Ռուսաստանի արհմիութենական կազմակերպությունների Կոնֆեդերացիայի համագումարին ելույթում ՌԴ նախագահ Պուտինը հայտարարել է, որ իսլամական արմատականությունը Ռուսաստանի դեմ ահաբեկչությունների իրականացման մոտիվացի չուներ: Ըստ երեւույթին, այդ գնահատականը նույնիսկ ռուսաստանյան հանրության մի հատվածի տարակուսանքն է հարուցել: «Նեզավիսիմայա գազետա»-ն հիշեցրել է, որ ԻԼԻՊ-ը Ռուսաստանի հետ լրջագույն խնդիր ունի 2015 թվականից, երբ Մոսկվան իրանական զինված խմբավորումների հետ համագործակցությամբ «Սիրիայում փրկեց Բաշար Ասադի վարչակազմը»:
Ռուսաստանի հետ ԻԼԻՊ-ի թշնամության երկրորդ սզկբունքային պատճառ պարբերականը նշում է Մոսկվայի կողմից Աֆղանստանում թալիբների իշխանության պաշտոնական ճանաչումը: Ընդ որում, ըստ թերթի աֆղանստանյան աղբյուրների, նույն «Թալիբանը» միասնական չէ, կառավարության կազմում կան գործիչներ, որ ներկայումս սատարում են «Վիլայաթ Խորասան» խմբավորմանը: Տեղեկություն կա, որ ԻԼԻՊ-ի աֆղանստանյան թեւ համարվող այդ կառույցն իր շարքերում ներկայումս ունի ավելի քան քսանհիգ հազար զինառյալներ: Կառույցը հավակնում է «թալիբների» հետ «կիսել սինթետիկ թմրանյութերի բիզնեսը եւ ֆինանսական իր ինքնուրույն «բանկն» ունենալ»:
Որքանո՞վ են հավաստի այս տեղեկությունները կամ ո՞վ է դրանք տրամադրել «Նեզավիսիմայա գազետա»-ին՝ այլ հարց է: Չափազանց կարեւոր է, որ ռուսաստանյան լրատվամիջոցը փաստացի հանրային տեսակետ է ձեւավորում, որ իսլամ արմատականները Ռուսաստանի հետ խնդիրներ ունեն եւ դրան որոշակիորեն նպաստել է Մոսկվայի արտաքին քաղաքականությունը թե Մերձավոր Արեւելքում, թե Աֆղանստանում եւ Կենտրոնական Ասիայում: Թերթը հակադրվու՞մ է նախագահ Պուտինին, թե՞ հատուկ ծառայություններն են հորդորել, որ նման գնահատական շրջանառվի:
Կարեւոր է, որ այս հրապարակումը հա,ընկնում է Թուրքիայի նախագահի կողմից ստորագրված՝ Տաջիկստանի քաղաքացիների մուտքի վիզային ռեժիմը վերականգնելու մասին հրամանագրին, ինչին նախորդել են երկրի ամբողջ տարածքում տասնյակ անձանց ձերբակալություններ: Նրանք կասկածվում են ԻԼԻՊ-ի հետ կապեր ունենալու մեջ: «Կրոկուս սիթի հոլի» ահաբեկչությունն իրականացնելու կասկածանքով կալանավորված առնվազն երկու անձ ցումունք են տվել, որ Մոսկվան են թռել Թուրքիայից, որտեղ «մեսենջերային գրագրություն են ունեցել կուրատորների հետ»:
Ռուսաստանի Քննչական կոմիտեն ահաբեկչության հետաքննությունն իրականացնում է կանխավարկածով, որ «պատվիատուն Ուկրաինայի հատուկ ծառայություններն են»: Խնդրի շուրջ լիբանանյան մամուլում ուշագրավ հոդված է հրապարակվել, որի հիմնական դրույթները թարգմանաբար փոխանցել է inosmi.ru կայքը: Ըստ այդմ, ուկրաինական «Ազով» ստորաբաժանման հրամանատարությունը «դեռեւս 2014թ. Մերձավոր Արեւելքում իսլամական արմատականներ է հավաքագրել»: Այդ խմբավորման բարձրաստիճան ներկայացուցիչներն ռուսական կողմից գերվել էին եւ փոխանցվել Թուրքիային, որտեղ պետք է մնային մինչեւ ռուս-ուկրաինական պատերազմի ավարտը: Անցյալ տարի Թուրքիայի նախագահի անձնական որոշմամբ նրանք հայրենադարձվել են Ուկրաինա:
Ռուսաստանի քաղաքական վերնախավում կա՞ն խմբեր եւ անհատներ, որ չեն կիսում նախագահ Պուտինի ուղեգիծը կամ առնվազն այն գնահատականները, որ նա հնչեցնում է ռուս-ուկրաինական հակամարտության շահառուների մասով: «Նեզավիսիմայա գազետա»-ն չափազանց բարձր է համարում Կենտրոնական Ասիայում Ռուսաստանի դեմ երկրորդ ճակատ բացելու հավանականությունը: Կարեւոր է դիտարկել, որ տարեսզբից Աֆղանստանի գործող իշխանությունների հետ պաշտոնական հարաբերությունների հաստատման քայլ է կատարել նաեւ Ադրբեջանը՝ Քաբուլ գործուղելով իր դեսպանին: Ի՞նչ զարգացում է կանխատեսում Բաքուն՝ հարաբերություններ հաստատելով «Թալիբանի» հետ: Եթե ահաբեկչությունների մոտիվացիայի հարցում Պուտինի վարկածը «հերքվում է»-իսկ «Նեզավիսիմայա գազետա»-ի հրապարակումը շատ նման է դրան, ապա հնարավո՞ր է, որ Մոսկվայում առհասարակ արտաքին քաղաքական ուղեգծի վերանայման քննարկումներ սկսվեն:
