Որ Հայաստանի ոստիկանությունը մեր պետական կառավարման համակարգի ամենակոռումպացված կառույցներից մեկն է, վկայում են «Թրանսփարենսի Ինթերնեշնլ» կազմակերպության տարբեր հարցումների արդյունքները, որոնք հրապարակվել են այս կամ այն առիթով: Այդ տեսակետից, որևէ մեկի համար զարմանալի չէր, որ Ճանապարհային ոստիկանությունում բացահայտվեց բենզինի յուրացման խոշոր գործը:
Այսինքն՝ դա զարմանալի էր մեկ այլ տեսակետից, որ ոստիկանությունում կարող է այդպիսի գործ բացահայտվել և կարող է ՃՈ պետ ձերբակալվել: Բայց դե, Հայաստանի իշխանությունը հայտարարել է, որ կոռուպցիա այլևս չի հանդուրժելու և պետք է բացահայտի անխտիր: Ու հենց այս տեսանկյունից էլ մի քանի հետաքրքիր հարցեր են առաջանում, որոնց պատասխանները պետք է տա իշխանությունն իր հետագա գործողություններով:
Մասնավորապես, կարո՞ղ է արդյոք պատահել, որ Ճանապարհային ոստիկանությունում տեղի ունենա այդպիսի խոշոր չափերի յուրացում, իսկ ոստիկանության պետը, որի համակարգում է ՃՈ-ն, այդ մասին տեղյակ չլինի: Մի՞թե ոստիկանապետը երբևէ ոստիկանության ներքին, այսպես ասած, աուդիտներ չի անցկացրել, ոստիկանության ներքին ստուգումներ չի անցկացրել, որպեսզի համակարգը զերծ պահի կոռուպցիայից:
Մյուս հարցն այն է, թե իշխանությունն իր հակակոռուպցիոն գործողություններով մտնելո՞ւ է արդյոք ոստիկանության այլ կառույցներ, օրինակ՝ պարեկային ծառայություն: Ստուգելո՞ւ է արդյոք, թե ոստիկանության պարեկային ծառայություններն ինչ են անում բենզինը: Չէ՞ որ բոլորովին վերջերս էր, որ տեսախցիկը պատահաբար ֆիքսել էր, թե ինչպես են պարեկները Խանջյան փողոցի վրա քաշում և վաճառում իրենց մեքենայի բենզինը: Կամ՝ հակակոռուպցիոն գործողությունները արդյո՞ք հասնելու են բարձրաստիճան ոստիկանների անձնական ունեցվածքին, նրանց բիզնեսներին:
Այս հարցերի պատասխանները մենք կստանանք առաջիկայում, թեև քիչ հավանական է, որ իշխանությունն ավելի խորը կամ հեռուն գնա, քան Մարգար Օհանյանն է: Դա կնշանակի Հայաստանում կոնկրետ քայլեր կատարել բոլորովին այլ ոստիկանություն ձևավորելու ուղղությամբ, իսկ այլ ոստիկանություն, որը կոռումպացված չէ, որի պոչը իշխանության ոտքի տակ չէ, Հայաստանի իշխանական համակարգին պետք չէ:
Այդ իսկ պատճառով էլ ոստիկանական իրական ռեֆորմ հնարավոր է, ասենք, հարևան Վրաստանում, ոչ թե Հայաստանում: Հայաստանում իշխանությունը լավ է գիտակցում, որ կախված է ոստիկանությունից և առանց դրա անկարող է սահուն կերպով իրականացնել վերարտադրության գործընթացը: Այդ իսկ պատճառով էլ իշխանությանն անհրաժեշտ է իրենից կախվածության մեջ դնել ոստիկաններին, ինչի լավագույն հնարավորությունը նրանց կոռումպացվածությունն է: Այդ փոխադարձ կախվածությունը հավասարակշռում է իրավիճակն ու այսպես ասած՝ «համատեղ հանցանքի» մեխանիկայով հանգեցնում նրան, որ ոստիկանությունը դառնում է երկրում ոչ թե օրենքի, այլ իշխանության պահապանը:
