Friday, 29 03 2024
15:01
Ամերիաբանկը ճանաչվել է 2024 թ-ի լավագույն բանկը Հայաստանում ըստ Global Finance ամսագրի
Ինչի՞ է նախապատրաստվում Ալիեւը
«Կրոկուս սիթի հոլ»-ում ահաբեկչության վիրավորների թիվը հասել է 382-ի, ևս 1 մարդ զոհվել է
«Մանրամասներ»․ Դավիթ Ստեփանյանի հետ
Պաղեստինի նոր կառավարության ԱԳ նախարարը ծագումով հայ է և կին
Պապոյանը Կորեայի պաշտոնյային ներկայացրել է Հայաստանի ներդրումային հնարավորությունները
Հայտնի են ձվի շուկայում միջանկյալ ստուգումների արդյունքները
14:00
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
13:45
«Մենք ապրում ենք նախապատերազմական փուլում». Լեհաստանի վարչապետ
ՌԴ-ն պատրաստ է նպաստել հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորմանը․ Սերգեյ Լավրով
Ուղիղ. ԱԺԲ խորհրդի անդամների ասուլիսը
Իսրայելը շարունակում է նախապատրաստվել Ռաֆահ քաղաքում գործողությանը. Նեթանյահու
13:15
Ուկրաինան հայտնել է էներգետիկ օբյեկտներին ուղղված ռուսական զանգվածային հարվածների մասին
Իսկ եթե Ալիեւը լիբերալ աշխարհի դաշնակից դառնա՞
Ոստիկանության Նոր Նորքի բաժին ներխուժելու դեպքով քրեական վարույթի շրջանակներում խուզարկություններ են անցկացվում շուրջ 4 տասնյակ վայրերում
Առցանց անմաքս առևտրի շեմը նվազում է
Հորը բռնության ենթարկելու, հարևանի կնոջը սպանելու համար մեղադրվողը տեղափոխվել է հոգեկան առողջության կենտրոն
«National Geographic»-ը «գինու» շրջագայություն է իրականացրել Հայաստանում
Կաթնամթերքի արտադրամասի արտադրական գործունեության կասեցումը վերացվել է
«Երևանի ավտոբուս» ՓԲԸ տնօրենն աշխատանքից ազատման դիմում է ներկայացրել
ՍԱՏՄ-ն ներկայացրել է ձվի արտադրության և իրացման շուկայի վերահսկողության միջանկյալ արդյունքները
ՌԴ իշխանությունները հայտնել են Բելգորոդի երկնքում 15 թիրախ ոչնչացնելու մասին
-
12:40
Գործ ունենք դավաճանական շղթայի հետ, որը կառավարում է Ռուսաստանը
12:30
ԱՄՆ կառավարությունը 60 մլն դոլար է հատկացրել փլուզված Բալթիմորի կամրջի վերակառուցման համար
-
12:20
Հայաստանը ազատագրական պայքար է մղում, ոչ թե՝ վեկտոր փոխում
12:15
Բելառուսներին այսօրվանից արգելված է անօդաչու թռչող սարքեր ունենալ
Լուրերի օրվա թողարկում 12։00
Մեքենան գլորվել է ձորը, վարորդը մահացել է
Լավրովի անփառունակ տապալումը
Փորձել են առանց հայտարարագրման բջջային հեռախոսներ ներկրել

Եռյակն ամբողջությամբ վայելում է Կրեմլի համակրանքը, բայց Մոսկվան կողմ չէ Մայդանների

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Մոսկվայի «Միաբանություն» կենտրոնի ղեկավար Սմբատ Կարախանյանը:

-Պարոն Կարախանյան, կատաստրոֆիկ իրավիճակում է հայտնվել ՌԴ տնտեսությունը, վատթարացել են Ռուսաստանի հարաբերությունները նաև իր եվրասիական գործընկերների՝ Ղազախստանի և Բելառուսի հետ։ Այս փուլում, փակուղային թվացող այս բացասական զարգացումների ֆոնին Հայաստանը միանում է Ռուսաստանի նախաձեռնած Եվրասիական տնտեսական միությանը, որի շրջանակում ԵՏՄ անդամ երկրների նախնական պայմանավորվածություններն ու համաձայնագրերն արդեն իսկ չեն գործում: Ինչո՞ւ պետք է Հայաստանը միանա այդ պրոյեկտին:

-Եվրասիական տնտեսական միության անդամ երկրների միջև լուրջ խնդիրներ չկան, պարզապես յուրաքանչյուր երկիր պետք է պահպանի իր շահը: Իմ կարծիքով՝ դա շատ ճիշտ քաղաքականություն է: Իհարկե, Ռուսաստանն այս հարցերում լուրջ միջոցառումների կամ խնդիրների չի գնում և ճիշտ է անում: Պարզապես այն օգնությունը, որը սպասում էինք Ռուսաստանից, կկարգավորվի ու կչափավորվի: Այդ աջակցությունները կլինեն, բայց ընթացքում: Այստեղ նեղանալու, փոխադարձ հակասություններ գտնելու խնդիր չկա:

Հայաստանի հետ կապված՝ որքան ես հասկանում եմ, դեռևս 100%-ով չի որոշվել ինտեգրացիոն , տնտեսական ծրագիրը, որը պետք է մանրամասն քննարկվի։ Խոսքը արդյունաբերության, ռազմաստրատեգիական և այլն խնդիրների մասին է: Այս ծրագիրը հաստատված չէ, այն դեռ քննարկվում է: Այս իրավիճակում, իհարկե, դեռ կլինեն որոշ խմբագրումներ Ռուսաստանի և Հայաստանի կողմից, և այդ ծրագիրը կընդունվի: Եթե այդ ծրագիրն ընդունված լիներ, և այս խնդիրներն առաջանային, ապա մենք արդարացիորեն կարող էինք հարցեր բարձրացնել, բայց պետք է հաշվի առնել բոլոր ռիսկերը և շարժվել առաջ: Մյուս կողմից՝ սա դրական է, քանի որ հետագա գործընթացներն ավելի սթափ, ուշադիր և շահերը հաշվի առնելով կծրագրվեն: Այսինքն՝ հանպատրաստից ինչ-որ դեմագոգիայով չեն զբաղվի, այլ կզբաղվեն իրենց կոնկրետ տնտեսական ծրագրային խնդիրներով:

Այս պարագայում ՀՀ իշխանությունները, իրենց շահերից ելնելով, պետք է դիրքորոշումը հստակեցնեն, իրենց դեմքը պահեն, կարողանան ինչ-որ բաների ասել «այո», ինչ-որ բաների՝ «ոչ»: Սա է խնդիրը, այլ՝ ավելի լուրջ խնդիրներ չկան, որովհետև Հայաստանի տնտեսությունն այնքան մեծ, հզոր չէ, որ ինչ-որ ազդեցություն ունենա: Առաջացած խնդիրները լուծելի են:

-Այսինքն՝ Հայաստանի անդամակցության և վերջնական պայմանների պատկերը դեռ պարզ չէ՞:

-Անդամակցության հարցը պարզ է, խնդիրը կոնկրետ տնտեսական ծրագրերի շուրջ համաձայնության ձեռքբերումն է: Ընդհանուր քաղաքական շրջանակային խնդիրները լուծված են, պարզապես պետք է կոնկրետացնել ֆինանսա-տնտեսական իրավիճակը, ֆինանսավարկային համակարգը, արտադրության, ռազմատեխնիկական ինտեգրումը: Այս հարցերի մասին է խոսքը: Ամեն ինչ պարզ է, պետք է ուշադիր լինել, հասկանալ՝ ինչ ենք անում, ինչ՝ ոչ, և ամեն դեպքում, Ռուսաստանի տնտեսության համար դա մեծ ծավալ չէ, որ ինչ-որ ազդեցություն ունենա կամ չունենա:

-Անհասկանալի մնաց, թե Լեռնային Ղարաբաղի հետ կապված ԵՏՄ անդամ երկրներն ինչ համաձայնության են եկել: Նախնական պաշտոնական հաղորդագրությունների համաձայն՝ ՀՀ-ի և ԼՂ-ի միջև մաքսային անցակետ չի տեղակայվի։ Բայց Հայաստանը ինչ-որ երաշխիք ունի՞, որ 1-2 տարի հետո չի տեղակայվի անցակետ:

-Ռուսաստանում կարծում են, որ մաքսակետ չի տեղադրվելու, կմնա այն, ինչ-որ կա այնտեղ այսօր: Եթե չեմ սխալվում՝ ՀՀ-ի և ԼՂ-ի միջև այսօր ևս կա սահմանային անցակետ: Չեմ կարող ասել՝ 2 տարի հետո այս առումով ինչ կլինի, բայց այսօրվա դրությամբ ծրագրային խնդիրներում ամրագրված մաքսային անցակետի գոյություն նախատեսված չէ: Եթե Հայաստանի իշխանությունները հետագայում գնան քյալագյոզությունների, չի բացառվում, որ բերեն նման հարցի, բայց դա այլ խնդիր է: Իսկ այսօրվա դրությամբ նման բան չկա: Խոսակցություններ կային, խոսակցություններն այդպես էլ վերջացան: Ներկայումս այնտեղ առկա անցակետի կարգավիճակն ինչ-որ առումով կփոխվի, կարող է՝ որոշ ֆունկցիաներ ավելանան, բայց դրանով կսահմանափակվենք: Այսօրվա դրությամբ Ռուսաստանը Ադրբեջանի հետ այդ հարցը հստակորեն լուծել է:

-Փաստորեն չի բացառվում, որ այս հարցն ապագայում շահարկվի Ռուսաստանի կողմից Հայաստանի իշխանություններից ինչ-ինչ հարցերում համաձայնություններ, զիջումներ կորզելու համար, եթե չկա հստակ ամրագրված կարգավիճակ:

-Այսօրվա դրությամբ կա հստակ կարգավիճակ, համաձայն որի՝ մաքսակետ չի լինելու: Եվ հետո՝ դժվարանում եմ պատկերացնել, թե շահարկելով այդ խնդիրը՝ Ռուսաստանը Հայաստանից էլ ի՞նչ պետք է ստանա: Ռուսաստանի իշխանությունները ուզում են, որ Հայաստանը կարողանա իր շահերը պաշտպանել, բայց մենք դեռ այնքան հեռու ենք այդ ամենից: Հայաստանի իշխանությունները պետք է դուրս գան այս անհեթեթ կարգավիճակից ու կարողանան դեմք ունենալ և իրենց շահերը պաշտպանել:

-Հայտնի է, որ Ռուսաստանն է եվրասիական պրոյեկտների և՛ հիմնադիրը, և՛ հովանավորը, սակայն ներկայումս այնպիսի իրավիճակ է ստեղծվել, որ շատ փորձագետներ պնդում են, թե Ռուսաստանը ստիպված կլինի որոշ կրճատումներ կատարել ու գուցե՝ այդ պրոյեկտների հաշվին: Եթե Ռուսաստանը չկարողանա հովանավորել, ի՞նչ է սպասվում այդ պրոյեկտներին:

– Այսօր շատ բան են քննարկում, ինչ-որ պրոյեկտներ կարող են կրճատվել, բայց եվրասիական ինտեգրացիոն պրոյեկտները չեն կրճատվի, քանի որ դրանք իրենց ֆինանսական ծավալով մեծ չեն Ռուսաստանի համար: Պարզապես այս պրոյեկտների իրագործման հարցում հստակություն է պետք մտցնել: Այս առումով ՀՀ իշխանությունները մեծ աշխատանք ունեն անելու: Հարցն այն է, որ Ռուսաստանն այս պահին չի քննարկում պրոյեկտների կասեցումը կամ կրճատումը:

-Բայց դրանք պահել է պետք, ինչպե՞ս է նախատեսում պահել այդ պրոյեկտները:

-Նորից եմ ասում, այդ պրոյեկտների հետ կապված Ռուսաստանը խնդիրներ չունի: Այն, որ տնտեսական, ռուբլու հետ կապված իրավիճակները կարող են սկզբունքորեն ազդել ֆինանսավորման վրա՝ նման բան չկա: Առաջինը՝ դրանք համատեղ պրոյեկտներ են, երկրորդը՝ բյուջեում այդ ամենը նախատեսված է, կրճատումներ այդ առումով չեն լինելու: Եթե ուշադրություն դարձրիք՝ երկու օր առաջ Մեդվեդևը հրատապ խորհրդակցություն հրավիրեց ֆինանսական, տնտեսական բլոկի ղեկավարների հետ և այնտեղ հստակորեն հայտարարեց, որ կլինեն կրճատումներ ինչ-որ չինովնիկների, ավելորդ ծախսերի ոլորտում, բայց պրոյեկտների ինտեգրման ոլորտում նման բան բացարձակապես չկա: Իրավիճակը շարունակելու է էլ ավելի զարգանալ: Քննարկումները գնում են, որ համատեղ տնտեսական խնդիրների հետ կապված համատեղ ֆինանսավարկային համակարգը կայանա և էլ ավելի զարգանա:

Այսօրվա դրությամբ, խնդիր կարող է ծագել միայն այն պատճառով, որ Նազարբաևն ու Լուկաշենկոն շատ հստակ, իրենց տեսակետից՝ շատ ճիշտ պաշտպանում են իրենց խնդիրները, իրենց երկրի շահերը, պաշտպանում են այն ռիսկերը, որոնց առաջ կարող են կանգնել ապագայում կամ ինչ-որ ժամանակ անց: Իրենք հստակ այդ ամենն անում են, իսկ Հայաստանն այսօրվա դրությամբ լռում է: Չեմ կարող ասել, որ ինչ-որ բան լավ է կամ վատ, որովհետև ոչ մի բան չկա: Այսօրվա դրությամբ չկա ծրագիր տնտեսության ոլորտում, որ ճյուղ առ ճյուղ խոսենք:

-ԱԺ-ն մոտ երկու շաբաթ առաջ վավերացրեց ԵՏՄ-ին միանալու մասին պայմանագիրը, և այն ընդունվեց կոնսենսուսով: Բայց հետաքրքիր է, այս պարագայում Ձեր նշած պայմաններով ու ծրագրերով ոչ միայն իշխանությունը հանդես չի գալիս, այլև ընդդիմությունը: Դուք նշում եք, որ կան շատ կնճռոտ հարցեր, որոնք Բելառուսում և Ղազախստանում բարձրացվում են, իսկ մեզ մոտ՝ ոչ: Սա մտահոգություններ չի՞ առաջացնում:

-Այստեղ ընդդիմությունը տնտեսության կամ ֆինանսների, էկոնոմիկայի կամ արդյունաբերության նախարարություն չէ: Ընդդիմությունը շատ լավ էլ բարձրացնում է այդ հարցերը: Ավելի ասեմ՝ ընդդիմության ներկայացուցիչ Լևոն Զուրաբյանը եղել է Մոսկվայում, այնտեղ բավական շատ հանդիպումներ է ունեցել: Շատ լավ ստացվեց, որ այս տնտեսական, ռուբլու հետ կապված իրավիճակում ներկայացրեց տեսակետները: Այսինքն՝ այստեղ մեր տեսակետներն էլ ներկայացվեցին: Ոչ թե տնտեսական հստակ ծրագիր, այլ տնտեսական ծրագրի հիմնական թեզերը՝ տարբեր բնույթի խնդիրներով, Ռուսաստանում ներկայացվեցին։ Դա քննարկումների առարկա էր, դրա համար այսօրվա դրությամբ կարող եմ ասել, որ ընդդիմությունն ավելի մեծ ակտիվություն է ցուցաբերում, քան իշխանությունները:

Իշխանությունները լռում են, որովհետև չունեն այդ հստակ ծրագիրը: Այս ծրագիրը վերջնականապես կներկայացվի, կսկսեն ստորագրման գործընթացը: Բնական է, որ իշխանությունները կարող են ասել, թե իրենք նախարարությունների մակարդակով ունեն ծրագրեր, բայց այդ ծրագրերի ստորագրման գործընթաց դեռ չկա: Եթե այդ ծրագրերի ստորագրման գործընթացը լիներ, մենք էլ կտեսնեինք, որ ներկայացվել է այսինչ ծրագիրը, ընթանում է քննարկում, բայց որ չկա՝ ինչ կարող եմ ասել:

-Այդ հանդիպումներն ի՞նչ մակարդակի են: Այսինքն՝ Լևոն Զուրաբյանը ընդդիմության դիրքորոշումը ի՞նչ մակարդակում կարողացավ ներկայացնել: Դրանց հիմնական թեման ո՞րն էր:

-Երևի 3-4 օր այստեղ էր: Որոշ հանդիպումների ես ևս մասնակցել եմ: Մակարդակը բավական բարձր էր, դա շատ բարձր խորհրդակցական մակարդակ էր: Այսինքն՝ խորհրդակցություններ էին անցկացնում դիրքորոշումների, տեսակետների վերաբերյալ: Ռուսաստանի իշխանությունները միշտ լսում են, ճշտում են դիրքորոշումները՝ առանց այլևայլ աղավաղումների: Ընդդիմությունը հստակ հասկանում է, թե ինչ է կատարվում, հստակ կարողանում է քայլեր առաջարկել և ցանկացած պահի պատրաստ է ամենակոնկրետ ծրագիրը ներկայացնել՝ հենց արդյունաբերության, արտադրության, ֆինանսավարկային և այլ հարցերի հետ կապված: Այս առումով պետք է հասկանանք, որ ընդդիմությունն ունի շատ հզոր պոտենցիալ:

-Իսկ ներքաղաքական հարցերը քննարկվե՞լ են: Հիմնականում ի՞նչ կոնտեքստով են ներքաղաքական հարցերը քննարկվել:

-Այնպես չէ, որ ընդդիմությունը գալիս ու Ռուսաստանի իշխանությունների հետ, առավել ևս՝ շատ բարձր մակարդակում, սկսում է քննարկել Հայաստանի ներքաղաքական հարցերը: Պարզապես Հայաստանի ներքաղաքական հարցերը հետաքրքրում են Ռուսաստանի իշխանություններին մի կոնտեքստում՝ ցնցումների և տարբեր անակնկալների տեսակետից: Բնական է, որ Ռուսաստանն ունի իր շահերը Հայաստանում, բնական է, որ Հայաստանը համարվում է Ռուսաստանի ռազմավարական գործընկեր և ԵվրԱզԵսի անդամ պետություն, և այս իրավիճակում քննարկումները գնում են տեղեկատվական տեսակետներից: Ռուսաստանի իշխանությունները հասկանում են, որ այսօրվա դրությամբ պետք է հստակ վերցնեն այդ ինֆորմացիան, վերլուծությունները կամ հետազոտությունները։ Բնական է, հասկանում են, որ այսօրվա դրությամբ ընդդիմության վարկանիշը ավելի բարձր է, քան իշխանություններինը:

-Այսինքն՝ ներկայիս ընդդիմությունը վայելո՞ւմ է Մոսկվայի աջակցությունը:

-Աջակցություն բառը լայն հասկացություն է: Ավելի ճիշտ ասենք՝ ներկայիս ընդդիմությունն ունի Ռուսաստանի իշխանությունների հստակ համակրանքը, ունի գործնականորեն շփվելու, աշխատելու ցանկություն: Աջակցություն ունի այն առումով, որ ոչ թե գնան տան, ջարդեն, փշրեն, դուրս գան Մայդաններ ստեղծեն, այլ հստակ քաղաքական դիրքորոշումներով, մեթոդերով վարեն իրենց գործողությունները, և Ռուսաստանն էլ հստակ հասկանա, թե այդ մարդիկ ով են և ինչ են ուզում:

Այն, որ շատ երկար ժամանակ Ռուսաստանի իշխանությունները չեն կարողանում հասկանալ, և մինչև հիմա էլ դա շատ բարդ հարց է, թե Հայաստանի իշխանություններն ով են ու ինչ են ուզում, ընդդիմության հետ կապված այդ հարցերը շատ դրական, անհրաժեշտ ձևով ընդդիմության ներկայացուցիչները հստակ բացատրում և ասում են, իսկ դա բավական դրականորեն է ընդունվում ռուսական իշխանությունների կողմից:

-Ռուսաստանցի որոշ փորձագետներ, ովքեր հետևում են հայաստանյան զարգացումներին, այս ընդդիմության քաղաքականությունը համարում են փորձ Մոսկվային ավելի հավատարիմ դառնալու: Դուք ինչպե՞ս եք վերաբերվում հենց Ռուսաստանից հնչող այդ կարծիքներին: Նրանք ասում են, որ Ռուսաստանի համար ավելի մեծ նվիրվածության փորձերը նշանակություն չունեն, որովհետև Հայաստանից ինչ իրենք ակնկալում են՝ ստանում են այս իշխանությունների միջոցով:

-Ես իհարկե համաձայն չեմ այդ տեսակետին և 100%-ով կարող եմ ասել, որ Ռուսաստանի իշխանությունները չունեն նման մոտեցում: Տարբեր քաղաքական կամ փորձագիտական շրջանակներում նման տեսակետներ կարող են լինել, և դա բնական ու ճիշտ է, որ այդ բոլորը ներկայացնի մամուլը: Բայց ինչ վերաբերում է ռուսական իշխանություններին կամ իշխող մեծամասնությանը՝ նման բան չկա: Մի բան կա, որ հասկանում են՝ ընդդիմությունն ուզում է հավասարակշռված և հստակ աշխատանք ունենալ Ռուսաստանի իշխանությունների հետ և հստակ ներկայացնել ու բացատրել այն իրավիճակը, որ ստեղծվել է Հայաստանում:

Բնական է, որ իշխանություններն այդ ամենը ներկայացնում են խեղաթյուրված, իրենց շահից ելնելով: Ուստի այստեղ հարցն այն չէ, որ ընդդիմությունը գալիս ասում է՝ մենք ավելի ռուսամետ ենք: Այս առումով վերջին տարիների հանդիպումների ժամանակ, որքան ես գիտեմ, հստակ ասվել է, որ Ռուսաստանն ուզում է ունենալ կայուն, խելքը գլխին , դինամիկ զարգացող, հզոր գործընկեր այս տարածաշրջանում՝ ի դեմս Հայաստանի: Ռուսաստանը չի ուզում ինչ-որ աննորմալ, անկանխատեսելի, ցնցումային, կտրուկ շրջադարձայն զարգացումներ: Ռուսաստանն ուզում է հայամետ քաղաքականություն ընդդիմության և իշխանությունների շրջանում:

Ցավոք, Հայաստանի իշխանություններն աթոռամետ քաղաքականություն են վարում: Այստեղ մնում է ընդդիմությունը, իսկ ընդդիմության շրջանակներում այսօրվա դրությամբ կա այն առողջ կորիզը, որը տեսնում է Ռուսաստանը:

-ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանը մոբիլիզացիոն գործողություն է սկսել, ակտիվ գործունեություն իշխանափոխության ուղղությամբ չկա: Ձեր տպավորությամբ՝ ո՞ւր է գնում Եռյակը, ի՞նչ պահանջներ են դրվելու, ինչո՞ւ չի դրվում Սերժ Սարգսյանի հրաժարականի հարցը:

-Ընդհանուր առմամբ, Եռյակը հավասարակշռված, հետևողական և ռեալիստական քաղաքականություն է վարում: Մի բան է, որ դեմ են այսօրվա իշխանություններին, ուրիշ բան են այն իրավիճակները, որոնք պետք է ստեղծվեն, որ բերեն արտահերթ ընտրությունների. ակտիվ զանգվածի հետ կապված հարցն է՝ այդ զանգվածը պետք է լինի:

Եռյակն իր վերլուծություններով եկել է նրան, որ այսօրվա դրությամբ նման քաղաքականություն տանելը վաղ է, պետք է իրավիճակն ավելի հասունանա, հետո նոր դիմեն պայքարի նման ձևերի: Իսկ այսօրվա դրությամբ պետք է տանել ուղղակի քաղաքական պայքար, շտաբների իրավիճակը խորացնել, զարգացնել, սպասել ինչ-որ մի հզոր պահի և գնալ պայքարի հաջորդ քայլերին: Բնական է, որ կան տարբեր տեսակետներ հիմա-ի կամ հետո-ի հետ կապված, բայց դա Եռյակի ներսում լուծվելիք հարց է և արդեն Եռյակի խնդիրն է:

-Վստահ եմ, այս օրերի բռնությունների ալիքի մասին լսել եք, ո՞ւմ էր այն ձեռնտու:

-Հասկանում եմ, որ այդ կիսատղայական, կիսագողական անիմաստ վիճակը բերեց սրան: Իհարկե դրական երևույթ չէ, կապ չունի՝ դա Հայաստանի նախագահն է կամ պաշտոնատար անձը, երբ նրան հասարակական կերպով ասում են՝ «քու մերը, քու էսը, քու էնը»: Ես դա հասկանում եմ, ու Ռուսաստանում էլ այդ բոլորը հասկանում են, բայց նման հիմար ձևով ռեակցիաներ տալ ու կոնսոլիդացնել, ավելի բորբոքել մարդկանց, որ գնան ու հարձակվեն քաղաքական գործիչների կամ առավել ևս՝ ազատամարտիկների վրա…

Այդ իրավիճակը բացարձակ հիմարությունն էր: Եթե լինեին ինչ-որ առանձին ռազբորկաներ կամ հայաթի կռիվներ՝ հասկանալի էր, բայց քաղաքականության մեջ, այն էլ՝ այս իրավիճակում, լրիվ հիմարություն էր, որովհետև դրանով ավելի սրեցին իրավիճակը: Սա անիմաստ բան է, եթե ուզում էին վախեցնել՝ ստացան հակառակ ազդեցությունը: Մինչ այդ ռուսական իշխանական շրջանակներում էլ դա համարվեց ոչ թե թյուրիմացություն, այլ ապուշություն բառի բուն իմաստով: Ամեն դեպքում, դա է Հայաստանի իրականությունը, և ձեռնտու տեսակետից ավելի կոնսոլիդացրին:

-Բայց իշխանական շրջանակում այն միտքն է շրջանառվում, որ իրենց դա ձեռնտու չէր, որովհետև միևնույն է՝ սլաքներն իրենց դեմ պետք է ուղղվեին:

-Որ ձեռնտու չէր՝ պարզ է, նույնիսկ ամենահավասարակշռված մարդը՝ իշխանական թե ոչ իշխանական, հասկանում է, որ նման բաներով պետք չէ զբաղվել, դա ձեռնտու չէ: Ուղղակի էմոցիաներին տեղի տալով, մի քիչ էլ հաշվի առնելով մեր իշխանական շրջանակներում կրթական ցենզն ու մակարդակը՝ ոչ մի բան զարմանալի չի թվում, ինչ ասես՝ կարող է լինել: Դա էլ այն հիմնական պատճառներից մեկն է, որ, չեմ ուզում ասել՝ տանել չեն կարողանում Հայաստանի իշխանական ճամբարին, բայց ավելի շատ վատ են վերաբերվում, ու ոչ միայն Ռուսաստանում, այլև ամբողջ աշխարհում: Դա խայտառակություն է:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում