Ի՞նչ է հայտարարելու «ընդդիմության առաջնորդ» Իշխան Սաղաթելյանը հունիսի 14-ի երեկոյան հանրահավաքին, որը հունիսի 12-ին ազդարարեց երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը: Սարգսյանը պատասխանելով ընդդիմության ակցիաների արդյունքի վերաբերյալ լրագրողների հարցերին, հայտարարեց, թե արդյունքներ անկասկած կլինեն և այդ մասին հայտարարություն կանի «ընդդիմության առաջնորդ» Իշխան Սաղաթելյանը: Դիտարկումս, թե ինչու՞ Սերժ Սարգսյանը Սաղաթելյանին կարգեց առաջնորդ, ներկայացրել եմ նախօրեի հրապարակմամբ: Իսկ ի՞նչ պետք է ասի Սաղաթելյանը, որպես ընդդիմության մոտ երկու ամիս շարունակվող փողոցային անհնազանդության կամ Դիմադրության շարժման արդյունք, երբ շոշափելի արդյունք կարծես թե տեսանելի չէ: Բայց, թերևս սխալ կլինի ասել, որ արդյունք չկա ընդհանրապես: Օրինակ, արդյունք է և այն, որ խորհրդարանական ընդդիմությունն իր ներկայիս տեսքով չունի քաղաքական հեռանկար: Իհարկե, այդ ընդդիմության որոշ ուժերի համար դա գուցե արդյունք է, իսկ որոշների համար՝ հետևանք: Այդ «հարաբերակցությունն» արդեն կախված կլինի թերևս նրանից, թե ինչ տրամաբանությամբ են զարգանում ներընդդիմադիր տրանսֆորմացիոն գործընթացները: Այդտեղ էլ արդեն մոտ երկամսյա գործունեության արդյունքի այսպես ասած ստվերային կամ հետնաբեմային հատվածն է, որը նվազ տեսանելի է եղել հանրային մակարդակում, թեև ունեցել է մի քանի ակնառու դրսևորումներ, ինչպես օրինակ հրապարակում հավաքվողների մասին Արթուր Վանեցյանի հայտնի հայտարարությունը, կամ այն, որ Սերժ Սարգսյանն ու Ռոբերտ Քոչարյանը այդ ընթացքում որևէ անգամ համակիրներին չներկայացան համատեղ, և կամ՝ ՀՀԿ փոխնախագահի Տելեգրամյան ալիքում «սպրդած» ձայնագրությունը՝ Նաիրա Զոհրաբյանի խոսքը Ռոբերտ Քոչարյանի մասնակցության մասին:
Դեռևս 2021 թվականի խորհրդարանի ընտրությունից հետո մի շարք առիթներով գրել և խոսել եմ այն մասին, որ արտահերթ ընտրության արդյունքով խորհրդարան մտած երկու դաշինքները շատ կարճ ժամանակ անց անցնելու են արդեն նոր ընտրության տրամաբանության ռեժիմ՝ լինի նոր արտահերթ, թե հերթական նոր ընտրություն: Դրանք եղել են իրավիճակային, «օպերատիվ-մարտավարական» միավորներ, որոնք կոնկրետ իրադրության պայմաններում լուծել են կոնկրետ խնդիրներ, բայց լիովին տարբեր ռազմավարությունների շրջանակում: Իրավիճակը փոխվում է, Հայաստանում անխուսափելիորեն փոխվելու է նաև այսպես ասած ընդդիմադիր ստատուս-քվոն: Հարցն այդ փոփոխությունների «ինչպեսն» է:
