Ռուսաստանի գործարարներին հրահանգվել է Հայաստանի պաշտպանության նպատակով գումար չուղարկել Հայաստան։ Այսպիսի հրահանգ ՌԴ իշխանությունների կողմից իջեցվել էր նաև 2020-ի 44-օրյա պատերազմի ժամանակ։ Եվ առհասարակ, 2018-ից հետո նրանք կամ չեն տրամադրել գումար, կամ շատ քիչ են տրամադրել։ 2020-ի 44-օրյա պատերազմից հետո Սփյուռքի գործերի գլխավոր հանձնակատար Զարեհ Սինանյանը, անդրադառնալով խնդրին, նշել էր․ «Եթե համեմատում ենք նախկինում հավաքված գումարների հետ, այդ գումարների մեծ մասը մեծ հնչեղություն ունեցող գործարարների կողմից գոյացած գումարներն են եղել, հիմնականում՝ ՌԴ գործարարներից, որոնք առնչվել են նախկին ռեժիմի հետ: Ձևաչափը, որով արել են, իրենք հավաքվել են, ասել են՝ ամեն մեկդ այսքան տալիս եք և տվել են գումարը: Այդ մեխանիզմն այլևս չի գործում, այդ մարդիկ նույնիսկ չեն մասնակցում այս դրամահավաքին, որը ցավալի է, որովհետև մենք ունենք լուրջ նպատակներ ու ծրագրեր, մանավանդ ենթակառուցվածքային, որին արժե աջակցել»։
Ի դեպ, Ռուսաստանի հայերի միության նախագահ Արա Աբրահամյանն, օրինակ, անթաքույց ցույց է տալիս իր անհամաձայնությունը ՀՀ իշխանություններին և մեկ անգամ չէ, որ հանդես է եկել նրանց հրաժարականի պահանջով։ Փոխարենը, Արա Աբրահամյանը ջերմ հարաբերություններ ունի ՌԴ իշխանությունների հետ։
Այնպես որ, պետք չէ զարմանալ ռուսաստանաբնակ հայ գործարարների նման մոտեցումից։ ԳԽ պատգամավոր Ազատ Արշակյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, որ ոչ թե պետք է զարմանալ, այլ ավելի շուտ պետք է կանխարգելող քայլեր արած լինեինք, ազատագրեինք էթնիկ հայերի ռեսուրսները, ունեցվածքը այլ ձևերով։ Նրա խոսքով՝ ժամանակ է, որ մեր հայ գործարարները հասկանան, որ ՌԴ-ում ոչ մի բան ապահովագրված չէ, այնտեղ կարող է լինել կոլխոզացում․ «Ճիշտ այնպես, ինչպես Մանթաշովների ունեցվածքն առգրավվեց, այդպես էլ իրենցը կարող են առգրավել։ Բացի այդ, նրանք պետք է իմանան, որ էնթիկ հայերի ունեցվածքը Ռուսաստանում ընդամենը պարգևական ունեցվածք է, ցարը տվել է իրենց։ Եվ երրորդ ամենակարևորը․ հայկական պետությունը պետք է հատուկ մեխանիզմներ ունենա, դա կոչվում է քաղաքական երկխոսություն․ ԱԺ-ում պետք է լիներ ուժ, որը կհայտարարեր, որ չի ճանաչում ՌԴ կողմից ուկրաինական տարածքների բռնակցումը։ Մենք պետք է Ռուսաստանին ցույց տայինք, որ մենք նույնպես կարծիք ունենք, մենք պետք է ցույց տայինք, որ մենք նույնպես կարևոր ենք, և իր ոչ բոլոր գործերին ենք դաշնակից»-,ասաց Արշակյանը։
Եվ ընդհանրապես, ըստ նրա՝ Խաչատուր Աբովյանի կորուստից հետո Հայկական մարզը Երևանի մարզ վերանվանվելուց հետո մենք պետք է իմանայինք, որ գործ ունենք ոչ բարեկամ պետության հետ, և մենք այսօր մեր տղամարդկանց զոհաբերեցին իրենց շահերի համար։
ՌԴ-ում մեր գործարարները, Արշակյանի դիտարկմամբ, կախվածության մեջ են իրենց ունեցվածքից, իսկ ունեցվածքն էլ իշխանությունից։ Օրինակ՝ Խադարկովսկու ունեցվածքը պարավեց նրա համար զրո արժի, երբ Ռուսաստանի իշխանությունը այդ ունեցվածքի կարիքը զգաց․ «Նրանք չեն դիվերսիֆիկացրել իրենց ունեցվածքը։ Հայերի ունեցվածքը Ռուսաստանում ապահովագրված չէ, որովհետև Ռուսաստանը ինքը իրավական պետություն չէ, որևէ իրավունք այնտեղ չի հարգվում, քաղաքացու անձեռմխելիությունը այդ երկրում չի հարգվում, և չի կարելի մեղադրել մեր ունևորներին, որ այպես ասած հեռվից են սիրում մեզ։
