Արցախի հանրապետության Պետնախարար Արտակ Բեգլարյանը պարզաբանում է տարածել Ռիա Նովոստիի հետ իր հարցազրույցի դրվագի առնչությամբ, որ ռուսական լրատվամիջոցը ներկայացրել էր հունիսի 3-ին: «Ռուսական Ռիա լրատվական գործակալությունը այսօր սկսեց հրապարակել հատվածներ օրեր առաջ ինձ հետ ունեցած ծավալուն հարցազրույցից: Հրապարակված նյութերից մեկում հետևյալ մեջբերումը ամբողջապես չի ներկայացրել իմ միտքը՝ թարգմանության տեխնիկական խնդիրներով պայմանավորված. «Հայաստանի հետ Լեռնային Ղարաբաղի անկախության ճանաչման հարցի շուրջ բանակցություններ են տարվում, շփումներ են իրականացվում, սակայն ներկայում տվյալ հարցում առաջընթաց չկա»», գրել է Արտակ Բեգլարյանը, շարունակելով պարզաբանումը՝ «իրականում ես նկատի ունեի, որ Հայաստանի Հանրապետության հետ միշտ էլ շփումներ են իրականացվում Արցախի Հանրապետության ճանաչման հնարավորության շուրջ: Ուստի, կխնդրեի լրատվամիջոցներին այս պարզաբանումս հաշվի առնել տվյալ նյութը հրապարակելիս»:
ՌԻԱ-ի մատուցմամբ խոսքը ստեղծում է իրապես բավականին հակասական իրավիճակ: Ստացվում է, որ Արցախի պետնախարարի «խոսքով»՝ Ստեփանակերտը Երեւանի հետ բանակցում է ճանաչման հարցի վերաբերյալ: Եվ այստեղ խնդիրը ամենեւին հայկական լրատվամիջոցների ընկալումները չեն, այլ այն, թե այդ տեղեկությունն ինչպես կընկալեն ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ մյուս երկու երկրները, Բրյուսելի գործընթացի նախաձեռնող Շարլ Միշելը, եւ իհարկե Բաքուն, որը կարող է իր ձեռքին խաղաքարտ ստանալ նույն բրյուսելյան գործընթացը տապալելու համար՝ պատասխանատվությունը դնելով հայկական կողմի վրա, առավել եւս, որ մի ժամանակահատվածում, երբ ակնհայտորեն բավականին բարդ քննարկումներ ու սակարկություններ են սպասվում ռուս-թուրքական տիրույթում: Հունիսի 8-ին ՌԴ արտգործնախարար Լավրովը մեկնում է Անկարա, որից հետո, ի դեպ, հունիսի 10-ին էլ Երեւանում մասնակցելու է ՀԱՊԿ արտգործնախարարների հավաքին: Ռուսական կողմը միտումնավոր է այսպես ասած նենգափոխված մատուցել Արցախի պետնախարարի խոսքը, թե ոչ, բարդ է ասել, սակայն Արցախի բարձրաստիճան պաշտոնյաներին թերեւս հարկ է արտերկրի որեւէ լրատվամիջոցի, առավել եւս ռուսական պետական լրատվամիջոցի հետ զրույցում լինել չափազանց զգույշ՝ քաղաքական նկատառումներով տեղեկատվական հնարքների «զոհ» չդառնալու, եւ այդ կերպ Հայաստանի ու Արցախի համար առանց այդ էլ բարդ իրավիճակում հավելյալ խնդիրներ չառաջացնելու եւ հակառակորդին կամ թշնամուն «լեգիտիմ ապակառուցողականության» առիթներ չտալու համար:
