Հայաստանի ղեկավարն անկախությունից ի վեր առաջին անգամ այցելում է Նիդերլանդներ: Պետություն, որի նշանակալիությունը՝ մասնավորապես Հայաստանի համար, ունի մի քանի շերտ: Նիկոլ Փաշինյանը մայիսի 10-ին երկօրյա պաշտոնական այցով ժամանել է Նիդերլանդներ: Ժամանակի կենսունակ և հզոր թագավորություններից, փաստացի կայսրություններից մեկը, ներկայումս աշխարհի՝ տարածքով բավականին համեստ, միևնույն ժամանակ իր տնտեսա-տեխնոլոգիական ներուժով առաջատար պետություններից մեկն է: Ցամաքային տարածքի բավականին զուսպ պաշար ունեցող Նիդերլանդները կարողացել է արձանագրել արդյունավետության առավելագույն արդյունք տնտեսության մի շարք բնագավառներում, իր համեստ տարածքի պայմաններում լինելով աշխարհի առաջատար տնտեսություններից մեկը: Իսկ տնտեսությունը նաև քաղաքականություն է, քաղաքականության հիմքը, և այդ իմաստով իհարկե Նիդերլանդները աշխարհաքաղաքականության խաղատախտակի վրա առաջնորդող ֆիգուրներից չէ, սակայն իր տնտեսա-տեխնոլոգիական ձեռքբերումների և մրցունակության, համաշխարհային ֆինանսատնտեսական քարտեզի վրա իր տարածության շնորհիվ թերևս այն երկրների շարքում է, որոնք միջազգային քաղաքական գործընթացներում ունեն «թավշյա» կամ «լատենտ» էական, նշանակալի դերակատարում: Ընդ որում, այդ պետությունների հետ հարաբերությունը ոչ պակաս կարևոր է, քան աշխարհաքաղաքականության առանցքային ֆիգուրների հետ շփումները:
Բանն այն է, որ հենց այդ կարգի պետությունների հետ է, որ փոքր ռեսուրսներով, նվազ տնտեսական և քաղաքական հնարավորություններով երկրները՝ ինչպիսին Հայաստանն է, ի վիճակի են ձևավորել առարկայական, գործնական փոխշահավետ օրակարգ, հարցերի և հեռանկարների շրջանակ: Եվ այդ իմաստով, Նիդերլանդները Հայաստանի համար կարևոր պետություն է, որի հետ գործընկերային կապերի հիմքը պետք է դնել վարչապետ Փաշիննյանի հենց առաջին այցի շրջանակում, քանի որ այդ ուղղությամբ աշխատանքը անկախությունից ի վեր առանց այդ էլ ուշացած է, իսկ ժամանակը շարժվում է բազմակի արագությամբ:
Նիդերլանդները նաև կարևոր պետություն են եվրոպական քաղաքականության համատեքստում, որտեղ Հայաստանի համար ներկայումս էական նշանակություն ունի բացի Եվրամիության ձևաչափերի հետ հարաբերությունից, նաև երկկողմ ձևաչափերով առավելագույնս ինտենսիվ և արդյունավետ հարաբերություն ձևավորելը, հաշվի առնելով այն, որ Եվրամիությունն ինքը կանգնած է վերափոխումների մարտահրավերների և հրամայականի առաջ և պարզ չէ, թե ինչ հունով կզարգանա իրավիճակն այդ առումով: Ըստ այդմ, եվրոպական հատկապես առանցքային դերակատարների հետ երկկողմ հարաբերությունների զարգացումը Հայաստանի համար ունի լայն ռազմավարական նշանակություն: Եվ թերևս մեկ այլ կարևոր հանգամանք և շերտ՝ նիդերլանդական հայկական համայնքի գործոնը, որը զգալիորեն տարբերվում է այսպես ասած ավանդական սփյուռքյան կառուցվածքից ու տրամաբանությունից, քանի որ առավելապես նոր, այլ կերպ ասած հետխորհրդային շրջանում ձևավորված համայնքային միջավայր է: Ընդ որում, չնայած իր բառի բուն և նաև փոխաբերական իմաստով երիտասարդությանը, Նիդերլանդների հայկական սփյուռքը ունի կազմակերպվածության բավականին շոշափելի մակարդակ: Այդ բազայի վրա թերևս պետք է կառուցել բավականին լրջմիտ աշխատանք, ձևակերպելով եվրոպական քաղաքականության ուղղությամբ խնդիրներ, որոնք փոխադարձաբար կուժեղացնեն թե Հայաստանի պետական դիրքերը, թե Նիդերլանդների համայնքի ներուժը՝ ավելի լայն խնդիրներ ձևակերպելու, և նաև վերաձևավորվող աշխարհում հայկական Սփյուռքի վերակառուցման ռազմավարական խնդրի համատեքստում մոդելային տարբերակների մշակման հիմնական հարթակներից մեկը դառնալու առումով:
