Հայ-ադրբեջանական սահմանին, այդ թվում Նախիջևանի հատվածում այս պահին իրավիճակը հանգիստ է, հայտարարել է Հայաստանի ԶՈՒ ԳՇ շտաբը, նշելով, որ մեր զինված ուժերը պատրաստ են իրավիճակի ցանկացած զարգացման: Շտաբի հասարակայնության հետ կապի պատասխանատուն «Արմենպրես»-ի հետ զրույցում նշել է, որ կան լրատվամիջոցներ, որոնք խուճապային տեղեկություն են տարածում իրավիճակի վերաբերյալ և դրանով նաև խանգարում զինված ուժերին: Այն, որ սահմանային իրավիճակը օբյեկտիվորեն գտնվում է լրատվամիջոցների ուշադրության կենտրոնում, միանգամայն հասկանալի է և անգամ ողջունելի, որովհետև այդ կերպ հանրությունը պետք է կարողանա պատասխանատվության բարձր նշաձող ապահովել սահմանի, ընդհանրապես ՀՀ անվտանգության համար պատասխանատու կառույցների համար: Բայց, ուշադրության կենտրոնում պահել իրավիճակը սահմանին, չի նշանակում տարածել այդ իրավիճակի վերաբերյալ չճշտված տեղեկություններ, կամ տեղեկություններ, որոնք եթե անգամ համապատասխանում են իրականությանը, այդուհանդերձ ենթակա չեն հանրայնացման առնվազն ժամանակավորապես, կամ ինչ-ինչ պատճառներից ելնելով՝ ընդհանրապես ենթակա չեն հանրայնացման:
Բանն այն է, որ Հայաստանը գտնվում է սահմանային որոշակիորեն անկանխատեսելի մի ռեժիմում, երբ կարող է առաջանալ կանխարգելիչ գործողությունների անհրաժեշտություն, ինչը սակայն կբարդացնեն մամուլի հրապարակումները, թե կեղծ, մտացածին, թե անգամ ճիշտ: Ի վերջո, ռազմական ասպարեզը, հատկապես չավարտված պատերազմի պարագայում, պահանջում է տեղեկատվական չափազանց զգոն և կարգապահ ուղեկցում: Դա աքսիոմատիկ է, այդ աքսիոմից իրենց կարող են շեղում թույլ տալ միայն երկրներ, որոնք ունեն ռազմա-քաղաքական ահռելի ռեսուրսներ և ինստիտուցիոնալ մեխանիզմներ և դրանց աշխատանքի վրա մամուլի հակազդեցությունը չի կարող լինել մեծ, առնվազն կարճաժամկետ իմաստով: Հայաստանն այդ երկրներից չէ, Հայաստանի պարագայում մամուլի մեկ հրապարակումը կարող է իրավիճակ փոխել հիմնովին: Հետևաբար, եթե խոսքը վերաբերում է զինված ուժերի սահմանային ծառայությանը, այլ կերպ ասած մարտական թեկուզ պասիվ ռեժիմին, հրապարակումներում պետք է լինել բծախնդիր:
Միաժամանակ, փորձը ցույց է տվել, որ այստեղ ամեն ինչ զուտ այսպես ասած բարոյական կարգավորման դաշտում թողնելը չի տալիս ցանկալի արդյունք: Դրա վկայությունն է այն, որ Հայաստանում թեման շոշափվում է տարիներ շարունակ, առնվազն այն շրջափուլից, երբ արցախյան հարցում Ադրբեջանը ակնհայտորեն անցավ սահմանային իրողությունները թեժացնելու քաղաքականության: Հայաստանի զինված ուժերը պարբերաբար շոշափում էին այդ պայմաններում արցախ-ադրբեջանական, Հայաստան-Ադրբեջան սահմանների վերաբերյալ տեղեկատվության հարցում պատասխանատու լինելու մասին, բայց՝ ապարդյուն: Հետևաբար կա իրավակարգավորման անհրաժեշտություն, որովհետև խոսքի ազատություն ասվածը չի կարող ապահովվել պետական և ազգային անվտանգության հաշվին:
