Մենք ապրում ենք քաղաքականացված հասարակությունում, և հաճախ են հայտնի ասացվածքի օրինակով զուգահեռներ անցկացվում քաղաքականության և բարոյականության միջև: Ինպիսին են քաղաքականության և բարոյականության հայկական ըմբռնումը և ընկալումները. այս թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցել է մշակութային մարդաբան Աղասի Թադևոսյանի հետ:
Անդրադառնալով «բարոյական հաղթանակ» արտահայտությանը՝ Աղասի Թադևոսյանը նշեց, որ այդ արտահայտությունը հիմնականում Ավարայրի ճակատամարտից է գալիս, որտեղ մեր զորքերը ճակատամարտում ֆիզիկապես պարտություն կրեցին, բայց կրոնափոխությունը հաջողվեց կանխել, մեր ինքնության կարևորագույն խնդիրը լուծվեց: Եվ այդ այլաբանությունը շարունակվում է մեր լեզվապաշարում անընդհատ շրջանառվել… «Բարոյական հաղթանակ» հասկացությունը երբեմն ծառայում է քաղաքական այս կամ այն ռեժիմին՝ իր պարտությունը սեփական ժողովրդի աչքում մեղմացնելու կամ իր փոքր հաղթանակին մեծ հնչեղություն տալու համար»:
Մեզանում կա՞ արդյոք քաղաքականության և բարոյականության հասարակական դերի մասին հստակ գիտակցում. անդրադառնալով այս հարցին՝ Աղասի Թադևոսյանը ներկայացրեց իր դիտարկումները՝ պարզաբանելով նաև նեգատիվ խաղաղության և պոզիտիվ խաղաղության բանաձևերը:
ԿԳՄՍ նախարարության նախաձեռնությամբ վերանայվում են կրթական չափորոշիչները: Աղասի Թադևոսյանի դիտարկմամբ՝ հասարակության մի զգալի մասը ընկալումների մակարդակում էականորեն տարբերվում է իշխանությունից, և ընկալումների մակարդակում բախումնային իրավիճակ է ստեղծվել: Մշակութային մարդաբանի դիտարկմամբ՝ փորձ է արվում շահարկել և հասարակության մի մասի ընկալումների մեջ առկա տարբերություններն օգտագործել իշխանությանը խոցելի դարձնելու համար. կրթական չափորոշիչները չկարդացած մարդիկ ֆեյսբուքյան պատերազմներ են տանում: «Բայց այս ամենը մասնակցության դրսևորում է. իշխանությունը մշակել է չափորոշիչներ և դրել է հանրային քննարկման, չափորոշիչները վերջնական չեն, պետք է քննարկվեն և մշակվեն,- նշեց մեր զրուցակիցը՝ ընդգծելով՝ ակնհայտ է, որ այդ չափորոշիչների մեջ պետք է լուրջ փոփոխություններ կատարվեն, բայց դրանք շահարկելն անընդունելի է:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
