Թել Ավիվի համալսարանի հնէաբանները պարզել են, որ խոշոր կենդանիների ոչնչացումը հանգեցրել է մարդու ուղեղի աճին: Ուսումնասիրությունը հրապարակվել է Quaternary Journal- ում:
2.6 միլիոն տարի առաջ կենդանիների միջին քաշը Աֆրիկայում ավելի քան 400 կգ էր, ինչը նրանց հեշտ որս էր դարձնում: Սակայն ժամանակի ընթացքում խոշոր կենդանիները վերացան, և հավանական որսի չափը նվազեց 90%-ով, ինչը մարդկանց ստիպեց հորինել կենդանուն որսալու խելացի եղանակներ:
Երբ մարդը սովորում էր որսալ փոքր ու արագաշարժ կենդանիների, նա զարգացրեց ճանաչողական ունակություններ, ինչն էլ բերեց ուղեղի ծավալի ավելացմանը՝ 650-ից 1500 սմ3:
Փոքր և շարժուն որսի հետևից վազելու համար պահանջվում է հետապնդմանը հարմարեցված ֆիզիոլոգիա, որսորդության համար ավելի լավ գործիքների ստեղծում։ Արագ որոշում կայացնելու, կենդանիների պահվածքը հասկանալու համար, պետք էր զարգացած ուղեղ ունենալ: Երբ որսի չափերը սկսեցին նվազել, մարդիկ ստեղծեցին զենքի նոր տեսակներ, օրինակ՝ աղեղն ու նետը, ապա նաև սկսեցին շներին ընտելացնել: Ժամանակի ընթացքում, երբ այլևս հնարավոր չէր կերակրվել որսորդությամբ, մարդն անցավ գյուղատնտեսության: Դրանից հետո ուղեղի ծավալը նվազեց, հասնելով մինչև 1300-1400 սմ3. հաջող որսի համար ճանաչողական ունակությունների զարգացման կարիքը վերացավ:
Հետազոտողները նշում են, որ շիմպանզեի ուղեղը, որի ապրելակերպը չի փոխվել միլիոնավոր տարիներ, մնում է նույնը: Մարդու ուղեղի զարգացման պատճառը գոյատևման համար նոր լուծումներ փնտրելու անհրաժեշտությունն է եղել:
