«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է նախագահի խորհրդական, ՀՀ նախկին ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանը:
– Պարոն Սարգսյան, որպես նախագահի խորհրդական՝ Դուք ի՞նչ խորհուրդ եք տալիս նախագահին, ո՞ւմ նշանակի վարչապետի պաշտոնում:
– Նման խորհուրդ նախագահն ինձնից չի հարցրել, որ հարցնի, կարող եմ մի երկու արգումենտ բերել՝ ով պիտի վարչապետ դրվի կամ ինչպիսի մարդ: Բայց նախագահն ինձ չի հարցնում, առայժմ չի հարցրել, խորհրդականներից որևէ մեկին, կարծում եմ, չի հարցրել:
– Ձեր կարծիքով՝ ո՞վ կլինի ապագա վարչապետը:
– Շատ շատերը կան, որ կարող են նորմալ աշխատել վարչապետի պաշտոնում, բայց էս պահին ես չեմ կարող հավանական թեկնածուի անուն տալ: Ում հարմար կգտնի մեծամասնությունը, էն մարդը, ով ունի անցած ճանապարհ, փորձ, տնտեսությունից անհրաժեշտ գիտելիքներ: Կարծում եմ՝ այդ մարդու նախագահն աչքի առաջ ունի: Թե ով է՝ չգիտեմ, տեղեկություն չունեմ, չեմ էլ հետաքրքրվում: Կարծում եմ՝ մի հազար անգամ արդեն քննարկած կլինեն, ծանրութեթև արած կլինեն:
– Հովիկ Աբրահամյանի անունն է ամենից շատ շրջանառվում: Կարծում եք՝ դա դիտավորյա՞լ է արվում, թե՞ հնարավոր է նա դառնա վարչապետ:
– Ճիշտն ասած, Հովիկ Աբրահամյանին ահագին ժամանակ է՝ չեմ տեսել: Ռեալ է, ռեալ չի՝ չգիտեմ:
– Պարոն Սարգսյան, իսկ Դուք ի՞նչ խորհուրդներ եք տալիս Սերժ Սարգսյանին:
– Հիմա իմաստ ունի՞, որ ես ամբողջ բլոկը, ինչով զբաղվում եմ, ներկայացնեմ Ձեզ:
– Դա հո գաղտնի՞ չի, պարոն Սարգսյան:
– Չէ, գաղտնի չի: Տարբեր հարցերով նախագահն ինձ հատուկ հանձնարարություններ է տալիս, ես կատարում, բերում, ներկայացնում եմ: Ինչու չէ, ԱԺ գնացող շատ իրավական ակտեր էլ իմ ձեռքի տակով են անցնում: Ես իմ կարծիքը հայտնում եմ դրա հետ կապված: Ես իմ գործը կատարում եմ, կարծում եմ՝ նախագահը դժգոհ չի: Իմ ոլորտը ուժային կառույցները չեն, չնայած կարող է այդ գծով էլ հանձնարարական լինի, կատարեմ:
– Սերժ Սարգսյանը, անդրադառնալով կառավարության հրաժարականին, ասաց, որ կառավարությունում փոփոխություններ են հնարավոր: Դուք ի՞նչ փոփոխություններ եք կանխատեսում՝ ովքե՞ր կփոխվեն, ովքե՞ր կմնան:
– Հիմա դժվարանում եմ այդ մասին ասել: Կարծում եմ՝ ամեն մեկն էլ իր գործն անում է: Մեկը՝ մի քիչ շատ, մեկը՝ մի քիչ քիչ, բայց ամեն դեպքում դա չի էականն այս պահին: Էականն այն է, որ վարչապետը հրաժարական է տվել, կառավարության կազմը պիտի փոխվի: Սահմանադրությամբ էլ է դա հաստատված, իմ կարծիքով էլ՝ նորովի մոտեցում է պետք: Արդեն, երբ վարչապետը հրաժարական է տվել, իմ կարծիքով՝ կառավարության հրաժարականն էլ է տրամաբանության մեջ, և նոր կառավարություն պիտի ձևավորվի, որը նորովի սկսի աշխատել:
Ինչ-որ մի նոր բանի է ժողովուրդը սպասում, նոր մոտեցման: Էդքանը հաստատ գիտեմ: Դա կլինի ավելի խիստ, թե ավելի մեղմ, ավելի ընդգծված, ամեն դեպքում նոր կառավարությունն էդ խնդիրը պետք է լուծի, որ ժողովրդի գոհունակությանը բոլորս ականատես լինենք, որ հասկանանք՝ ժողովուրդը տեսավ փոփոխությունը: Իսկ եթե պիտի ամեն ինչ մնա նույնը, անձերի փոփոխությամբ ոչ մի բան չի փոխվի:
– Իսկ Դուք կցանկանա՞ք լինել նոր կառավարությունում:
– Եթե նախագահը նպատակահարմար գտնի, ինչո՞ւ պիտի չցանկանամ որ: Կգնամ, կաշխատեմ: Ես չեմ կարծում, թե սպառվել եմ, ես չեմ կարծում, թե իմ էն տարիքն ա, որ ես նախապատրաստվեմ թոշակի: Ֆիզիկականս տեղն ա, մտավորս բավականացնում ա և կարող եմ ցանկացած պաշտոնի էլ գնալ, իմ խոսքն ասել:
– Ոստիկանապետի պաշտոնին կուզենա՞ք վերադառնալ:
– Ես նման բան ասեցի՞: Ես կարծում եմ՝ ինձ պետք չի ոստիկանապետի պաշտոն: Ես իմ խոսքն ասեցի 3 տարում, ցույց տվեցի, որ ի վիճակի եմ, աշխատում եմ ու վատ չեմ աշխատում: Ես հիմա իմ աշխատանքից գոհ եմ, մանավանդ որ նախագահն էլ է շնորհակալություն հայտնել իմ աշխատանքի համար: Ես չեմ ուզում դա մոռանալ, ոչ էլ թույլ կտամ մեկն ու մեկը դա հերքի, իմ արածը մնացել ա մինչև հիմա ու չի կորի: Բայց նախագահը ում կտեսնի՝ ես չեմ որոշում: Դուք իմ մասին հարցրեցիք, ես ասեցի, ես ձև չեմ թափում, ասեմ՝ ոչ, ես ուզում եմ մնալ նախագահի նստավայրում: Չէ, իհարկե, կուզենայի գնալ մի աշխատանքի, որ իմ խոսքն ասեի, ցույց տայի իմ հնարավորությունը, որ ուղեղս կարծրացած, չորացած չի, աշխատում ա և ոչ պակաս որևէ մեկից: Բայց դա պետք է նպատակահարմար գտնի երկրի նախագահը: Կտեսնի՞ ինձ որևէ պաշտոնում՝ կգնամ, կաշխատեմ, չի՞ տեսնի՝ նշանակում է նպատակահարմար չի, կմնամ իմ տեղում: