Բոլոնիայի հռչակագրի ստորագրումից հետո` 2005թ.-ից, Հայաստանում ուսում ստացած մարդիկ թեորիապես հնարավորություն ունեն աշխատել իրենց մասնագիտություններով Եվրոպայում:
Բայց դա անելու համար նրանք պետք է ունենան տվյալ երկրի ստանդարտներին համապատասխան մասնագիտական կրթություն: Բոլոնիայի հռչակագիրը ստորագրած պետությունները համարվում են, այսպես կոչված, եվրոպական բարձրագույն կրթության տարածաշրջանի երկիր և պետք է տան միևնույն չափանիշներին համապատասխան կրթություն: Համենայն դեպս, այսպիսի միասնական, համեմատելի ու մրցունակ ստանդարտներով կրթական համակարգ ստեղծելու նպատակով է 1999թ.-ին եվրոպական 29 երկիր սկսել Բոլանիայի գործընթացը, որին այօր արդեն մասնակցում է 49 երկիր: Այս երկրներում հնարավորինս նույնացվում են կրթական ծրագրերը` դիպլոմների փոխճանաչման գործընթացն ավելի հեշտացնելու համար:
«Երկրները կրթական փաստաթղթերը ճանաչում են երկու ընթացակարգերով: Մի դեպքում ճանաչվում են այլ երկրի համալսարանների դիպլոմները մեխանիկորեն, մյուս դեպքում` համապատասխանեցվում տվյալ երկրի կրթական աստճաններին»,- պարզաբանում է կրթության և գիտության նախարար Արմեն Աշոտյանը: Այս վերջին տարբերակը բավականին բարդ գործընթաց է, որի ընթացքում համեմատվում են շրջանավարտի անցած և տվյալ երկրում նույն մասնագիտության համար սահմանված առարկայացանկերը. շրջանավարտը պետք է ուսումնասիրի առարկաները, որոնք նշված չեն իր դիպլոմում, այսինքն` շարունակի կրթությունը համապատասխան կուրսում:
«Այժմ ԿԳՆ-ը քննում է համալսարանների առաջարկած նոր ծրագրերը և դրանցից ընտրություն կատարում` առաջնորդվելով Բոլոնիայի չափորոշիչներով»,- մեզ հետ զրույցում ասում է ԿԳՆ Գնահատման փորձագետ Հասմիկ Թալալյանը: Այս ամենը արվում է կրթությունը Եվրոպայում համեմատելի դարձնելու համար: Այսուհանդերձ կոռումպացված կրթական համակարգը, եվորպական կրթական ծրագրերի սխալ տեղայնացումը և կրթական ոլորտի շատ այլ խնդիրները աշխարհում Հայաստանյան մասնագիտական կրթության ճանաչումը թողնում են միայն տեսական դեռ առաջիկա շատ տարիների համար:
