Հանրապետական կուսակցության անդամները սկսել են խոսել այն մասին, որ սահմանադրական բարեփոխումների արդյունքում կարող են կրճատվել խորհրդարանական տեղերը: ՀՀԿ խորհրդարանական խմբակցության ղեկավար Վահրամ Բաղդասարյանն, օրինակ, հայտարարել է, որ, իր կարծիքով, լավ կլինի 75 տեղանոց խորհրդարանը՝ 131-ի փոխարեն:
Թե ինչու են իշխանությունները որոշել հրապարակ նետել խորհրդարանական տեղերի կրճատման հնարավորության մասին նմանօրինակ կարծիքները, շատ դժվար է ասել: Մի բան հստակ է, որ սահմանադրական բարեփոխումների գործընթացը սկսել է ուղեկցվել տեղեկատվական, այսպես ասած, մանիպուլյացիաներով: Օրինակ` Սերժ Սարգսյանն էլ օրերս հրապարակ նետեց միտքը, որ կառավարման մոդելը կարող է և չփոխվել, կատարելագործելով ներկայիս մոդելը:
Դժվար է ասել, թե այս ընթացքում իշխանությունները էլ ինչ տեղեկատվական ներարկումներ կանեն, սակայն արդեն առկա վիճակը վկայում է, որ սահմանադրական բարեփոխումների գործընթացի հետ կապված իշխանությունները չեն կարողանում գալ ընդհանուր հայտարարի: Միգուցե պատճառն այն է, որ Սերժ Սարգսյանը չի կողմնորոշվում, և այս իրավիճակում փորձ է արվում տարբեր տեղեկատվական շարժումներով ապակողմնորոշել նաև հասարակությանը:
Միգուցե որևէ կերպ նա չի կարողանում ստանալ արտաքին քաղաքական կենտրոնների հավանությունը այս կամ այն տարբերակի համար կամ այդ կենտրոններում չի կարողանում ձևավորել ընդհանուր հայտարար, ինչը նշանակում է, որ նա չի կարող ամբողջացնել իր մոտեցումը սահմանադրական որևէ տարբերակի տեսքով: Այսպես, թե այնպես, սահմանադրական բարեփոխումները Հայաստանում վերածվում են ներքաղաքական աջափսանդալի, և արդեն ՀՅԴ ականներն են հայտարարում, որ եթե կառավարման մոդել չի փոխվելու, ապա այդ բարեփոխումներն իմաստ չունեն: ՀՅԴ-ն, որը առաջին իսկ պահից հանդես է եկել այս բարեփոխումների հավանությամբ:
Սա նշանակում է, որ պրոցեսն իսկապես մտել է անկանխատեսելիության փուլ, ինչքան էլ որ թվում էր, թե լինելու է լրիվ հակառակը` այն բանից հետո, երբ Սերժ Սարգսյանը հեռացրեց իրեն խանգարող ուժերին: Հեռացնելիքը կարծեք հեռացվեց, իսկ այսպես ասած մնացողների համար էլ դրված է խճճելու խնդիր կարծեք թե, և դրա համար հրապարակ են բերվում փոփոխություններին վերաբերող տարբեր վարկածներ: Բացառել պետք չէ, որ Սերժ Սարգսյանը սրանով ուղղակի հետաքրքրություն է բորբոքում այդ փոփոխությունների շուրջ` միաժամանակ գուցե նաև փորձելով տրամադրությունները շոշափել և՛ քաղաքական ուժերի շրջանում, և՛ իշխանական շրջանակներում:
Այս տեսանկյունից, իհարկե, խորհրդարանական տեղերի նվազման գաղափարը կարող է հիրավի անսխալական ինդիկատոր լինել քաղաքական ուժերի և նաև իշխանությունների համար: Սակայն ամենակարևորը, իհարկե, գնաճն է՝ ինչքան քիչ են տեղերը, այնքան բարձր է գինը: Խորհրդարանական մանդատների կրճատումը կարող է նշանակել մանդատների գների բարձրացում: Սա ևս նորմալ է՝ ընդհանուր գնաճի ֆոնին: Չէ՞ որ Հայաստանում գներն աճել են, և ինչու չբարձրացնել նաև խորհրդարանական մանդատների գները, առավել ևս, որ սա մի ոլորտ է, որտեղ գնորդները մի վայրկյան անգամ չեն սպասի զեղչերի: Ի վերջո, տնտեսական ռիսկերը չէին կարող շրջանցել ամենակարևոր և ունիվերսալ ապրանքատեսակը ևս:
Լուսանկարը` Irakan.info-ի
