1921թ. այս օրը Դաշնակցություն կուսակցության ղեկավարությամբ Հայաստանում ապստամբություն բարձրացավ բոլշևիկյան կառավարության դեմ:
1921թ. փետրվարի 13-ին սկսվեց ապստամբություն, որի ազդանշանը տվեցին Արագածի ստորոտում վերաբնակված սասունցիները: Մինչև փետրվարի 17-ը ապստամբները գրավեցին Աշտարակը, Էջմիածինը, Բաշ-Գառնին, Ախտան (Հրազդան) և այլ բնակավայրեր:
1921թ. փետրվարի 17-ի լույս 18-ի գիշերը Երևանի բանտում բոլշևիկները կացնահարեցին 21 երևելի քաղաքական և զինվորոկան գործիչների, մյուսներին գնդակահարեցին կամ աքսորեցին Սիբիր` թվով 1200 մարդ:
Հայ սպաների սպանության բոթը, տնտեսական նոր քաղաքականությունը 1921 թ. փետրվարին բոլշևիկների դեմ դժգոհության մեծ ալիք բարձրացրեց: Փետրվարի 18-ին Սասունցի Մուշեղի, Ասլանի, Փիլոսի, Խնկոյի, Մարտիրոսի և Կուռոյի ջոկատները ազատագրեցին Երևանը: Բանտից ազատվեցին Օհանջանյանը, Քաջազնունին, Լեւոն Շանթը, Նիկոլ Աղբալյանը: Կազմավորվեց Հայրենիքի փրկության կոմիտե` Սիմոն Վրացյանի գլխավորությամբ:
1921թ. մարտի 25-ին սկսվեց բոլշևիկների հուժկու հարձակումը բոլոր ուղղություններով: Նրանք գրավեցին Ապարանը, Կոտայքը և, աստիճանաբար առաջանալով, ապրիլի 2-ին մտան Երևան: Մայրաքաղաքը ավերածությունից փրկելու և ավելորդ արյունահեղությունից խուսափելու համար որոշվեց Երևանը հանձնել առանց մարտի:
Ապրիլի 3-ին Կարմիր բանակը գրավեց Երևանը:
