«Հայաստանի եվրոպացի բարեկամներ» կազմակերպության անցկացրած սոցհարցումները ուշագրավ տեղեկություններ են պարունակում մեր հասարակության` Թուրքիայի հետ սահմանի բացման եւ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման հեռանկարների նկատմամբ վերաբերմունքի մասին: Ըստ սոցհարցումների` հայաստանցիները շատ քիչ վստահություն ունեն Թուրքիայի` որպես երկրի, եւ թուրքերի նկատմամբ: Նրանք, կազմակերպության ներկայացրած տվյալներով, մեծ հավանություն են տալիս (75 տոկոսը 19 տոկոսի դեմ) Սերժ Սարգսյանի որոշմանը` սառեցնել հայ-թուրքական հարաբերություններն այն բանից հետո, երբ Թուրքիան չվավերացրեց արձանագրությունները: Հարցված հայաստանցիների մեծամասնությունն ասել է, որ անձամբ երբեք չի ակնկալել, որ Թուրքիան ավարտին կհասցնի հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը, եւ կարծում է, որ արձանագրությունների վավերացման ընթացքում ծագած դժվարությունները պարզապես պատրվակ էին դա չանելու համար: Ի դեմս Թուրքիայում միջազգայնորեն արձանագրված ժողովրդավարացման գործընթացին եւ Թուրքիայի, այսպես կոչված, հարեւանների հետ «զրոյական խնդիրների» քաղաքականության` հայաստանցիները խիստ համոզված են, որ Թուրքիան Հայաստանի համար չի դարձել ավելի վստահելի հարեւան եւ ոչ էլ ավելի բարեկամական վերաբերմունք է ցուցաբերում, քան հինգ տարի առաջ: Մեծբրիտանական «Պոպուլուս» հանրային կարծիքի ուսումնասիրություններով զբաղվող ընկերության գործադիր տնօրեն Էնդրյու Կուպերը նշեց, որ թեեւ հայաստանցիները կասկածանքով են վերաբերվում Թուրքիային եւ թուրքերին, նրանք նաեւ կարծում են, որ հարաբերությունների հաջողված կարգավորումը իսկապես շահավետ կլինի: Հարցվողների ճնշող մեծամասնությունը (78 %) կարծում է, որ Հայաստանի տնտեսությունը կշահի միջազգային առեւտրից, իսկ բացահայտ մեծամասնությունը կարծում է, որ դա ավելի մեծ հնարավորություններ կտա Հայաստանի արտաքին քաղաքականության համար (61%), եւ բաց սահմանը Հայաստանն ավելի կմոտեցնի Եվրոպային (63%); Ըստ հարցումների` քչերն են համոզված, որ Թուրքիան ավելի լավ գործընկեր կդառնա Հայաստանի համար տարածաշրջանային համագործակցության շրջանակներում, կամ որ Թուրքիայի կողմից Հայոց ցեղասպանության ընդունումը ավելի հավանական կդառնա, իսկ մարդկանց մեծամասնությունը կարծում է, որ բաց սահմանը կբերի թրաֆիքինգի ու արտագաղթի տարածմանը (համապատասխանաբար`75 % եւ 71%):
