Հետախուզման մեջ գտնվող, քրեական տարբեր գործերով անցնող Հայաստանի նախկին պաշտոնյաներից շատերը, պարզվում է, Ռուսաստանի քաղաքացի են։ Եթե նույնիսկ այդ մասին մամուլում տեղեկություն չկա էլ, և հանրությանը հայտնի չէ, տևական ժամանակ հետախուզման մեջ գտնվելուց հետո պարզվում է, որ նրանք գտնվում են Ռուսաստանում, ՌԴ քաղաքացի են, դե իսկ Ռուսաստանն էլ իր քաղաքացիներին չի հանձնում։
Վերջին այսպիսի օրինակը ՀՀԿ-ական նախկին պատգամավոր Ռուբեն Հայրապետյանին է առնչվում։ Վերջինս, պարզվում է, 2003 թվականից է Ռուսաստանի քաղաքացի, թե ինչպես է այլ պետության քաղաքացին գրանցվել որպես Հայաստանի խորհրդարանի պատգամավոր՝ անհայտ է, բայցև տարօրինակ էլ չէ։ Եթե Հայաստանի ամենաառանցքային պաշտոնը զբաղեցնող պաշտպանության նախկին նախարար Միքայել Հարությունյանն է ՌԴ քաղաքացի, ինչո՞ւ սովորական պատգամավորը չէր կարող լինել։
Մոսկվաբնակ փորձագետ Արբակ Խաչատրյանը այս հարցը մեզ հետ զրույցում բազմիցս բարձրաձայնել է, խոսել դրա վտանգների մասին՝ հատկապես, երբ խոսքը այնպիսի առանցքային պաշտոնի մասին է, ինչպիսին պաշտպանության նախարարն է։ Ռուբեն Հայրապետյանի դեպքում էլ ասում է՝ տարօրինակ ոչինչ չկա, քանի որ նախկինում օրենքով շատ քիչ հարցեր են կարգավորվել: «Շատերն ունեն ՌԴ քաղաքացիություն, իմ որդին ևս Ռուսաստանում է ծնվել, ունի այնտեղի քաղաքացիություն։ Բայց երբ դու պաշտոն ես ստանձնում՝ պատգամավոր, նախարար, տիրապետում ես որոշակի գաղտնիքների, պետք է օտար երկրի քաղաքացիությունից հրաժարվես։ Արդարությունն օրենքի հետ այսօր չի համընկնում։ Ոչ մի նորմ չի աշխատել, պատկերացրեք ԱՄՆ-ում պարզվի, որ ինչ-որ պաշտոնյա այլ երկրի քաղաքացի է, հայտարարի, որ եվրոպական երկրներից աշխատավարձ է ստացել։ Բաներ կան, որ օրենքը չի սահմանափակել, նորմեր չեն եղել, բոլորն էլ իրենց ուժերի ներածի չափով օգտագործել են»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Արբակ Խաչատրյանի դիտարկմամբ՝ Ռուսաստանին մեղադրելու փոխարեն, պետք է Հայաստանն իր ներքին իրավական հարցերը կարգավորեր, որ այսօր նման խնդիրների առաջ չկանգներ. «Հայաստանն օգտագործելով, պաշտոնատար դիրքերն օգտագործելով՝ աշխատել են միլիոններ, իսկ հետո հայտարարում են, թե դա իրենց շնորհքն է։ Բայց պետք է նայել, որ մինչև պաշտոններ զբաղեցնելն այդ մարդիկ նույնիսկ սեփական կատու չունեին, ուր մնաց նման փողեր դիզեին։ Հիմա էլ Ռուսաստանում են, ի՞նչ վատ է, մարդիկ «վայելում են»։ Իմացեք՝ Ռուսաստանն իր Սահմանադրությամբ իր քաղաքացիներին չի հանձնում, նույնիսկ եթե այլ երկրի պատկան մարմինները պահանջեն։ Միայն մի բան կա՝ եթե անօրինական քաղաքացիություն է ստացել։ Եթե Հայաստանը բողոքի, որ անօրինական է ստացել, հնարավոր է ինչ-որ բան արվի, բայց այսօրվա դրությամբ եթե իրենք մի քաղաքացու տվեցին, մյուսների համար նախադեպ կդառնա»։
Մեր զրուցակցին խնդրեցինք անդրադառնալ նաև մամուլում տարածված այն տեղեկությանը, թե Հայաստանի ԱԱԾ նորանշանակ պետը հատուկ թիրախավորել է կառույցի այն աշխատակիցներին, որոնք կարող են առնչություն ունենալ Ռուսաստանի հետ, որոնք ուսանել են Ռուսաստանում և կարող են պահպանած լինել կապեր։ Արբակ Խաչատրյանի խոսքով՝ երկու տարվա ընթացքում բնականաբար այդ բոլոր կապերը չեն կտրվել. «Թոշակի անցած սպաների 80 տոկոսն էլ թոշակ է ստանում Ռուսաստանում, ես դրանից տեղյակ եմ։ Բայց այստեղ մտահոգիչ է մեկ այլ բան։ Երկու տարի է՝ ամեն ինչ փոխվել է, չնայած չգիտեմ էլ՝ ինչն է փոխվել… բայց կարևոր է՝ այդ նույն ԱԱԾ ղեկավարը պայքարում է ամերիկյան հատուկ ծառայությունների ներկայացուցիչների դեմ։ Եթե ինքնուրույն պետություն ենք ստեղծում, ի՞նչ կապ ունի՝ կապը որտեղից է։ Ե՛վ ԽՍՀՄ-ի ժամանակ, և՛ հիմա եղել են և՛ լավ, և՛ վատ կադրեր, բայց միայն կապերի համար նման բան անելը անհեթեթություն է, ամեն դեպքում՝ ինձ համար անընդունելի»։
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի
