Մինսկում այսօր անկացվում է ԱՊՀ արտաքին գործերի նախարարների հավաքը։ Մի սեղանի շուրջ են նստելու նաև Հայաստանի ու Ադրբեջանի արտգործնախարարները։
Պաշտոնական Երևանն ու Բաքուն արդեն հայտարարել են, որ Արարատ Միրզոյանն ու Ջեյհուն Բայրամովը Մինսկ են մեկնել հավաքին մասնակցելու համար։ Մինսկում է նաև Ռուսաստանի արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։ Արտգործնախարարների հնարավոր հանդիպման մասին, սակայն, որևէ տեղեկություն նախօրեին չի տարածվել, թեև և՛ պաշտոնական Երևանը, և՛ Բաքուն երկկողմ հանդիպումներ առաջիկայում չեն բացառել։
Ադրբեջանի արտգործնախարարությունը, մասնավորապես, անցած շաբաթ հայտարարել էր, թե օգտակար է համարում քննարկել Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման հարցը և չի բացառում երկու երկրների արտգործնախարարների հանդիպումը:
Հայաստանի արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանն իր հերթին Ադրբեջանի արտգործնախարարի հետ առաջիկայում հնարավոր հանդիպման մասին հարցին պատասխանելիս իր հերթին ասել էր, թե հայկական կողմը ողջունում է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության շրջանակում խաղաղ բանակցությունների վերսկսումը և Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի լուծումը տեսնում է միայն այս ձևաչափով խաղաղ բանակցությունների միջոցով՝ ՄԽ համանախագահության մանդատի շրջանակում։
Նման հանդիպում, հիշեցնենք, տեղի է ունեցել Նյու Յորքում՝ ՄԱԿ Գլխավոր ասամբլեայի հերթական նստաշրջանի շրջանակում։
Քաղաքագետ Ռուբեն Մեհրաբյանը գտնում է, որ կա որոշակի հակասություն այս հանդիպումների ու Ալիևի այն պնդումների միջև, թե հակամարտությունը կարգավորված է. «Ադրբեջանի տեսակետը, որ հակամարտությունն այլևս անցյալում է, կիսում է միայն Ադրբեջանն ինքը ու մի քիչ էլ Թուրքիան։ Նյու Յորքում տեղի ունեցած հանդիպումը, նաև Ադրբեջանի համաձայնությունը Մինսկի խմբի եռանախագահության շրջանակներում գործընթաց սկսելու հետ կապված բոլորովին այլ բան են հուշում։ Այստեղ ուղղակի հակասություն կա ու թովում է, թե Ադրբեջանն այդ հարցը դարձրել է պրոպագանդայի ուղղություններից մեկը։ Պատերազմը, որն Ադրբեջանին ևս բազմահազար կորուստներ պատճառեց՝ դժգոհություններ է առաջացնում Բաքվում ու Ալիևի նպատակն է՝ ինչ-որ կերպ ներկայացնել, որ վերջնականապես հասել է իր նպատակին։ Ալիևի համար ամենևին էլ շահեկան չի լինի ներկայացնել, որ նախ համաձայնել են, որ հակամարտությունն ավարտված է, բայց հետո չեն կարողացել այդ պնդումն առաջ տանել։ Հարց կառաջանա՝ բա ասում էիք՝ հաղթել ենք, ինչու՞ եք շարունակում»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Մյուս կողմից էլ, ըստ Մեհրաբյանի, Ադրբեջանը չի կարող հաշվի չնստել իրողությունների հետ․«Իսկ այդ իրողություններ այնպիսին են, ինչպիսին, որ կան և ոչ այնպիսին, ինչպիսին ցանկանում են տեսնել Բաքվում»։
Մեր զրուցակիցը նկատում է, որ անգամ Ռուսաստանում են վերջին շրջանում գտնում, որ հակամարտությունն ամբողջությամբ կարգավորված չէ․«Ըստ էության ռուսներն էլ կիսում են այն տեսակետը, որ հակամարտությունը լուծված չէ և դա անում են, որպեսզի իրենց քաղաքականությանը դեմ չգնան։ Ռուսներին էլ ձեռնտու չէ և չի լինելու հակամարտության լուծում։ Նրանց պլաններից չի բխում հակամարտության վերջնական կարգավորում ու դա պետք է գիտակցել։ Այդ իմաստով ռուսների դիրքորոշումը համահունչ է Արևմուտքի դիրքորոշումներին, բայց միանգամայն այլ շարժառիթներով»,-եզրափակեց նա։
Քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանի կարծիքով՝ հակամարտությունը լուծված է այնքանով, որքանով 1994 թվականին. «Հակամարտությունը տեղում է, իսկ Ալիևը տանուլ է տվել դիվանագիտությունը։Նա ահռելի գումարներով, սպանդով իբրև թե ազատագրեց իրենց տարածքը, բայց նվեր ստացավ ռուսական ռազմաբազան Ստեփանակերտում։ Ինքը սուվերենիտետի իմաստով ավելի վատ բանա արեց, քանի որ Ռուսաստանը կայուն ձևով նստել է Ստեփանակերտում»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Շիրինյանը շարունակեց․«Ինչքան էլ Ալիևն իրեն ճղի՝ ԼՂԻՄ-ը վերականգնվելու է ,Իսկ հայկական կողմին պետք է ցանկանալ արժանապատվության վերականգնում, տոկունություն, կամային հատկանիշների դրսևորում։ Իսկ շնորհակալություն պետք է հայտնել միայն արևմուտքին, Հնդկաստանին և ոչ ռուսական կողմին։ Թե ինչքանով է շահել Ալիևը՝ ժամանակը ցույց կտա»,-եզրափակեց նա։
