Նախօրեին Իլհամ Ալիևը Twitter-ի իր պաշտոնական միկրոբլոգում հայտարարել է, որ պատրաստ է աշխատել Հայաստանի հետ խաղաղության նոր համաձայնագրի վրա. ««Հուսով ենք, որ Հայաստանում ընտրություններից հետո այս հարցում ավելի հստակություն կլինի: Խաղաղության համաձայնագիրը նախատեսում է երկու երկրների տարածքային ամբողջականության ճանաչում, և մենք պատրաստ ենք դրան», – գրել է Ալիևը:
Ավելի վաղ ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել էր, որ եթե Ադրբեջանը կատարի պայմանավորվածությունները և կատարի այն պայմանները, որոնց մասին խոսել են, ապա այո, ինքը կստորագրի փաստաթուղթը: Միաժամանակ Փաշինյանը շեշտել էր Ադրբեջանի հետ տարածքային խնդիրների քննարկման անհրաժեշտությունը, այդ թվում՝ անկլավների հարցը:
Այս առնչությամբ քաղաքագետ Արմեն Վարդանյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց. «Եթե խաղաղության պայմանագիր ստորագրվի, փաստացիորեն նաև դիվանագիտական հարաբերություններ կհաստատվեն, իսկ դա նշանակում է, որ կողմերը պետք է ճանաչեն միմյանց տարածքային ամբողջականությունը: Ալիևն ըստ էության, հայտարարեց, որ Ադրբեջանը պատրաստ է ճանաչել Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը, բայց Հայաստանն էլ պետք է ճանաչի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը՝ Ղարաբաղը ներառյալ: Այսինքն Ադրբեջանը վերջնական նպատակն այն է, որ Հայաստանը ֆիքսի, որ Ղարաբաղն Ադրբեջանի կազմում է»:
Քաղաքագետը նկատեց, որ նման պայմանագիրը չի կարող հիմք հանդիսանալ խնդիրը մեր ուզած ձևով լուծելու համար. «Եթե մենք կարգավիճակի հարց ենք բարձրացնում, ապա փաստացիորեն չենք ընդունում Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը: Մինչդեռ Ալիևը պնդում է և ցանկանում է, որպեսզի ընդհանրապես կարգավիճակի հարցը հանվի շրջանառությունից: Այսինքն գոնե այն տեսքով, ինչպես մենք ենք ուզում, այսինքն ինքնորոշված Արցախ, այդ տեսքով չլինի: Իրենք ասում են, որ լայն ինքնավարություն կարող են տալ Ղարաբաղին, ոչ ավելին: Իսկ դա չի բխում մեր շահերից»:
Դիտարկմանը, որ Ալիևը նշում է խորհրդարանական ընտրություններից հետո հարցը լուծելու մասին, արդյոք նա վստահ է, որ Փաշինյանը կվերընտրվի և կշարունակի այս գործընթացը, թե՞ ով էլ լինի իշխանության, Ադրբեջանը կկարողանա հասնել խաղաղության համաձայնագրի ստորագրման, Արմեն Վարդանյանն արձագանքեց. «Ես չգիտեմ՝ վստահ է, թե ոչ, բայց դա իր նպատակն ու ցանկությունն է: Միգուցե ուզում է, որ Փաշինյանը վերընտրվի և այդ հարցը այդ ձևով լուծվի: Իր նպատակն է, որ տարածքային ամբողջականությունը ֆիքսվի, նոր դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատվեն, սահմանները բացվեն:
Մեր վարչապետն էլ իր ելույթում այդպիսի ակնարկներ արեց. ասաց, որ իր հետագա ժամանակաշրջանը լինի խաղաղության ժամանակաշրջան: Հավանաբար դա էր ակնարկում, որ խաղաղության համաձայնագիր հաստատվի»:
Հարցին, թե արդյոք այդպիսի համաձայնագրի առկայությունը հանրային ընդվզման առիթ չի դառնա, քաղաքագետը պատասխանեց. «Կարծում եմ՝ կդառնա: Հայաստանի քաղաքական դաշտը, հասարակության մի ստվար զանգվածը չի համակերպվելու երբեք Ղարաբաղի կորստով, կան ռևանշիստական, նաև առողջ ռևանշիստական միտումներ, ցանկություններ և հասարակության մեծ մասը չի ընդունում, որ Ղարաբաղը մենք կարող ենք կորցնել: Այնպես որ ընդվզումներ, բնականաբար, կլինեն, բայց դա ինչ չափով կլինի, ինչի կբերի, դժվարանում եմ ասել»: