«Ժառանգություն» կուսակցության ակտիվը և մի խումբ բնապահպաններ դեկտեմբերի 24-ին աշխատանքային այցով գտնվում էին Սյունիքի մարզում: Այցի նպատակն էր սատարել մարզի բնակիչների պայքարին ընդդեմ ՀՀ կառավարության 2011թ. ապրիլի 28-ի N 627-Ն որոշման:
Համաձայն վերոհիշյալ որոշման` «բացառիկ գերակա հանրային շահի համար» օտարման ենթակա հողեր են ճանաչվել ՀՀ Սյունիքի մարզի սահմանամերձ Քաջարան և Հայաստան-Իրան միջպետական ճանապարհի շրջակա ևս 4 գյուղերի` Արծվանիկի, Սևաքարի, Աճանանի, Չափնիի (շուրջ 600 հա) գյուղատնտեսական նշանակության հողերը, որոնք նպատակային նշանակությունը փոխելուց հետո տրվելու են Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատ (ԶՊՄԿ) ՓԲԸ-ին` բաց հանքի շահագործման և թունավոր թափոնների գերեզմանոցների տեղադրման համար:
«Ժառանգության» ներկայացուցիչներն ու բնապահպանները հանդիպումներ են ունեցել Քաջարան, Սյունիք և Արծվանիկ համայնքների ղեկավարների ու բնակիչների հետ, քննարկել ստեղծված իրավիճակը:
Ըստ այդմ` պարզվել է, որ մինչև կառավարության վերոհիշյալ որոշումն ընդունելը համայնքի բնակչության հետ որևէ քննարկում կամ հանրային լսումներ չեն անցկացվել: Բնակիչներն իրենց համայնքային հողերի օտարման և նպատակային նշանակությունը փոխելու վերաբերյալ դեմ դիրքորոշում հայտնելու հնարավորություն չեն ունեցել: Ավելին` տարիներ շարունակ համայնքի բնակիչները բողոքել են ԶՊՄԿ-ի կողմից Քաջարանի պղնձամոլիբդենային հանքավայրի շահագործման արդյունքում մարզի քաղաքների և գյուղերի սոցիալ-տնտեսական ծայրահեղ անմխիթար վիճակի կապակցությամբ, սակայն որևէ անգամ իշխանությունները չեն արձագանքել այդ բողոքներին:
Քաջարան գյուղի բնակիչները կտրականապես դեմ են ԶՊՄԿ-ի նոր ծրագրին` ավելի մեծ ծավալով բաց հանքի շահագործմանը և դրա արդյունքում առաջացած թունավոր թափոնների համար հին պոչամբարի ծավալների մեծացմանը, ինչը վերջնականապես Սյունիքի մարզը բնակավայրից կվերածի հանքավայրի ու թունավոր թափոնների գերեզմանոցի:
Բացի այդ` բնակիչներն իրենց բողոքը հայտնել են անտանելի սոցիալական վիճակի առնչությամբ ևս:
Մասնավորապես, Քաջարանի գյուղապետը նշել է, որ Քաջարանի պղնձամոլիբդենային հանքավայրի շահագործման ներկայիս ծավալները մի քանի անգամ գերազանցում են խորհրդային տարիների ցուցանիշը, պղնձի և մոլիբդենի գինը միջազգային շուկայում անհամեմատ բարձր է, քան նախկինում, սակայն Քաջարանն ու ամբողջ մարզը Հայաստանի ամենահարուստ, բարեկեցիկ բնակավայրը լինելու փոխարեն այսօր ծայրահեղ աղքատության մեջ են և հայտնվել են լինել-չլինելու հարցի առջև: Այնպես որ` իրենք պայքարելու են մինչև վերջ»: