Ֆուտբոլի Եվրոպայի առաջնության ընտրական փուլի մեկնարկային երկու խաղերում մեր հավաքականի կրած երկու պարտությունները կրկին օրակարգային դարձրին բարձրակարգ մարզիչ ունենալու հարցը: Երբ անցյալ տարվա հոկտեմբերին ՀՖՖ-ն ազգային թիմի ղեկը վստահեց Արմեն Գյուլբուդաղյանցին, երկրպագուների հիմնական մասը մեծ զարմանք ապրեց: Թեկնածուների շարքում էին հայտնի մասնագետներ, և թվում էր, թե մեր ազգային հավաքականը կունենա լավ մարզիչ:
Գյուլբուդաղյանցի նշանակումից հետո մեր գլխավոր թիմում ոչինչ չփոխվեց: Փորձում էինք հավատալ, որ նոր մարզչին կհաջողվի դրական փոփոխություններ կատարել: Փորձում էինք հավատալ, որ Գյուլբուդաղյանցը լավ մասնագետ է, և ՀՖՖ-ն չի սխալվել: Նույնիսկ պարտված խաղերում փորձում էինք գտնել դրական նոտաներ, բայց… Տեղի ունեցավ այն, ինչ պետք է տեղի ունենար: Եթե հավաքականը գլխավորեր, ասենք, իտալացի Ջիանի Դե Բյազին, և ունենայինք այն պատկերը, որն ունենք այսօր, ստիպված կլինեինք արձանագրել, որ գտնվում ենք միանգամայն անհույս վիճակում, և որ այս թիմից ավելին սպասելու իմաստ չկա: Բայց մենք հասկանում ենք, որ ներկայիս հավաքականը կարող է շատ ավելի լավ խաղալ: Մեր հավաքականում ունենք եվրոպական թոփ-ակումբի առաջատար խաղացողներից մեկին: Մեր հավաքականում կան բարձրակարգ ֆուտբոլիստներ, որոնք կարող են եղանակ ստեղծել:
Ղազախստանի հավաքականը, որն իր կազմով զիջում է Հայաստանի ազգային թիմին, Եվրոպայի առաջնության ընտրական փուլի մեկնարկային խաղում 3:0 հաշվով առավելության հասավ Շոտլանդիայի նկատմամբ: Ղազախստանի հավաքականը ցուցադրեց գրագետ ֆուտբոլ՝ մրցակցին գերազանցելով բոլոր առումներով: Երկու տարի առաջ մենք Ղազախստանին հաղթեցինք: Մեր մրցակիցը ոչնչով չէր տպավորել: Այն ժամանակ Ղազախստանի գլխավոր մարզիչը ռուս մասնագետ Ալեքսանդր Բորոդյուկն էր: Նրան ակնհայտորեն չէր հաջողվում կառուցել խաղը: Այնուհետև ղազախներն ունեցան բուլղարացի մարզիչ՝ ի դեմս Ստանիմիր Ստոյիլովի: Վերջինս ևս ոչնչով չտպավորեց: Եվ ահա Ղազախստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիան ազգային թիմի գլխավոր մարզչի պաշտոնը վստահեց հայտնի չեխ մասնագետ Միխալ Բիլեկին: Դրական տեղաշարժը տեղի ունեցավ սպասվածից շատ ավելի արագ: Նման օրինակները շատ են, երբ բարձրակարգ մասնագետին հաջողվում է կերպարանափոխել հավաքականներին: Մեր հավաքականն էլ լուսահոգի Յան Պորտերֆիլդի գլխավորությամբ բավական արագ կերպարանափոխվեց:
Հերթական ընտրական շրջափուլը սկսել ենք պարտություններով: Ազգային հավաքականի խաղում չի նկատվում այն հիմքը, որի վրա կարելի կլինի կառուցել արդյունավետ խաղ: ՀՖՖ ղեկավարությունը հավանաբար մտածում է Գյուլբուդաղյանցին մինչև ընտրական փուլի ավարտը աշխատելու հնարավորություն տալու մասին: Վստահաբար կարող ենք ասել, որ իրադարձության նման զարգացման դեպքում մեր հավաքականը, մեր ֆուտբոլը հերթական հարվածն է ստանալու: Այո, հնարավոր է հունիսին Երևանում հաղթենք Լիխտենշտեյնին և մեկ երկու անգամ էլ ոչ-ոքի խաղանք մյուս մրցակիցներից մեկի հետ, բայց արդյո՞ք դա է հեռանկարը, արդյո՞ք դա ենք մենք ուզում:
Հաջորդ հանդիպումը Հայաստանի ազգային հավաքականն անցկացնելու է հունիսի 8-ին Երևանում՝ մրցելով Լիխտենշտեյնի ընտրանու հետ: Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիան՝ ի դեմս նախագահ Արթուր Վանեցյանի, ունի երկու ամիս ազգային թիմում ինչ-որ բան փոխելու կամ գոնե փոխելու փորձ անելու համար: Մարզչին չփոխելու որոշումն ուղղակի չի ընկալվի: Երկրպագուի համար ամեն ինչ պարզ է: Մարզչի հարցում կրկին սխալվել ենք, բայց գոնե հնարավորություն ունենք այդ սխալը ժամանակին ուղղելու: Ընտրական փուլում բարձր արդյունքների մասին մտածելը, կարծում ենք, այլևս անիմաստ է: Միևնույն է՝ Եվրոպայի առաջնության եզրափակիչ փուլում չենք հայտնվելու: Բայց կարելի է գոնե այս շրջափուլը օգտագործել հավաքականը կառուցելու համար: Ձախողվելու դեպքում ստիպված ենք լինելու հավաքական կառուցելու գործը սկսել արդեն 2022 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական փուլում:
Բարձրակարգ մարզչի համար բնականաբար ժամանակ կպահանջվի մարտունակ կոլեկտիվ ձևավորվելու համար: Հիմա ունենք հնարավորություն 2020 թվականի ընտրական փուլն ավարտելու դրական նոտայով: Հնարավորություն ունենք հաջորդ ընտրական մրցաշարում ոչ թե մտածելու մարտունակ թիմ ստեղծելու մասին, այլ հստակ նպատակներ դնելու ազգային թիմի առաջ: Թե որն էր մեր նպատակը ընթացիկ ընտրական մրցաշարում՝ այդպես էլ անհասկանալի մնաց: Յուրաքանչյուր խաղից առաջ խոսվում է դրական արդյունքի մասին: Դա ամենևին էլ նպատակ չէ, դա ցանկություն է, որն ուղղակի չի իրականանում: Կարևոր մրցաշարերում հավաքականի առաջ հստակ խնդիր չդնելը արդեն իսկ խոսում է անհուսալի վիճակի մասին: Հնարավոր է ոմանց համար մեր ազգային հավաքականն իսկապես անհուսալի վիճակում է, բայց երկրպագուն սպասելիքներ և հույսեր ունի:
ՀՖՖ ղեկավարությանը կցանկանայինք խնդրել, որ գոնե այս անգամ կատարի երկրպագուի պահանջը և հավաքականը վստահի օտարերկրացի բարձրակարգ մարզչի: Հնարավոր է, էլի լուրջ արդյունքներ չունենանք: Այդ ժամանակ, սակայն, կկարողանանք ասել, որ այս մի տարբերակն էլ փորձեցինք, ու ոչինչ չստացվեց, և բոլորը կհամոզվեն, որ Հայաստանի հավաքականն իսկապես որևէ խնդիր չի կարող լուծել: