Հայաստանի նախագահի նստավայրը հայտնում է, որ ռեգիոնալ այցի շրջանակում առաջիկա օրերին Հայաստան կժամանի Եգիպտոսի հանրապետության նախագահ Աբդել Ֆաթթահ ալ-Սիսին: Նա մինչ այդ լինելու է Հնդկաստանում, նաև Ադրբեջանում: Ինչ օրակարգով է ռեգիոն և մասնավորապես նաև Հայաստան ժամանում Եգիպտոսի նախագահը: Սա հայտնի չէ, թեև այցն անշուշտ կարևոր է անկախ ամեն ինչից, քանի որ Եգիպտոսը թե արաբական աշխարհի, թե աֆրիկյան մայրցամաքի ազդեցիկ խաղացողներից մեկն է: Առավել ևս, որ այցը պատմական է՝ Եգիպտոսի նախագահը Հայաստան է ժամանում առաջին անգամ: Այդուհանդերձ, շատ կարևոր է, որպեսզի այցը բացի այսպես ասած նշագրման ենթակա լինելուց, պարունակի նաև առարկայական օրակարգ, որը թույլ կտա Հայաստան-Եգիպտոս հարաբերությունը խորացնելով բացել թե տնտեսական, թե քաղաքական նոր հեռանկարներ:
Եգիպտոսը ներկայումս ձգտում է ամրապնդել իր դերը ասիա-աֆրիկյան «հատման» առանցքային այն գոտում, որ զբաղեցնում է, փաստացի լինելով թե ասիա-արաբական աշխարհների, թե աֆրիկյան ուղղության կարևոր դերակատարներից մեկը: Այդ առումով հատկանշական է, որ Եգիպտոսի նախագահը Կովկաս է ժամանելու Հնդկաստան այցից հետո: Հնդկաստանի ու Եգիպտոսի հարաբերությունը ունի բավականին սերտ օրակարգ ու պատմություն: Եգիպտոսի նախագահը արդեն իսկ ունի Մեծ Քսանի Վեհաժողովին մասնակցելու հրավեր Հնդկաստանից: Հնդկաստանը նախագահում է այդ կառույցում, նախագահողի կարգավիճակը ստանձնել է 2022 թվականի դեկտեմբերին, իսկ Մեծ Քսանի Վեհաժողովը տեղի կունենա Հնդկաստանում 2023 թվականի սեպտեմբերին: Ներկայիս այցը Հնդկաստան, համընկնում է Հնդկաստանի օրվան, և Եգիպտոսի նախագահ Սիսին լինելու է դրա տոնակկատարության հատուկ հյուրը: Կահիրեն փորձում է իր դերն ամրապնդելով խորացնել Եգիպտոսի մասնակցությունը տրանսպորտային մեծ նախագծերին, որոնք կապված են նաև Հնդկաստանի հետ: Զուգահեռ, Հնդկաստանն էլ իր հերթին հավակնում է ընդլայնել իր տնտեսա-քաղաքական դերը դեպի արևմտյան ուղղություն՝ Աֆրիկա, Միջերկրծովյան ուղղություն, որտեղ Եգիպտոսը ունի առանցքային դեր: Այդ համատեքստում, հիշենք Հնդկաստանի մոտեցումները նաև կովկասյան ռեգիոնի ուղղությամբ, և Դելիից հետո Եգիպտոսի նախագահ Սիսիի այցը խոսում է այն մասին, որ Կահիրեն ու Դելին այստեղ կարող են ունենալ համատեղ դերակատարում, ըստ այդմ սա հայ-եգիպտական հարաբերության խորացման միջոցով նաև հայ-հնդկական հարաբերության հետ «կոմբինացված» էֆեկտ ստանալու մեծ հնարավորություն է:
Անկասկած է, կրկնեմ, որ Եգիպտոսի նշանակությունը չի կարող լինել լոկ դա, քանի որ Կահիրեն առանցքային դերակատարներից է նաև մերձավորարևելյան ռեգիոնի անվտանգության ճարտարապետության մեջ: Այստեղ թերևս կարևոր է նաև այն, որ Կահիրեն ներկայումս փորձում է բարելավել հարաբերությունը Թուրքիայի հետ, իսկ այդ հանգամանքը Հայաստանի համար կարող է լինել անուղղակի իմաստով մերձավորարևելյան ռեգիոնում և դրանից դեպի Կովկաս «բխող» անվտանգային ռիսկերը կառավարելու կարևոր մեխանիզմներից մեկը, և լինել նաև հենց Կովկասում մթնոլորտի կառավարելիությանը նպաստող անմիջական գործոն, հաշվի առնելով և այն, որ Կահիրեն բավականին կառուցողական հարաբերություն ունի նաև Մոսկվայի հետ:
