«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է քաղաքագետ Արկադի Վարդանյանը։
– Պարոն Վարդանյան, երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը ազատ չի արձակվի. դատարանը մերժեց ՍԴ որոշման հիմքով ներկայացված միջնորդությունը։ Կանխատեսելի՞ էր արդյոք այս որոշումը դատաիրավական համակարգի ներկայիս իրավիճակում, արդյոք երևո՞ւմ են առողջացման որոշակի նշաններ։
– Այո, ես կանխատեսում էի այս որոշումը, և դա իսկապես դատաիրավական համակարգի բարեփոխման նշան է։ Ակնհայտ է, որ դատաիրավական համակարգը սկսել է ընթանալ առողջացման ճանապարհով, և դրա վերջը կլինի այն, որ մենք կունենանք անկախ, օրենքով առաջնորդվող դատաիրավական համակարգ։
– Այս կոնտեքստում հետաքրքիր է նաև «Իմ քայլի» նախաձեռնությունը՝ Հրայր Թովմասյանի լիազորությունները դադարեցնելու հետ կապված։ Ինչպե՞ս եք այն գնահատում։
– Ես այդ մասին շատ եմ խոսել և կրկնեմ՝ անչափ ուշացած որոշում է։ Այդ որոշումը պետք է կայացվեր եթե ոչ՝ մայիսի 9-ին, ապա առնվազն դեկտեմբերի 10-ին։ Հիմա ոչ հանրությունը կհայտնվեր այսպիսի տարակուսանքների ու նյարդային վիճակի մեջ, ոչ էլ իշխանությունն այսքան գլխացավանք կունենար։
– Ռուսական մամուլը պարբերաբար անդրադառնում էր այս գործին, և քոչարյանական պրոպագանդան աշխատում էր այն կարծիքը սերմանել, որ եթե նա չհայտնվի ազատության մեջ, Պուտինը հոկտեմբերի 1-ին Հայաստան չի ժամանի։ Մենք կարո՞ ղ ենք ասել, որ սա նաև ինքնիշխանության որոշակի դրսևորում էր։
– Այո, իհարկե։ Ասեմ ավելին՝ ինչու է Պուտինը մտահոգված։ Նա թքած ունի Քոչարյանի և ցանկացած այլ անձի վրա, նա մտածում է միայն իր կաշին փրկելու մասին, որովհետև հաջորդ աղմկահարույց դատական գործընթացները անմիջապես վերաբերելու են պարոն Պուտինին, հաջորդը մեղադրյալի աթոռին կհայտնվի հենց Պուտինը։ Նախ՝ Հոկտեմբերի 27-ի կազմակերպած ահաբեկչական ոճրագործության համար, և երկրորդը՝ ոչ պակաս իր ներդրումը Պուտինն ունեցել է 2008-ի մարտի 1-ի իրադարձություններում։ Իսկ քանի որ նա շատ լավ ճանաչում է իր ընկերոջը, իսկ ավելի շուտ՝ հանցակցին, շատ լավ գիտի, որ այդ հանցակիցը իր սեփական կաշին փրկելու համար պատրաստ է փուռը տալ ցանկացածին, դրա համար էլ հիմա ձեռուոտ ընկած ամեն տեսակ միջոց ձեռնարկում են, որպեսզի փորձեն Քոչարյանին այս դատավարության շրջանակներից մեկուսացնել։ Թե ինչպես են դա պատկերացնում՝ դժվար է ասել, որովհետև տրամաբանության սահմաններից դուրս է։
– Բայց կարծում եք կազդի՞ այդ որոշումը նրա՝ Երևան կատարելիք այցի վրա։
– Իմ կարծիքով՝ նա չի գալու, որովհետև այստեղ անելիք չունի։ Հավանաբար այդ միջոցառումը կտեղափոխվի Մոսկվա, և Փաշինյանը կգնա Մոսկվա։ Ես Փաշինյանի փոխարեն լինեի՝ չէի գնա, Արարատին կուղարկեի, ճիշտ այնպես, ինչպես ենթադրաբար չի գա Պուտինը։
