«Առաջին լրատվական»-ի հարցերին պատասխանել է «Արաբո» ջոկատի հրամանատար Մանվել Եղիազարյանը:
-Պարոն Եղիազարյան, Դուք հայտարարել եք, որ դիտավորյալ են Շուշին հանձնել: Հիմա բարձրաստիճան սպաների ձերբակալություններ են տեղի ունեցել։ Օրինակ՝ Միքայել Արզումանյանը մեղադրվում է 2020 թվականի հոկտեմբերի 30-ից մինչև նոյեմբերի 9-ն ընկած ժամանակահատվածում Շուշի քաղաքի և հարակից շրջանների պաշտպանության կազմակերպման ընթացքում իր ծառայողակա պարտականությունների նկատմամբ անփույթ վերաբերմունք դրսևորելու մեջ։ Ինչպե՞ս եք գնահատում։
Այս ամենն արվում է նրա համար, որ ինչպես ռուսներն են ասում, крайнего найти: Մեկին գտնելու են, որպեսզի ամբողջ մեղքը բարդեն իր վրա և այդ գործը փակվելու է, ինչպես փակվեց 2016-ի գործը, ինչպես փակվեցին շատ գործեր 1990-ականներից սկսած՝ Մարտակերտի դեպքերը, Քելբաջարի դեպքերը: Ոչ մեկը հետամուտ չեղավ այդ գործերի բացահայտմանը, սա էլ նույն ձևով ջրելու են գնա: Ժամանակ են շահում, որ այդ ամենը ոչնչացնեն: Խոսակցությունները, մեղադրանքները, որ մարդկանց առաջադրել են, ես ուզում եմ հարց տալ՝ քանի՞ մարդու են պատասխանատվության ենթարկել՝ թալանչի կլինի, դավաճան կլինի, սրիկա կլինի: Ոչ մեկը պատասխանատվություն չի կրել, պահել են 6 ամիս, մի տարի և ազատ են արձակել: Հիմա էլ նույն ձև է լինելու:
Դուք կարծում եք՝ այս գործը կփակվի, մարդիկ էլ ազատության մեջ կհայտնվե՞ն:
Այո, իհարկե: Մի 6 ամիս կամ մի տարի կպակեն, բաց կթողնեն, ամեն ինչ կհարթվի կգնա: Գտնում են մեկին, ասում են՝ հիշո՞ւմ ես, որ դու ժամանակին այսքան խախտումներ արեցիր, էսքան գումար տարար, էսքան բան քեզ նվիրեցին, դե հիմա գնա մի 6 ամիս նստի, մինչև կսառի: Պատահում է՝ նույնիսկ երեք օրն էլ է մարդու մեջ հոգեվիճակ փոխում, իսկ այդ 6 ամիսը կամ մեկ տարին հենց դրա համար է արված, որ սառի վիճակը:
Արցախի ԱԺ Արտաքին հարաբերություններ մշտական հանձնաժողովի նախկին նախագահ Վահրամ Աթանեսյանն անդրադարձել է ձեր հարցազրույցին՝ նշելով, որ եթե ժամանակին Մանվել Եղիազարյանին ոչ թե Մարտական խաչ շքանշան պարգևեին, այլ պատասխանատվության ենթարկեին իր հրամանատարության «Արաբո» ջոկատի 22 մարտիկների 1992թ, հունիսի 27-ին Մարտակերտի շրջանի Հասանղայա գյուղում անհայտ կորստյան մատնելու համար, ապա նա այսօր չէր հայտարարի, որ Շուշին դիտավորյալ են հանձնել։ Ինչպե՞ս եք սա գնահատում:
Ես չգիտեմ՝ ով է Վահրամ Աթանեսյանը, բայց ես ուզում եմ ասել իրեն, որ եթե դու 1992-ին թաքնված չլինեիր, դու կհասկանայիր, որ Մանվել Եղիազարյանն այդ դեպքից մի օր առաջ Կարմրավան գյուղն էր հետ բերում: 70-80 զոհ էին տվել ադրբեջանցիները, 2 տանկ էինք խփել, իսկ դուք Գետաշենից, Մարտունաշենից փախել էիք և ծվարել էիք Մարտակերտում: Ինչու այդ ժամանակ Մանվելին առաջին աստիճանի խաչ չտվեցիք կամ ձեզ նման թաքնվողներին՝ հերոսի կոչում: Հիշեցրու իրեն, ասա՝ մոռացե՞լ ես, որ 1992-ին այդ ամբողջ գործունեությունը սարքված էր ձեր կողմից: Մեկը հենց դու ես եղել, դու տեղյակ ես եղել, որ սարքվել է Մարտակերտի յդ դավը, որ բերեցին մեզ «պաստավկա» արեցին: Կամ դու որտե՞ղ էիր, գայիր կռվեիր, հո խոսելով չի՞: Մենք երկիր էինք ազատագրում, դու ինչ-որ պատգամավոր ես դարձել, հիմա մեծ-մեծ կարծիք ես հայտնում: Ղալաթ կանի ինձ դատողը, որ դատվեք, դուք պետք է դատվեք ու ձեզ նմանները, որ այս իրավիճակը ստեղծել են:
Երբ Մանվել Եղիազարյանը 40 կմ ազատագրում էր, դուք վերմիշել էիք բաժանում, դառնում էիք պատգամավոր ու հերոսներ: Էդ ո՞նց եղավ, ձեզ հասնում էր, մեզ չէր հասնում, հա՞: Երբ սեպտեմբերին Լաչինը փակում էին, ամեն մեկը մի տեղ ծվարել էր, մենք Մենք Լաչինի պատերի տակից մինչև Կուբաթլու, 25-30 կմ հետ շպրտեցինք ադրբեջանցիներին: Դու որտե՞ղ էիր, գայիր, չափեիր բախտդ:
«Արաբո» ջոկատից 21 հոգի չեն եղել, 71 հոգի են եղել, 79-ից վեց հոգին, որ ողջ են մնացել, վեցն էլ արցախցի են: Վահրամը չէր կարող բացահայտել, թե ով է ծախել Մարտակերտը: Մենք գիտենք, թե ովքեր են վաճառողները:
44-օրյա պատերազմի հարցով քննիչ հանձնաժողով է ձևավորվել Ազգային ժողովում. Ի վերջո, բացահայտումներ կունենա՞նք:
Ոչ մի բացահայտում չի լինելու, որովհետև բոլոր իշխանությունները մեկը մյուսի հետ կապված են և այդ ամբողջ պատմության մեջ մեղավոր են: Իսկ Վահրամ Աթանեսյանին ասա, որ Մանվել Եղիազարյանը գիտակցում է, որ 300-400 հոգի մարդը չէր կարող Ադրբեջանից գալ, հասնել Շուշի ու Շուշին գրավեր: Ինչու իշխանության ասելով, 25 հազար մարդ կարող էր շրջափակման մեջ հայտնվել, այդ 25 հազար մարդը չկարողացա՞վ այդ 400 հոգուն շրջապատել: Դա նրանից, է որ ինքը միայն ստամոքսով է մտածում, իրեն երբեք կյանքում պետք չի եղել, որ մարտադաշտում լինի ու սրա-նրա գնահատականը տա:
Այդ դեպքում ինչպե՞ս պետք է բացահայտվի, թե ինչ է տեղի ունեցել, ինչու պարտվեցինք:
Այսօրվա իշխանությունը, երեկվա իշխանությունը այսօրվա իշխանությունների առկայության դեպքում մենք ոչ մի բան չենք կարող բացահայտել: Իշխանափոխություն կլինի, գուցե այդ ժամանակ ողջ կլինենք, և այդ ժամանակ կբացահայտվի: Բայց այսօր բացահայտվելու մասին մոռացեք, ուղղակի ջուր ենք ծեծում:
