Tuesday, 19 03 2024
11:30
Նավթի գներն աճել են. 18-03-24
Սիրիան հետ է մղել իսրայելական օդային հարձակումը Դամասկոսի վրա. SANA
«Мир» վճարային համակարգի քարտերը չեն աշխատի Հայաստանում. РБК
ՃՏՊ Սիսիան-Գորիս ավտոճանապարհին. կան զոհեր և տուժած
10:30
«Ադրբեջանի շահերից է բխում թույլ չտալ Պուտինի հաղթանակը»․ Ստոլտենբերգ
10:22
Միքայել Վարդանյանը Մասիսին նվիրել է 117 մլն դրամ արժողությամբ աղբահավաք մեքենաներ և 230 աղբաման
Բելգիայի Սենատում քննարկում կանցկացվի Հարավային Կովկասում իրավիճակի վերաբերյալ
ԵՄ արտգործնախարարները վերահաստատել են իրենց աջակցությունը Հայաստանին. Ստանո
ՊԵԿ-ը փետրվարին 150 հարկ վճարողի մոտ արձանագրել է ՀԴՄ կիրառման կանոնների խախտում
Ուղիղ. Ազգային ժողովի հերթական նիստը
Լուրերի առավոտյան թողարկում 10։00
Դիլիջանի ոլորանները փակ են բեռնատարների համար
4 պատճառ, թե ինչու չարձագանքել Պուտինի վերընտրությանը
Սպասվում են ինտենսիվ տեղումներ
Եթե նախկինում հնարավոր էր ընտրություն կատարել, այսօր չկա այլընտրանք, քան Եվրոպան
Արսենյանը չի ճանաչում իր գրասենյակի մոտ պայթուցիկ տեղադրելու գործով կալանավորվածներին․ մանրամասներ. «Ժողովուրդ»
Հանրահավաքը կպառակտի՞, թե՞ կմիավորի. «Հրապարակ»
Ռուսները նախազգուշացնում են՝ գենոցիդ ենք անելու
Ինչ է քննարկվել ՔՊ խմբակցության փակ նիստում. «Հրապարակ»
«Ներքին գործերի նախարարությունը 89 հատ թանկարժեք ժամացույց է գնել. «Հրապարակ»
08:30
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
Մոտ 5 միլիոն դրամ՝ օրացույցների և օրագրերի համար․ ԱԺ անհիմն գնումները 2024-ի առաջին եռամսյակում. «Ժողովուրդ»
ՀՀ իշխանություններն իրականում չեն պատրաստվում խզել ՌԴ-ի հետ որեւէ միջպետական պայմանագիր. «Հրապարակ»
Փաշինյանը պաշտոնա՞նկ կանի Շիրակի մարզպետին. «Ժողովուրդ»
Նիկոլ Փաշինյանն ապահովագրում է իրեն Ա և Բ պլանների համա՞ր
Հանրապետության նախագահն ընդունել է ֆրանսիացի մտավորականների
Պուտինը ՌԴ նախագահի թեկնածուներին առաջարկել է համատեղ աշխատել
Եթովպիայում ՀՀ դեսպանն իր հավատարմագրերն է հանձնել երկրի նախագահին
Հայաստանի և Մալթայի ԱԳ նախարարությունների միջև անցկացվել են առաջին քաղաքական խորհրդակցությունները
Վարչապետը տիկնոջ հետ ներկա է գտնվել «…և նորից Գարուն» ներկայացմանը

Ռազմագերիների հարցը առաջնային չէ հենց ՀՀ իշխանությունների տեսանկյունից. Լապշին

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է բլոգեր, Ռուսաստանի և Իսրայելի քաղաքացի Ալեքսանդր Լապշինը

Պարոն Լապշին, օրերս դուք խոսել եք բանակում զինվորների ապահովագրության մասին: Այդ կապակցությամբ ինչպիսի՞ խնդիրներ եք նկատել հայկական բանակում:

Ողջ դեկտեմբերը և մինչ օրս մենք զբաղվում ենք պատերազմից տուժած փախստական ընտանիքներին օգնություն տրամադրելով, մեր ուժերի ներածին չափով օգնություն ենք տրամադրում վիրավոր զինվորներին և այցելու զոհված հերոսների ընտանիքներին: Ես հավաքել եմ բավարար վիճակագրություն, որպեսզի եզրակացություն անեմ այդ կատեգորիայի մարդկանց պետական աջակցության անարդյունավետության մասին: Մեր այցելած մոտ 100 ընտանիքներից կեսից ավելին մինչ օրս պետությունից չեն ստացել նյութական օգնություն կամ ստացել են մասնակի: Առանձին դեպքերում դա բացատրվում է հենց տուժածների անգործությամբ, որոնք սահմանված ժամկետներում չեն դիմել համապատասխան մարմիններին: Այդուհանդերձ, մեծ մասն արել է այնպես, ինչպես պահանջվում է, սակայն օգնությունն ուշանում է, թեև պատերազմի ավարտից հետո անցել է մոտ 3 ամիս:

Իմ կարծիքով, Հայաստանը չպետք է հերթական անգամ «հեծանիվ հորինի», որը վաղուց հորինված է: Պետք է վերցնել զինծառայողների ապահովագրության արդեն եղած միջազգային փորձը՝ ներառելով նաև առևտրային ապահովագրական ընկերություններին՝ ՊՆ-ի հետ պայմանագրի հիման վրա: Այդ վճարումները կկազմեին զոհված և հաշմանդամ զինծառայողների համար վճարումների հիմնական մասը: Դրան կգումարվի պետական սոցիալական ապահովումը՝ զինվորների կենսաթոշակների և հաշմանդամության նպաստների, ինչպես նաև կերակրողին կորցրած ընտանիքներին աջակցելու տեսքով:

Ադրբեջանը շարունակում է ագրեսիվ քաղաքականություն վարել ռազմագերիների հարցում, ինչը լուրջ խնդիրներ է առաջացնում: Ձեր կարծիքով ինչո՞ւ է Ադրբեջանը ձգձգում ռազմագերիների վերադարձը:

Ադրբեջանի դիրքորոշումն ակնհայտ է. նրանք պահում են գերիներին որպես պատանդ և մանիպուլացնում են այդ հարցը Նիկոլ Փաշինյանի վրա ճնշում գործադրելու համար: Փաստացի Ալիևը կարող է քայլ անել և վերադարձնել գերիների մի մասին, ինչը կամրապնդի Հայաստանի ղեկավարության հեղինակությունը: Բայց նաև կարող է ընդառաջ չգնալ՝ դրանով առաջ բերելով պայթյուն և Հայաստանի ժողովրդի զայրույթն ընդդեմ գործող իշխանությունների: Ալիևը գրագետ ձևով մանիպուլացիայի առարկա է դարձնում գերի ընկած հայ զինվորների ճակատագիրը, որպեսզի Հայաստանից ստանա այս կան այն զիջումը, օրինակ, նոր սահմանների ձևավորման հետ կապված:

Մյուս կողմից, իմ զգացողությամբ, ռազմագերիների հարցը առաջնային չէ հենց ՀՀ իշխանությունների տեսանկյունից: Հնարավոր է, որ իշխանությունները համարում են, որ նախ պետք է հասնել Ադրբեջանի հետ լիարժեք հաշտության պայմանագրի, որից հետո այդ պայմանագրի հիման վրա հետ բերել ռազմագերիներին: Լրացուցիչ ճնշումը Բաքվի վրա նախքան սահմանների, Արցախի կարգավիճակի և տրանսպորտային միջանցքների հարցերով լիարժեք հաշտության պայմանագիրը, հնարավոր է, ռիսկային է համարվում, որը կարող է առաջ բերել Ալիևի ռեժիմի նյարդայնությունը: Միաժամանակ, ես ինձ իրավունք չեմ  վերապահի գնահատել ՀՀ ղեկավարության գործողությունների ճիշտ կամ սխալ լինելը ռազմագերիների հարցում, քանի որ մենք ձեզ հետ չենք տիրապետում ամբողջական տեղեկատվությանը:

Ձեր կարծիքով այսօր ի՞նչ փոփոխություններ կարիք ունի հայկական բանակը:

Դժվար թե ես ինձ համարեմ ավելի տեղեկացված վերլուծաբան, քան Հայաստանի բանակի ղեկավարությունը: Ուստի, հնարավոր է ես ասեմ բաներ, որոնց ուղղությամբ արդեն իսկ բանակն արդեն սկսել է աշխատել, և դրանք սկզբունքորեն նոր բան չեն: Ի սկզբանե անվտանգության հայեցակարգը հիմնված էր «զսպում-վաղ նախազգուշացում- պաշտպանություն- որոշումների կայացում» սկզբունքի վրա, որը ենթադրում էր կայունություն սահմաններին և վստահություն, որ անհրաժեշտության դեպքում Հայաստանը կարող է հույս դնել երրորդ երկրների, օրինակ Ռուսաստանի, անվերապահ աջակցության վրա: Այդ վստահությունը բերեց ողբալի հետևանքների, բանակը պատրաստ չէր լայնամասշտաբ պատերազմի և պասիվ պաշտպանություն էր կազմակերպել: Ղարաբաղի համար պայքարը 2020 թվականին ցույց տվեց, որ անհրաժեշտ էր ոչ թե սպասել, թե երբ կհարձակվի թշնամին, այլ պատրաստ լինել առաջինը հարվածել աճող սպառնալիքի դեպքում: Բացի այդ, վատ է աշխատել հետախուզությունը և չի եղել անհրաժեշտ համակարգվածություն զորքերի միջև:

Հայաստանն, իմ կարծիքով, պետք է հաջորդ պատերազմի դեպքում որդեգրի հարձակողական բնույթի սկզբունքներ, եթե այդպիսին լինի: Դա կոչվում է «ակտիվ պաշտպանություն»: Պետք է սովորել հույս դնել միայն սեփական ուժերի վրա և հակառակորդին թելադրել սեփական կամքը՝ ներառյալ պատերազմը հակառակորդի տարածք տեղափոխելու անհրաժեշտությունը: Այդ ամենն, ի դեպ, ընկած է Իսրայելի ռազմական հայեցակարգի հիմքում:

Բնականաբար, հարկավոր կլինի շեշտը դնել բանակում նոր տեխնոլոգիաների, ավիացիայի, հրթիռային զորքերի և դիվերսիոն խմբերի վրա, որոնք ունակ են գործել թշնամու թիկունքում:

Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում