Կա կարծիք, որ ՀՀ թե՛ ներքին, թե՛ արտաքին քաղաքականության մեջ իշխանությունները վերջին մեկուկես տարվա ընթացքում գնացին առաջնահերթ կարճաժամկետ վտանգների չեզոքացման ճանապարհով: Թեմայի շուրջ զրուցելու համար «Առաջին լրատվական»-ը հյուրընկալել է քաղաքագետներ Ռոբերտ Ղևոնդյանին և Էմիլ Օրդուխանյանին:
Ռոբերտ Ղևոնդյանը կարծում է, որ իշխանությունները, հաշվի առնելով նախկին տարիներից եկող իրավիճակը, ստիպված էին որոշակիորեն կարճաժամկետ վտանգների չեզոքացման ճանապարհով գնալ. «Որոշ առումներով դա հաջողվեց, օրինակ՝ Ռուսաստանի կողմից անվստահությունը հաղթահարվեց, և Ռուսաստանը այսօր շարունակում է գործընկերային հարաբերությունները Հայաստանի հետ: Ղարաբաղի հարցում ևս կարծես ամեն ինչ վատ չէ, համենայնդեպս՝ նախկինից վատ չէ, և այլ ուղղություններում ևս Հայաստանը կարողացավ կարճաժամկետ խնդիրները այս պահին իրականացնել: Փոքր-ինչ չի ստացվում տնտեսական հարթությունում»:
Էմիլ Օրդուխանյանի կարծիքով էլ՝ արտաքին քաղաքականության տիրույթում ակներև են որոշակի ճշգրտումներ, որոնք շոշափումների մակարդակով են. «Տեսանք բանակցային սեղանի շուրջ Արցախի վերադարձի փորձեր և համապատասխան արձագանքներ և այլն»:
Ներքին քաղաքականության մեջ, մեր զրուցակցի կարծիքով, իշխանության առաջնահերթ խնդիրը պետք է լինի հենց իշխանության ամրապնդումը. «Մենք քաղաքական վերնախավի փոփոխություն տեսանք, սակայն բյուրոկրատական մասով փոփոխություններն ավելի դանդաղ են ընթանում: Այսինքն՝ հեղափոխական ընթացքը դանդաղեց»:
Ռոբերտ Ղևոնդյանը կարևորում է քաղաքական համակարգի վերակառուցումը. «Մենք քանդել ենք այն համակարգը, որը ստեղծված էր որպես վիշապ և սնվում էր իր որդիներով, այսինքն՝ հենց նույն քրեաօլիգարխիայով: Այժմ կա որոշակի կաշառակերություն, բայց չկա համակարգված կոռուպցիա: Սակայն մենք դրա փոխարեն չենք ներդրել նոր համակարգ. ունենք քաոսային, հատվածային գործողություններ, որոնց միջոցով իշխանությունը, պահպանելով նախկին լավը, փորձում է բերել փոփոխություններ, սակայն այդ թափը կոտրվել է նոր համակարգի գոյություն չունենալու պատճառով»:
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում:
