Հայաստանը պաշտոնապես դիմում է ՀԱՊԿ-ին, կազմակերպության 2-րդ հոդվածից բխող քննարկման համար, որը պայմանավորված է Հայաստանի սահմանին առկա իրադրությամբ, Իշխանասարի և մի քանի այլ ուղղությամբ ադրբեջանական սադրանքի հետևանքով: Պաշտպանության և արտաքին գործերի նախարարություններին և անվտանգության խորհրդի քարտուղարությանը դիմումի հանձնարարությունը տվել է վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, ԱԽ նիստի ընթացքում:
Ինչ սպասել ՀԱՊԿ-ից, որպես արձագանք: ՀԱՊԿ-ն արդեն արձագանքել է, գլխավոր քարտուղար Զասի մակարդակով, որը նաև հեռախոսազրույց է ունեցել Հայաստանի արտգործնախարարի պաշտոնակատարի և պաշտպանության նախարարի պաշտոնակատարի հետ: Զասը հայտարարել է, որ հետևում են իրավիճակին և կանեն գործողություններ, որոնք կբխեն անհրաժեշտությունից: Ամբողջ հարցն այն է, թե ինչը կլինի ՀԱՊԿ անդամների գնահատմամբ անհրաժեշտություն, և դրանից ինչպիսի գործողություն կբխի, ինչ տրամաբանությամբ: Օրինակ, կարո՞ղ է ՀԱՊԿ-ը կոշտ դիմել Ադրբեջանին , վերջնագրի տոնով, սպառնալով պարզապես ռազմական պատասխանով: Թե՞ ՀԱՊԿ կդիմի Հայաստանին, ասելով, որ անհրաժեշտությունից բխում է ապահովել ռեգիոնալ կայունությունը և դրա համար ՀԱՊԿ-ը կաջակցի Հայաստանին՝ սահմանային գոտում տեղակայելով այսպես ասած խաղաղապահ կոնտինգենտ կամ հատուկ արձագանքման ստորաբաժանումներ: Ի՞նչ տարբերակով կարձագանքի իր դաշնակից անդամ պետության սահմանների հանդեպ ոչ անդամ պետության ոտնձգությանը ՀԱՊԿ-ը: Այստեղ համենայնդեպս կա այսպես ասած նախապատմություն, երբ նախորդ տարիներին Ադրբեջանի գործողությունները արժանացել են ոչ թե ՀԱՊԿ անդամների հանդիմանությանն անգամ, այլ հակառակը՝ ՀԱՊԿ անդամները Ադրբեջանի հետ ունեցել են դաշնակցային ու եղբայրական հարաբերություն: Հայաստանը ՀԱՊԿ-ին դրել է փաստի առաջ, ըստ էության, բայց այստեղ առկա է հարց՝ ինչ է անելու Հայաստանը, երբ ինքը հայտնվի ՀԱՊԿ ռազմա-քաղաքական «ինֆանտիլության» փաստի առաջ:
