Երեկ Հանրային հեռուստատեսության «Իրական քաղաքակականություն» հաղորդաշարին տված հարցազրույցում ՀՀ ԱԳ նախարար Էդվարդ Նալբանդյանը անդրադառնալով Թուրքիայի իշխանությունների` ԼՂ խնդիրը հայ-թուրքական հարաբերություններին շաղկապելու հարցին, նշել է. «Ես կասեի 2010 թվականին միանշանակ ակնհայտ դարձավ, որ գնդակը գտնվում է Թուրքիայի դաշտում: Եվ տարօրինակ է, որ երբ բոլորը ասում են… Գիտեք, ֆուտբոլ կարող ես լավ չխաղալ, բայց երբ գնդակը գտնվում է քո դաշտում եւ տրիբունաները գոռում են այդ մասին, աղաղակում են, որ քո դաշտում է եւ դու չես տեսնում, դա արդեն այլ ոլորտից է: Եվ ոչ միայն չտեսնել, այլ փորձել ինչ-որ այլ բան ձեւացնել՝ դա ինքնախաբեություն է: Այդ ինքնախաբեությամբ կարող ես միայն քեզ խաբել: Ոչ ոքի չես կարող համոզել: Ակնհայտ է` տարբեր մայրաքաղաքներից հնչում է մեկ բան, որ Հայաստանը արեց հնարավորինը, անցավ իր ճանապարհը, հիմա Թուրքիան պիտի անի համապատասխան քայլեր: Նախապայմանների լեզվին վերադառնալը, որն օգտագործվել է այս գործընթացը սկսելուց առաջ, եւ դա իհարկե չի եղել գործընթացի ժամանակ, ինչի մասին քաջատեղյակ են թե միջնորդները, թե աջակից երկրները: Այդ մոտեցումը անընդունելի է: Թուրքերն ասում են, որ ցեղասպանության ճանաչումը կարող է վնասել: Առաջին հերթին հենց թուրքական կողմն է վնաս հասցրել եւ հասցնում կարգավորման գործընթացին իր մոտեցմամբ: Իսկ միջազգային հանրությունը միտված է դեպի ցեղասպանության ճանաչումը: Թուրքական բոլոր փորձերը դեմ գնալ դրան դատապարտված են ձախողման: Կարծում եմ, որ եթե Թուրքիան իսկապես ցանկանում է, որպեսզի կարգավորվեն հարաբերությունները, ապա մենք ունենք ստորագրված արձանագրություններ, եւ ի վերջո ամբողջ միջազգային հանրությունը` ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղարը, Եվրամիությունը, այլ միջազգային կառույցներ, բազմաթիվ երկրներ, բոլորն ասում են, որ պետք է առանց նախապայմանների վավերացնել եւ հարգել պայմանավորվածությունները: Այնպես որ իսկապես 2010 թվականը ցույց տվեց, որ Թուրքիան ուժ չգտավ իր մեջ հարգելու իր պարտավորությունները եւ հանդես եկավ որպես անվստահելի գործընկեր միջազգային հանրության հանդեպ»: