Բրիտանիայի վարչապետ Սունակը Միացյալ էքսպիդիցիոն ուժերի հավաքին կհայտարարի Ուկրաինային տրամադրվելիք «հրետանային նոր փաթեթի» մասին: Սունակը կմասնակցի Ռիգայում կայանալիք հավաքին: Միացյալ էքսպիդիցիոն ուժերը Հյուսիսային Եվրոպայի և Բալթիակայի երկրների միավորում է, որը Մեծ Բրիտանայի նախաձեռնությամբ ստեղծվել է 2014 թվականին, այդ գոտու երկրների անվտանգությունը պաշտպանելու համար: Միացյալ ուժերը ներառում են Բրիտանիան, Դանիան, Էստոնիան, Լիտվան, Լատվիան, Նորվեգիան, Ֆինլանդիան, Շվեդիան, Նիդերլանդները, Իսլանդիան:
Դեկտեմբերի 19-ին տեղի ունենալիք հավաքը ուշադրության է արժանի մեկ այլ հավաքի ֆոնին, որն իհարկե փոքր ինչ այլ բնույթի և մասշտաբի, բայց տեղի ունեցավ Փարիզում, օրեր առաջ, Ֆրանսիայի նախաձեռնությամբ ու նախագահությամբ և որի նպատակը Ուկրաինային ձմեռային հրատապ աջակցությունն էր: Հավաքը նախագահում էր Ֆրանսիայի նախագահը: Այլ երկրների առաջին դեմքեր բացակայում էին, ներկա էին ԵԽ նախագահ Միշելը, Եվրահանձնաժողովի նախագահ Ֆոն Դեր Լյաենը, Գերմանիայի արտգործնախարարը, նաև ներկայացուցիչներ ԱՄՆ-ից, եվրոպական ու մի քանի այլ երկրներից: Ֆրանսիայի արտգործնախարարը հայտարարեց, որ հավաքի ընթացքում հանգանակվել է մոտ մեկ միլիարդ դոլարի օգնություն, որը հիմնականում կուղղվի Ուկրաինայի էներգետիկ կարիքներին:
Անշուշտ, երկու հավաքները անմիջականորեն միմյանցով պայմանավորել չարժե, սակայն ֆրանսիական նախագահությամբ անցկացված միջոցառման ֆոնին հատկանշական է բրիտանական նախաձեռնությամբ հյուսիսեվրոպական հավաքը, որի նպատակը թերևս ոչ միայն Ուկրաինային աջակցության հարցի քննարկումն է, այլ Բրիտանիայի եվրոպական ազդեցության շեշտադրումը: Ուկրաինային աջակցության հարցն ընդհանրապես Արևմուտքում վաղուց ոչ միայն ՌԴ դեմ պայքարի հարց է, այլ նաև միմյանց միջև դերերի ու հարաբերությունների պարզաբանման, արևմտյան, եվրաատլանտյան դաշտում ուժերի հարաբերակցության: Եվ այստեղ Ֆրանսիան ու Բրիտանիան երկու «դարավոր» մրցակիցներն են: Այդ թեման անշուշտ չափազանց ծավալուն է, սակայն տվյալ պարագայում իրադարձությունների այս շղթան հատկապես ուշադրության է արժանի նաև հայաստանյան դիտանկյունից, հաշվի առնելով նախօրեին Երևանում մեծ հանրային ուշադրության արժանացած իրողությունը՝ Մեծ Բրիտանիայի հետախուզական գաղտնի ծառայության ղեկավար Ռիչարդ Մուրի այցը Հայաստան:
Անկասկած է, որ այցը եղել է օրակարգային հարցերով ու հետաքրքրություններով հագեցած, և հնարավոր է, որ այցը գործնականում եղել է ռեգիոնալ: Եվ այդ համատեքստում թերևս պետք է տեսադաշտից բաց թողնել այն մեծ ուշադրությունն ու քաղաքական դիրքավորումներում ընդգծված աջակցությունը, որ արտահայտվում է Հայաստանի հանդեպ ֆրանսիական քաղաքականության հռետորաբանության մեջ: Խոշոր հաշվով, ի դեմս Մուրի և նրա այցի, մենք թերևս ականատես ենք նաև ֆրանս-բրիտանական մրցակցության կովկասյան շերտի ձևավորմանը կամ դրսևորմանը:
