Friday, 29 03 2024
Հայաստանի և Ադրբեջանի խորհրդարանների ղեկավարներն առաջիկայում կրկին կհանդիպեն
«Հայկական ղեկավարությունը սկսում է արտահայտել այնպիսի գաղափարներ, որոնցով Փաշինյանը ձևավորել էր իր «Ելք» շարժումը». Լավրով
«Փաշինյանը միշտ մեզնից խնդրել է չմոռանալ Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի հարցը». Լավրով
10:45
«Բրյուսելի հանդիպումը կկենտրոնանա Հայաստանի տնտեսական կայունության վրա». Միլլեր
«Երեկոն Վլադիմիր Սոլովյովի հետ» և «Կիրակի երեկոն Վլադիմիր Սոլովյովի հետ» հաղորդումները Հայաստանում արգելափակվել են
Թումանյան փողոցում ծառի ճյուղն ընկել է էլեկտրական լարերի վրա
Սուրեն Պապիկյանը հետևել է «Բաղրամյան» զորավարժարանում անցկացված զորախաղերին
10:15
Նավթի գներն աճել են. 28-03-24
Քարաթափում Լանջազատ գյուղի մոտակայքում
Սյունիքի միջանցքի հարցը չլուծվեց՝ անցան Տավուշ. ռուս-ադրբեջանական նոր խաղեր
Թթուջուր-Նավուր ավտոճանապարհը փակ է
Եվլախը իր ճակատին դաջած անձը գուցե հրահանգ ունի ազգամիջյան բախումներ հրահրելու
Տեղումներ չեն սպասվում
Կա ահաբեկչության վտանգ․ ՌԴ հատուկ ծառայությունները հիբրիդային պատերազմ են մղում Հայաստանի դեմ
Ոսկեպարցիներն անհամբեր սպասում են. «Հրապարակ»
Գյումրիում Նիկոլ Փաշինյանին շատ «ջերմ» ընդունելություն են ցույց տվել. «Ժողովուրդ»
Իշխան Սաղաթելյանի հոր նկատմամբ դատախազությունը հարուցել է քրեական հետապնդում. «Հրապարակ»
Դիանա Գալոյանը նոր պաշտոն կստանա՞. «Հրապարակ»
08:30
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
Նոր դիվանագիտական սկանդալ է հասունանում արտգործնախարարությունում. «Ժողովուրդ»
Նիկոլ Փաշինյանը ոչինչ չի խնայում իր անձնական պաշտպանությունն անխոցելի դարձնելու համար. «Հրապարակ»
Բաղմանյանի մեղավորությունը չի հաստատվում, նրա դեմ ցուցմունք տվողը մեկ միլիոն դոլար պարտք է բանկին. «Ժողովուրդ»
Ովքե՞ր են ընդգրկված լինելու Հայկ Մարությանի նոր կուսակցությունում. «Ժողովուրդ»
Էրդողանի կասկածները եւ խաղաղությունն ու պատերազմը Կովկասում
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան

Facebook-ը` պարապ մարդկանց հավաքատեղի (տեսագրություն)

ՍԻՐԱՆԿՅՈւՆ հաղորդաշարի հյուրն է գրող, հրապարակախոս Առաքել Սեմիրջյանը:

– Առաքել, գիտեմ, որ օրը սկսում և մթնեցնում եք Facebook սոցիալական ցանցում: Շատերն այն կարծիքին են, որ սոցիալական ցանցում քաղաքացիական հասարակության առողջ հատվածն է գտնվում, որ սկսած 2008-ից այն շատ կարևոր դերակատարություն ունի մեր երկրում: Ըստ Ձեզ` ի՞նչ դեր ունի այսօր Facebook-ը մեր կյանքում և Առաքել Սեմիրջյանի կյանքում:

– Ըստ իս` Facebook-ը մեր կյանքում շատ դրական դեր ունի, այն մարդկանց արտահայտվելու հնարավորություն է տալիս: Սակայն իմ կյանքում Facebook-ը բացասական դեր ունի, քանի որ եթե այլ տեղ ռեալիզացվելու հնարավորություն ունենայի, չէի մտնի: Եվ այդպես` Facebook-ում ընդգրկվածների իննսունինը տոկոսը: Ես Facebook-ը մեկ այլ կերպ եմ ձևակերպում` պարապ մարդկանց հավաքատեղի, քանի որ Հայաստանի բնակչության 99 տոկոսը պարապ է, մեկ տոկոսը լրագրողներն են, որոնք առավոտից իրիկուն վազում են նյութ պատրաստելու: Մարդիկ իրար հետ կիսվելու, ժամանակ անցկացնելու տեղ չունեն, բայց մյուս կողմից` եթե Facebook-ն էլ չլիներ, չեմ պատկերացնում` մարդիկ ինչով պետք է զբաղվեին… կա՛մ պետք է արտագաղթեին, կա՛մ ուրիշ կայքերում փորձեին իրենց ընկերներ գտնել:

– Մարդիկ, ովքեր աշխատանք ունեն, էլի շարունակում են Facebook մտնել աշխատավայրից:

– Չէ՛, դա աշխատանքի իմիտացիա է: Եթե մարդը կարողանում է աշխատանքային ժամին Facebook-ից չորս-հինգ ժամ օգտվել, նշանակում է` նա որևէ այլ գործողություն չի կատարում: Կարող է ասածներս զարմանալի թվալ, բայց ցավալի է, որ Facebook-ը հիմա դարձել է մտահոգ մարդկանց միակ տեղը, ովքեր մտնում և փորձում են իրենց կուտակած ստեղծագործ էներգիան պարպել, այն էներգիան, որը պետք է նպաստեր հոդվածներ ստեղծելուն, նոր ստեղծագործություններ գրելուն: Մյուս կողմից, սակայն, Facebook-ը ունի դրական նշանակություն. օրինակ, մինչև Facebook մտնելը շատերին չէի ճանաչում. մարդիկ կային, որոնք ինձ համար շատ բարձր էին, մարդիկ կային, որ ցածր էին, բայց Facebook-ը հնարավորություն տվեց օնլայն ռեժիմով շփվել մարդկանց հետ, և բոլորին դրեց իրենց տեղ: Շատերը, որ կարծում էինք հեքիաթային մարդիկ են, հերոս են, մտավոր զարգացած են, բացահայտեցին իրենց ինտելեկտը, բարոյական նկարագիրը, սահմանները…

– Առհասարակ, չե՞ք կարծում, որ քաղաքացիական հասարակության ձևավորման առումով այն կարևոր միջոց է:

– Ձևավորման առումով չեմ կարող ասել, սակայն սելեկցիայի առումով կարևոր ցանց է, այսինքն` մաղվում են: Այն մարդիկ, ովքեր կան` արդեն կան, նոր մարդիկ չկան, որոնք միտք են գեներացնում, ստեղծում, իսկ այսօր հիմնական միտքը Facebook-ում են ստեղծում: Շատ կուզեի նորերը գային, բայց չկան, չի ավելանում նրանց թիվը, այդ թիվը սահմանափակ է, սակայն նրանք են թելադրողը: Եթե ուշադիր հետևեք լրատվությանը, հիմնական հոդվածները հղում է արված Facebook-ից: Միտքը զարգանում է Facebook-ում, ինչը, ըստ իս, լավ չէ, պետք է մի ինչ-որ տեղ` Facebook-ից առանձին, մտքեր գեներացվեին և ստեղծվեին:

– Կարծիք կա, որ Facebook-յան միջավայրը միայն Facebook-յան միջավայրի համար է, և որ պահանջները, առաջարկները, որ հաճախ հնչեցնում են Facebook-ում, պահանջից գործողությունների չեն վերածվում, այդ ցանցից այդպես էլ դուրս չեն գալիս փողոց: Այս առումով արդյոք պասիվ չէ՞ Facebook-ը:

– Իմ կարծիքով` Facebook-ը նպատակ չունի փողոց դուրս գալու կամ փողոցային որևէ ակցիայի վերածվելու: Սա զուտ մտքի ստեղծման կենտրոն է, իսկ փողոցին կարող է ազդանշաններ, իմպուլսներ տալ` ինչպես ձևավորվի և ինչ ուղղությամբ գնա: Հնարավոր է` որևէ կարգավիճակով որևէ բան ստեղծվի, մշակվի, միտք դառնա, և այդ գաղափարը սկսի տարածում գտնել: Ի՞նչ իմաստ ունի Facebook-ը կապել փողոցի հետ: Փողոցը բոլորովին ուրիշ հասկացողություն է, փողոցը իրական կյանք է, Facebook-ի հետ միակ առնչությունն այն է, որ որոշակի սելեկցված միտք սելեկցիան տեղափոխում է փողոց:

– Այսինքն` ինչ-որ առումով Facebook-ը պետք է վիրտուալ դաշտո՞ւմ մնա:

– Ուզեք թե չուզեք, Facebook-ը չի մնում վիրտուալ դաշտում, որովհետև ռեալ մարդիկ են, նույնիսկ կեղծ պրոֆիլները էլի ռեալ մարդիկ են, որոնք ինչ-որ ձևով քո մտքի հետ հաշվի են նստում: Եթե Facebook-ում սկզբնական շրջանում վիրավորանքները, հայհոյանքները շատ էին, հիմա դա էլ է վերացել, ամեն մեկը իր դիրքն ունի, իր տեղն ունի, և որևէ մեկը մյուսի դաշտը չի փորձում մտնել, որովհետև հստակ գիտի` ամեն բառի համար ինքը պատասխանատվություն է կրում: Ժամանակի ընթացքում Facebook-ը կայացավ նրա համար, որ ամեն մարդ իր բառի, արտահայտած մտքի համար պատասխանատվություն է կրում:

– Եգիպտական հեղափոխությունների շրջանում խոսվում էր այն մասին, որ Twitter-ը, Facebook-ը լուրջ դերակատարություն ունեցան:

– Նախ` Հայաստանում Facebook-ից օգտվողների կամ ինտելեկտուալ մարդկանց թիվը շատ քիչ է: Չկա այն կրիտիկական զանգվածը, որ այդքան մարդ կարողանա հավաքել: Բացի այդ, մինչև Facebook-ը մեզ մոտ բաց ինտերնետ է եղել, չնայած մենք բռնապետական ռեժիմում ենք ապրում, իսկ Եգիպտոսում, Թունիսում, Լիբիայում մարդիկ մինչ այդ չէին կարողանում ինտերնետով շփվել, դրա համար միանգամից առաջին ինֆորմացիան նրանց համար ավելի մեծ էր, քան մեզ համար: Այսինքն` մենք Facebook-ով աշխարհը բացահայտելու խնդիր չենք ունեցել, որ դրանից հետո հեղափոխության վերածվի: Facebook-ի ամենակարևոր էֆեկտն այն է, որ դու արդեն իմանում ես` Հայաստանում ով կա և ով չկա, քանի մտածող կա և այլն:

– Ճանաչում եմ շատ մտածողների, ովքեր չեն ներգրավվում սոցիալական ցանցում:

– Եթե անգամ իրենք էլ չեն մտնում, իրենց արտահայտած մտքերը ինչ-որ ձևով` հղումների կամ լինքերի տեսքով արվում են: Այնպես չէ, որ մարդը եթե Facebook չի մտնում, ուրեմն Facebook-ում ընդհանրապես ներկայացված չէ: Բոլորն են ներկայացված` քաղաքական գործչից մինչև արվեստի գործիչը, այսինքն` այդ մարդկանց կարծես դնում և ռենտգենյան ճառագայթներով ստուգում են մինչև վերջին բջիջը և պարզում, քննարկում ամեն բառ և ստորակետ, որից հետո պարզվում է` այդ մարդն ինքն իրենով ինչ-որ բանի ընդունա՞կ է, թե՞ ոչ:

– Facebook-ում օրեցօր ավելանում է տարբեր խնդիրների շուրջ ձևավորված նախաձեռնությունների թիվը, որոնք իրենց պահանջները ներկայացրեցին դրսում` արդեն գործողությունների մակարդակում` «Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների բացմանը», «Պահանջում ենք գիտության ֆինանսավորման ավելացում», օրեցօր ավելանում է դրանց թիվը: Սա Facebook-յա՞ն ձեռքբերում է:

– Սա մարդկանց ավելի հեշտ գտնելու մեխանիզմի ձև է, այսինքն` եթե դու փողոցում կամ ինչ-որ ձևով նամակագրությամբ կամ այլ քննարկումներով պետք է մարդիկ հավաքեիր, հիմա Facebook-ի միջոցով քո համախոհներին կարողանում ես գտնել: Այսինքն` մեխանիզմն է հեշտացված, ոչ թե ինչ-որ առաձին հայտնագործություն է արված` գտնել մեկս մյուսին:

– Ո՞ր նախաձեռնություններում եք ընդգրկված, որո՞նց եք միացել:

– Հիմա մի քանի նախաձեռնությունների անդամ եմ: Սկզբից ավելի շատ նախաձեռնությունների մեջ էի ընդգրկված, հիմա ավելի քիչ, մի քիչ խուսափում եմ, քանի որ ցանկացածի համար ավելի հեշտ է ստեղծել որևէ նախաձեռնություն, արդյունքում` չես կարողանում հետևել այդ նախաձեռնության ընթացքին: Ես հիմա ավելի շատ միանում եմ այն նախաձեռնություններին, որոնք իրական կյանքում են դրսևորվում, հետո նոր վերադառնում Facebook: Օրինակ` «Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների բացմանը» նախաձեռնությունը, բացի Facebook-ից (Facebook-ն ուղղակի մի մասն է), ամեն տեղ իրենք ներկայացված են, այն հզոր կառույց է, իսկ Facebook-ն էլ ուղղակի օգնության միջոց է հանդիսանում:

– Facebook-ը, ըստ Ձեզ, ի՞նչ ճակատագիր կունենա: Շատերը կարծում են, որ այս ցանց մուտք գործողների թիվը կավելանա, շատերը կարծում են` կնվազի:

– Հայաստանի մասին խոսելիս պետք է նշել, որ սփյուռքից որոշ մարդիկ են ներգրավվում, նրանց համար էլ է հետաքրքիր, բայց մի ցավոտ խնդրի պետք է անդրադառնամ. եթե վերցնենք Facebook-ում ընկերների քանակը հազար հոգի է, հազարից հիսունը կամ հարյուրն են, որ իրականում հետաքրքրվում են երկրի կյանքով, մնացածի համար դա նշանակություն չունի, և դա կապված է ոչ թե նրանց լավ կամ վատ մարդ լինելու, այլ կրթական ցենզի հետ: Հայաստանի գլխավոր խնդիրը մարդկանց անկրթությունն է, «Օդնոկլասնիկի» մասան որոշակիորեն տեղափոխվել է Facebook, և շատ դժվար է այդ մարդկանց հետ որևէ քննարկում անել, ովքեր ընդհանրապես բազա չունեն, ո՛չ արժեքային համակարգն է աշխատում, ո՛չ մտավոր համակարգը, որևէ թեմա չունես այդ մարդու հետ կիսելու:

– Ինչ-որ ժամանակ կհիասթափվե՞ք Facebook-ից:

– Անպայման, դրա ժամանակը գալու է: Երբ ես իմ առաքելությունը չտեսնեմ Facebook-ում, հենց այդ պահից կդադարեմ ցանց մտնել:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում