Հայաստանի պաշտպանության նախարարը Հնդկաստան աշխատանքային այցի շրջանակում մասնակցել է Հնդկական օվկիանոսի ավազանի երկրների պաշտպանության նախարարների հավաքին, որն անցկացվել է նաև գործընկեր երկրների մասնակցությամբ: Միջոցառումն անշուշտ կարևոր է, սակայն տվյալ պարագայում հարցն իհարկե դրան մասնակցությունը կամ մասնակցության անմիջական արդյունքը չէ, այլ խնդրի շատ ավելի լայն համատեքստը: Հայաստանի անվտանգության ճարտարապետության մասին խոսելիս հանրային-քաղաքական ուշադրությունն առավելապես կենտրոնանում, գերկենտրոնանում է լոկ ռուսական և արևմտյան կամ եվրաատլանտյան ուղղությունների վրա՝ կամ-կամ տրամաբանությամբ: Մինչդեռ, կովկասյան ռեգիոնալ անվտանգության, ըստ այդմ նաև Հայաստանի անվտանգության ճարտարապետությունը ոչ միայն չի կարող սահմանափակվել այդ կամ-կամ տրամաբանությամբ, այլ նույնիսկ վտանգավոր և անարդյյունավետ է այդ սահմանափակ դիտարկման դաշտ բերելը:
Կովկասի անվտանգության միջավայրը գործնականում շատ ավելի ընդգրկուն ու բազմաշերտ է, քան լոկ ռուսական կամ եվրաատլանտյան համակարգը; Ըստ այդմ, Հայաստանի գործընկերային աշխատանքը պետք է միտված լինի ոչ միայն այդ երկու ուղղություններով առավելագույն արդյունք ստանալուն, այլ նաև կարևոր նոր ուղղությունների: Այդ իմաստով, Հնդկական օվկիանոսի ավազանը առերևույթ Հայյաստանից հեռու թվացող, սակայն մերձավորարևելյան և կենտրոնասիական կարևոր և զգայուն ռեգիոններին անմիջականորեն կից շրջանակ է, որտեղ խմորվող հոսանքները այս կամ այն կերպ տարածվում են նաև այդ ռեգիոններ, որտեղից Կովկաս՝ անգամ ավելի կարճ է, քան մեկ քայլը: Առավել ևս, որ Եվրասիական անվտանգության համակարգը անխուսափելիորեն ստանալու է իր նոր տեղը միջազգային անվտանգության ճարտարապետության նոր կառուցվածքում, ու այդ դերը անկասկած լինելու է առավել ընդգրկուն և նշանակալի, քան մինչ այժմ: Տնտեսական այն դերակատարումն ու ընդգրկումը, որ ստացել է ասիական գոտին վերջին տասնամյակներին, աներկբայորեն ենթադրելու է անվտանգության ճարտարապետության մեջ համարժեք «մասնաբաժին»:
Ներկայումս տեղի ունեցող համաշխարհային վերափոխումներում լուծվող առանցքային հարցերից մեկը նաև այդ հարցն է, որից Հայաստանը ոչ միայն չի կարող մնալ անմասն զուտ միջավայրային օբյեկտիվ հանգամանքներից ելնելով, այլ նաև ռազմա-քաղաքական իրողություններից: Ըստ այդմ, Հայաստանն անհրաժեշտաբար պետք է գտնի այդ հարցերով զբաղվելու ռեսուրս և հնարավորություն, որովհետև այդ հարցերը Հայաստանով «զբաղվելու» են անխուսափելիորեն:
