին գրավում է այն փաստը, որ պետական բուհերը անվճար կրթության հնարավորություն են տալիս, որոշակի դեր են խաղում նաև պետական բուհերի բազում տարիների փորձն ու հեղինակությունը: Ներկայումս պետական հավատարմագրման փուլն անցել են 48 ոչ պետական բուհեր, որոնք աշխատում են ամեն կերպ վերացնել մասնավոր և պետական բուհերի մեջ եղած խտրականությունը: Հյուսիսային համալսարանի ռեկտոր Բորիս Մակիչյանի կարծիքով, մասնավոր բուհի հանդեպ թերահավատ վերաբերմունք են ձևավորում նաև դաշտում գործող ոչ նորմալ կրթական հաստատությունները, որոնք իրենց աշխատանքով վարկաբեկում են մյուսներին: