Հայաստանին ՀԱՊԿ աջակցության փաստաթուղթը չի ստորագրվել, դրա որոշ կետեր ուղարկվել են լրամշակման, Երևանում ՀԱՊԿ Վեհաժողովից հետո հայտարարել է կազմակերպության ԳՔ Ստանիսլավ Զասը, ասելով, թե փաստաթուղթն ընդհանուր առմամբ համաձայնեցված է: Թե ինչ կետեր են, որ ուղարկվել են լրամշակման և ինչու, Զասը չի մանրամասներ: Կմանրամասնի՞ դրանք Երևանը, կերևա առաջիկայում: Ենթադրվում է, որ Հայաստանը պետք է դժգոհ լինի այդ հանգամանքից, թեև, իհարկե ամեն ինչ կախված է նրանից, թե գործընթացը որքանով է լուրջ՝ այսինքն բովանդակային, եթե անգամ կան անհամաձայնություններ, և որքանով է պարզապես ձևական ու ՀԱՊԿ անդամները ժամանակ են ձգում Հայաստանին աջակցելու հարցում Երևանին ինչ որ հույսեր տալով: Իհարկե այս դեպքում էլ «մեղավորը» կլինի նա, ով ունի՞ այդպիսի հույսեր: Սակայն, Երևանը հազիվ թե ունի այդպիսիք: Խնդիրը տվյալ պարագայում այն է, թե Հայաստանն ի՞նչ քայլեր ունի անելու, եթե ՀԱՊԿ հարցում չի հասնում որևէ գործնական, թեկուզ մասնակի հաջողության: Այստեղ հրապարակի վրա եղածը միայն ՀԱՊԿ լքելն է: Առաջին հայացքից դա այն է, ինչ նվազագույնը պետք է կատարել: