Human Rights Watch իրավապաշտպան կազմակերպությունը կազմել է աշխարհում մարդու իրավունքների վերաբերյալ իր 25-րդ ամենամյա զեկույցը: Այն բաղկացած է 644 էջից, իր մեջ ներառում է 90 երկիր: Զեկույցի՝ Հայաստանի վերաբերյալ մասում նշվում է, որ Հայաստանում մարդու իրավունքների հետ կապված վիճակը հարթ չի եղել 2014թ. ընթացքում: Իշխանությունները շարունակում են միջամտել խաղաղ ցույցերին: Կալանավայրերում բռնությունը և վատ վերաբերմունքը շարունակում են խնդիր մնալ, քննություններն արդյունավետ չեն, անգամ երբ բաց են: Լրագրողները շարունակում են առերեսվել ճնշումների և բռնության: Չնայած պարտադիր զինվորական ծառաությունից դեպի այլընտրանքային ծառայության հարցում փոփոխությունները գովասանքի են արժանի, բանակում բռնությունները շարունակվում են: Սեռական կողմնորոշման և գենդերային ինքնության հետ կապված բռնությունները և խտրականությունը շարունակում են լուրջ խնդիր մնալ:
Առանցքային միջազգային խաղացողներ
Մայիսին Հայաստանի վերաբերյալ ակնարկի պատրաստումից հետո Տնտեսական, սոցիալական և մշակութային իրավունքների հարցերով ՄԱԿ-ի կոմիտեն ընդգծել է մտահոգությունները կոռուպցիայի, դատական անկախության պակասի և խտրականությամ դեմ համապարփակ ենթակառուցվածքի անհրաժեշտության վերաբերյալ։
ԵԽԽՎ փաստահավաք առաքելության զեկույցը մատնացույց է անում բարելավված քաղաքական մթնոլորտը և Հայաստանի առաջընթացը Եվրոպային խորհրդի անդամակցությամբ ամրագրված պարտավորությունների կատարման ուղղությամբ, բայց նաև լույս է սփռում լուրջ թերությունների վրա, ներառյալ դատական անկախության պակասը, չարաշահումերը զինված ուժերում, ընտանեկան բռնությունը, թշնամությունը կրոնական փոքրամասնությունների և ԼԳԲՏ հասարակության նկատմամբ։
«Եվրոպական հարևանություն» քաղաքականության առաջընթացի վերաբերյալ Հայաստանին առնչվող մարտի զեկույցում ԵՄ-ն նշել էր մտահոգությունները՝ կապված օրենսդրության գործածության, բանտային վատ պայմանների, ընտանեկան և գենդերային բռնությունների «տագնապալի» գերակշռության հետ։ Զեկույցը նաև համարում է, որ «կտտանքի» սահմանումը չի համապատասխանում միջազգային չափորոշիչներին։
Հուլիսին ՄԱԿ-ը, ԵՄ-ն, ԵԱՀԿ-ն և Եվրոպայի խորհուրդը համատեղ հայտարարությամբ ողջունել էին Մարդու իրավունքների գործողությունների պլանի ընդունումը՝ որպես իմաստալից հաշվետվողականության և մարդու իրավունքների ոլորտում առաջընթացի հնարավորություն։
