Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 78-րդ տարեդարձի առթիվ մայիսի 8-ին «Մոսկվա» կինոթատրոնում տեղի ունեցավ «Հաղթանակի հետքերով» վավերագրական ֆիլմի ցուցադրությունը:
Այն նկարահանվել է Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից հայազգի վետերանների հիշողությունների հիման վրա և ներկայացնում է հայերի անմիջական մասնակցությունը մարտական գործողություններին:
Նախագիծը, որի հիմնական նպատակը երիտասարդների հայրենասիրական դաստիարակությանը նպաստելն է, իրականացնում է «Հայաստանի անմահ գունդ» հայրենասիրական հասարակական կազմակերպությունը:
«Սա մեր հինգերորդ վավերագրական ֆիլմն է՝ նվիրված Հայրենական մեծ պատերազմում մարտնչած հայ վետերաններին: Կինոնկարը պատմում է 14 վետերանի, նրանց սխրագործությունների մասին: Ցանկանում ենք՝ դպրոցականները, ուսանողները տեսնեն իրական հերոսներին, ծանոթանան նրանց պատմություններին, մարդկանց, որոնք մեզ հաղթանակ ու կյանք են նվիրել»,-նշեց Հ/Կ-ի ղեկավար Գոհար Գումաշյանը:
Նրա խոսքով՝ բոլոր վետերանների պատմություններն են հետաքրքիր, սակայն իրեն հատկապես տպավորել է Ռոզալյա Աբգարյանի պատմությունը, որն իր ավարտական երեկոյից ընկերների հետ երջանիկ՝ երգելով ու պարելով վերադարձել է տուն և առավոտյան իմացել, որ պատերազմ է սկսվել: Ինչից հետո որպես կամավոր մեկնել է ճակատ:
Վետերաններից Խաչիկ Հովակիմյանը հարյուրամյակը նշել է մեկ շաբաթ առաջ: Նա դուդուկահար է եղել: Երևանում է ապրել, երբ սկսվել է պատերազմը: Մեկնել է Վրաստան: «Այնտեղի քաղաքներով հասանք Կերչ, որտեղ արդեն պատերազմի դաշտն էր: Ծառայել եմ հայկական դիվիզիայում: Շատ երիտասարդ էի ու չէի հասկանում, թե մեզ ուր են տանում: Հիշում եմ, որ շատ էի ցանկանում կենդանի մնալ ու ստացվեց»,-խոստովանեց նա:
Հովակիմյանի խոսքով՝ հայերը շատ լավ են կռվել, ինչի մասին է վկայում մեր հերոսների քանակը:
98-ամյա Լաչին Ստեփանյանն էլ ասմունքեց. «98 տարին թռավ, գնաց ինը օրում, դեռ հույսերիս յասամանն է բողբոջում…»: Նա ասաց՝ ուրախ ու զվարթ են նշում Հաղթանակի օրը, հիշում են իրենց անցյալը, դառը կյանքը: «Հաղթանակի օրը Չեխոսլովակիայի մայրաքաղաք Պրահայում էի: Չեխերը մեզ ծաղկեպսակներով դիմավորեցին: Չորս ամիս անց եկանք Ուկրաինա՝ Օդեսա, հետո՝ Երևան: Նավի մեջ խառատագործություն սովորեցի: Երբ եկա Երևան, ընդունվեցի պետական համալսարան: Խառատագործ եմ: Մինչև նախորդ տարի աշխատում էի»,-պատմեց նա:
Ցուցադրությանը ներկա էին բազմաթիվ հյուրեր: Նրանցից էր «Շրջափակված Լենինգրադի բնակիչներ» Հ/Կ-ի մոսկովյանի մասնաճյուղի նախագահի տեղակալ Լյուդմիլա Գրիչուխինան, որը պատերազմի օրերին շրջափակված է եղել Լենինգրադում: «Այդ ժամանակ դեռ երեխա էի: Մայրս ինձ և եղբորս մեծ դժվարությամբ կարողացավ դուրս հանել քաղաքից: Խաղաղությունը կյանքի երաշխիք է: Ես տեսնում եմ, թե ինչ լավ եք վերաբերվում Հայաստանի վետերաններին: Պետք է բոլոր մեծահասակներին, որոնք ինչ-որ ծանր բանի միջով են անցել, շատ լավ վերաբերվել, հարգել ու գնահատել նրանց սխրանքները: Ես նայում եմ վետերաններին, ու սիրտս թրթռում է. նրանցից մի քանիսը հարյուր տարեկան են: Չ՞է որ դա մի ամբողջ դար է: Խաղաղություն կերտել և ապրել մեկ դար: Դա գնահատանքի է արժանի»,-եզրափակեց Գրիչուխինան:
«Հաղթանակի հետքերով» ֆիլմն առաջիկայում ցուցադրվելու է նաև Հայաստանի տարբեր դպրոցներում:
