Այսօր հաղթանակի տոնն է, մեր բոլոր հաղթանակների տոնը: Բայց ցավոք սրտի, տարեցտարի մենք գտնվում ենք այնպիսի իրավիճակում, որ հաղթանակի տոնին ավելի շատ մեզ համար ակնառու են դառնում մեր պարտությունները, այն պարտությունները, որոնց ենթարկվեցինք թե՛ մենք, թե՛ ենթարկեցրինք մեր հաղթանակը:
Այն պարտությունները, որ կրեցինք մի քանի անձից, մի քանի խմբից, մի քանի կլանից, որոնց հանձնեցինք համազգային միավորման, համազգային համախմբման գնով ձեռք բերած հաղթանակը: Հազարավոր զոհերի, տասնյակ հազար վիրավորների և հաշմանդամների, հարյուր հազարավոր քաղաքացիների նյարդերի, առողջության, համբերության, մի ամբողջ սերնդի զրկանքների գնով ձեռք բերած հաղթանակը, դրա բերած բարոյահոգեբանական վերելքի հետ մեկտեղ, հզոր պետականության կերտման հիանալի նախադրյալի փոխարեն տարեցտարի դարձավ ընդամենը քաղաքական սակարկությունների, քաղաքական ճամարտակությունների, իշխանական հավակնությունների և կենդանական բնազդների բավարարման ռեսուրս, դարձավ արտաքին աշխարհի հետ հանուն իշխանության վարվող առևտրի վճարամիջոց, խաղաղասիրական նկրտումների անվան տակ, տարածաշրջանային խաղաղության ձգտումների անվան տակ, վասն սեփական երկրում սեփական հայրենակիցներին ազատ ու անխնա հալածելու նպատակի: Բայց, այդ ամենի հետ մեկտեղ, ակնհայտ է նաև, որ այդ ամեն ինչի հանդեպ հանրային վերաբերմունքը սկսել է փոխվել:
Հասարակությունը սկսել է արդեն հասկանալ, որ ոչ թե հաղթանակն է բեռ, ոչ թե Ղարաբաղն է բեռ երկրի ուսերին, երկրի զարգացման ճանապարհին, այլ բեռը նրանք են, ովքեր Ղարաբաղն ու հաղթանակը դարձրել են ներպետական սահմանազանցության վահան, զրահ, շահարկման առարկա, սեփական հասարակության հանդեպ շանտաժի միջոց: Երբ 2008 թվականի համաժողովրդական շարժումը համեմատության մեջ էին դնում 88-ի շարժման հետ, թերևս հենց այս առումով է ընդհանուր եզրը: 2008 թվականի շարժումը պարզապես մաքրեց, ֆիլտրեց հասարակության հիշողությունը, պատկերացումները, ցանկություններն ու նպատակները, հանրային գիտակցությունը վերադարձրեց 88-ի շարժման ակունքներում գտնվող ազատության, հավասարության և եղբայրության արժեքներին: Այդտեղ հարթության վրա էր, որ կայացավ Ղարաբաղի պատերազմի համազգային հաղթանակը: Այդ հարթության վրա է, որ պահվելու է հաղթանակը, վերադարձվելու է հաղթանակը հասարակությանը:
Լուսանկարը` PanARMENIAN Photo-ի
