Արդեն ինը օր է՝ Ադրբեջանի այսպես կոչված «էկոակտիվիստները» շարունակում են թակ պահել Լաչինի միջանցքը։ Տեսակետ կա, որ մենք իրավական լուրջ հիմքեր ունենք՝ վիճարկելու Արցախի բնական պաշարների նկատմամբ Ադրբեջանի հավակնությունները։ Որքանո՞վ է հնարավոր, որ միջազգային արբիտրաժային դատարանը ճանաչի Արցախի (ներառյալ օկուպացված) տարածքի բնական հարստությունների նկատմամբ նրա ժողովրդի սեփականության իրավունքը։
Այս առնչությամբ՝ միջազգային իրավունքի մասնագետ Արա Ղազարյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, որ եթե այդպիսի հարց է ծագում, ապա պետք է նաև նշվի, թե որ փաստաթղթի հիման վրա են փորձում դա վիճարկել և որ դատարանում. «Ես այստեղ խնդիրը դիտարկում եմ երկու՝ մարդու իրավունքների կոնտեքստում և Մալթայի իրավունքի կոնտեքստում: Երկուսն էլ կարգավորվում են: Առաջինի առումով բազում խնդիրներ կան, որոնց մասին նշվել է, իսկ երկրորդը բլոկադան է՝ սովի մատնելու նպատակով: Վերջինս արգելված արարք է, այն համարում են պատերազմի գործիք և միջազգային հանցագործություն: Իսկ արբիտրաժային դատարան պետք է սեփականատերերը դիմեն՝ վիճարկելով, որ իրենց իրավունքներին միջամտություն է եղել: Բայց այնտեղ բազում-բազում խնդիրներ կան, պետք է հետազոտել, ավելի կոնկրետացնել»,-ասաց նա:
Արա Ղազարյանը նկատեց, որ արբիտրաժային դատարանն արագ է քննում գործերը. «Տեսեք, կա նախաձեռնություն, որ օկուպացված տարածքներում, որտեղ մնացել են գույքեր, որոշ մարդիկ միջազգային արբիտրաժ են դիմում: Ես էլ ներկայացրել եմ մի քանի դիմում Եվրոպական դատարան, հնարավոր է՝ վերցնենք Եվրոպական դատարանից և ներկայացնենք արբիտրաժային դատարան, որն ավելի արագ է քննում գործերը»:
Հարցին, թե արդյոք այդ երկու ուղղություններով տարվում են աշխատանքներ, միջազգային իրավունքի մասնագետը պատասխանեց. «Դե սա նոր իրավիճակ է, որի մեկնարկը Հայաստանը տվել է Եվրոպական դատարանում, Հաագայի դատարանում, բայց միայն այդ դատարանների համապատասխան գործիքներով: Մալթայի իրավունքի տեսանկյունից սա դեռ տեսական մակարդում է այն իմաստով, որ Ադրբեջանը տանում է այն ուղղությամբ, որ ինքը ներքին կոնֆլիկտ ունի և ռազմական ուժով փորձում է դա հաղթահարել: Սա Ադրբեջանի մոտեցումն է: Եթե դա այդպես է, նշանակում է բլոկադան համարվում է պատերազմի գործիք, որը միջազգային հանցագործություն է, անկախ նրանից՝ մասնավոր անձինք են, թե ոչ: Դա միջազգային նորմերով արգելված արարք է: Այդ իմաստով արդեն պետք է բարձրաձայնել, բայց քանի որ Եվրոպական դատարանում արդեն վարույթ կա, և Ադրբեջանը այսօր պետք է պատասխան տա այդ դատարանի հարցերին, դեռ ձգձգում են: Որքան խորանա բլոկադայի վիճակը, այնքան ավելի վստահորեն կարելի է ասել, որ դա որպես պատերազմի գործիք է օգտագործվում»: